Έχεις αναρωτηθεί πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς εμβόλια;

Ζούμε μια περίοδο άγχους με την εμφάνιση του κορωνοϊού. Χιλιάδες άνθρωποι πεθαίνουν ή νοσούν στην Κίνα, και ολόκληρη η ανθρωπότητα ανησυχεί και φοβάται  μήπως ο ιός προκαλέσει παγκόσμια επιδημία. Όλοι οι επιστήμονες σε διάφορα κράτη προσπαθούν να ανακαλύψουν το κατάλληλο εμβόλιο κατά του Κορωνοϊού, αφού ουσιαστικά θεωρείται ότι αυτό θα είναι η μόνη λύση, για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.

Μπροστά στο επίκαιρο αυτό πρόβλημα, δικαιολογημένα αναρωτιέται κάποιος: πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς την ανακάλυψη των εμβολίων;

Όλοι μιλάνε για την χρησιμότητα των εμβολίων, αλλά για να αντιληφθούμε την σημαντικότητα τους, είναι απαραίτητο να αναλογιστούμε τι θα συνέβαινε και πώς θα ήταν η ανθρωπότητα χωρίς τα εμβόλια και τους εμβολιασμούς. Στο “ταξίδι” αυτό, θα μας βοηθήσει ο, παιδίατρος του TLife, Δρ. Σπύρος Μαζάνης.

Η φράση ότι χωρίς τα εμβόλια, ο αριθμός του πληθυσμού της γης θα ήταν πολύ μικρότερος, περικλείει όλη την αλήθεια. Πριν από την ανακάλυψη και την εισαγωγή των εμβολίων στην καθημερινή πράξη, ο κόσμος ήταν σημαδεμένος από θανατηφόρες επιδημίες, οι οποίες μπορούσαν να ξεκληρίσουν ολόκληρες κοινωνίες, πόλεις και χώρες.

Κάνοντας ένα ταξίδι από την αρχαία Αίγυπτο, διαμέσου όλης της αρχαιότητας, τον Μεσαίωνα και την σύγχρονη εποχή, μπορούμε να φανταστούμε τι θα συνέβαινε αν ακόμη υπήρχε η ευλογία,ο τέτανος,η ιλαρά, ο κοκκύτης, η διφθερίτιδα και τόσες άλλες ασθένειες που προκαλούν χιλιάδες και εκατομμύρια θανάτους. Η ιατρική, φυσικά, δεν είναι μια μαθηματική εξίσωση ,και δεν μπορούμε να μιλάμε και να προβλέψουμε συγκεκριμένα νούμερα. Εκείνο, όμως, που είναι σίγουρο, είναι ένα τραγικό αύριο για την ανθρωπότητα χωρίς εμβόλια.

Αρρώστιες, όπως η πολιομυελίτιδα και η διφθερίτιδα θα επέστρεφαν με μεγάλη επιθετικότητα, ανακτώντας ξανά το χώρο που η επιστήμη τους έχει στερήσει. Αυτή η επιστροφή των ασθενειών (που θα μπορούσαν να είχαν προληφθεί με τα εμβόλια) θα προκαλούσε την υπερπαραγωγή καινούργιων αντιβιοτικών, αφού τα υπάρχοντα θα είναι ανθεκτικά ή μετρίως ευαίσθητα. Αυτό σημαίνει ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα ήταν σε μεγάλο κίνδυνο, καθώς η εξέλιξη της επιστήμης δεν θα προλάβαινε την επέκταση των ασθενειών.

Η πολυομιελίτιδα θα ήταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Το εμβόλιο ανακαλύφθηκε το 1960, και μόλις το 1952 στις Η ΠΑ είχαν νοσήσει 58.000 άνθρωποι και άφησε πίσω της 36.731 νεκρούς και 21.269 παράλυτους με μόνιμη αναπηρία. Στην γειτονική Ιταλία το 1958 η πολυομιελίτιδα άφησε πίσω της 8.000 παράλλητα παιδιά. Η διφθερίτιδα, επίσης, που γύρω στην δεκαετία του ’90 θεωρήθηκε εξαφανισμένη, μετά από μια σειρά περιστατικών στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, μας έκανε να θυμηθούμε πόσο πολύ θανατηφόρα είναι.

Δεν μπορούμε, όμως , να υποτιμήσουμε και τον τέτανο, ο οποίος δεν έχει εξαλειφθεί, καθώς οι σπόροι του βρίσκονται και επιζούν στο χώμα. Το 2013 πέθαναν από τέτανο 50.000 νεογέννητα σε όλο τον κόσμο, ειδικά στις υπανάπτυκτες χώρες. Υπάρχουν περιστατικά στην Ιταλία και στην Γαλλία.

Θεωρείται ότι είναι σκάνδαλο στο 2020 να κινδυνεύει η ζωή παιδιών, επειδή δεν έχουν εμβολιαστεί.

Και τούτο, διότι, είναι ανησυχητικό το σενάριο των φυσικών καταστροφών, όπως οι σεισμοί. Έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά τετάνου στην Ιαπωνία και στην Ινδονησία μετά από σεισμούς σε παιδιά και ενήλικες. Και φυσικά αυτό ενδιαφέρει πολλαπλώς την Ελλάδα, αφού είναι κατεξοχήν σεισμογενής περιοχή.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η επιδημία ιλαράς που έπληξε το 2018-2019 την Ευρώπη, όπου τα επιβεβαιωμένα κρούσματα ξεπέρασαν τις 164.000, ενώ οι θάνατοι από την ίδια νόσο ξεπέρασαν τους 100 σε όλη την γηραιά ήπειρο. Αντίστοιχα στην Ελλάδα υπήρξε μια αύξηση της ιλαράς της τάξης του 3500%, αφού από ένα κρούσμα τον χρόνο περάσαμε σε πάνω από 3500 και φαίνεται ότι αυτό δεν θα σταματήσει αν δεν εμβολιαστούν τα 350.000 παιδιά που είναι ανεμβολίαστα.

Αν και τα εμβόλια θεωρούνται η δεύτερη μεγαλύτερη ιατρική ανακάλυψη μετά την ανακάλυψη του τρόπου απόκτησης καθαρού νερού, για την πρόληψη επικίνδυνων μεταδοτικών μολυσματικών νόσων, η επιδημία ιλαράς είναι η μεγαλύτερη στην ΕΕ, κατά τα τελευταία οχτώ χρόνια.

Τα τελευταία χρόνια έγινε μια μεγάλη εκστρατεία από πανεπιστήμια της Αμερικής και εμβολίασαν πάνω από 500.000 παιδιά στις υπανάπτυκτες χώρες. Τα αποτελέσματα της μελέτης τους δείχνουν ότι χάρις των εμβολίων και των εμβολιασμών έχουν αποτραπεί πάνω από 20.000.000 θάνατοι παγκοσμίως και πάνω από 9.000.000 μόνιμες αναπηρίες.

Όμως ακόμη και η γρίπη εξακολουθεί να σκοτώνει εκατοντάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, ενώ αφήνει πίσω της χιλιάδες ασθενείς με πολλές μέρες νοσηλεία, κακουχία και υψηλό οικονομικό κόστος δημόσιο και ιδιωτικό για την ανάρρωση των ασθενών. Μια πανδημία γρίπης το 1918 (η λεγόμενη Ισπανική) σκότωσε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους , ενώ τον προηγούμενο αιώνα του 1900 ,η ευλογία σκότωσε 300.000.000, πριν να ανακαλυφθεί το εμβόλιο που την εξαφάνισε και απάλλαξε την ανθρωπότητα από αυτή τη φοβερή νόσο.

Τα νοσήματα δεν περιορίζονται από τα σύνορα. Το 1991, μετά το άνοιγμα των συνόρων με την Αλβανία , εμφανίστηκαν περιστατικά πολιομυελίτιδας από την γειτονική χώρα που νοσηλεύτηκαν σε ελληνικά νοσοκομεία. Τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε διάχυτη ανοσία στον ελληνικό πληθυσμό από τα εμβόλια;

Είναι σαφές ότι αν τα κράτη με τις κυβερνήσεις τους δεν πάρουν γρήγορα αποτελεσματικά μέτρα για καθολικό και υποχρεωτικό εμβολιασμό όλων των πολιτών, θα έχουμε μια διάτρητη κοινοτική ανοσία και θα επιτρέπουμε στις αρρώστιες να κυκλοφορούν από χώρα σε χώρα και να δημιουργούν επιδημίες χωρίς να συναντούν συμπαγές τοίχος γενικευμένης ανοσίας.

ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΣΤΟ ΔΡ. ΣΠΥΡΟ ΜΑΖΑΝΗ; ΚΑΝ’ ΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ BANNER ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ