Γιατί τα παιδιά ξεσπούν συνήθως στον έναν γονιό – Τι λένε οι ειδικοί

Όταν το παιδί σου φωνάζει, γκρινιάζει ή σε αγνοεί ενώ με τον άλλον γονιό είναι «αγγελούδι», είναι λογικό να αναρωτιέσαι τι κάνεις λάθος. Δεν είναι όμως θέμα λαθών. Οι ειδικοί εξηγούν ότι πίσω από αυτή τη συμπεριφορά υπάρχει κάτι πιο βαθύ, πιο συναισθηματικό και όχι απαραίτητα αρνητικό. Τα παιδιά, ιδίως τα μικρότερα, δεν έχουν ακόμη τα εργαλεία για να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους. Αντί να ερμηνεύεις τα ξεσπάσματα ως αχαριστία ή κακή συμπεριφορά, ίσως είναι πιο χρήσιμο να τα δεις ως δείκτες εμπιστοσύνης και σύνδεσης. Το παιδί νιώθει ασφαλές μαζί σου για να αποφορτιστεί.

Ο συναισθηματικός δεσμός αλλάζει τη συμπεριφορά

Τα παιδιά δε ξεσπούν τυχαία σε εσένα. Αν νιώθουν πιο δεμένα μαζί σου, αν είσαι το «συναισθηματικό τους πηγάδι», τότε είναι πιο πιθανό να εκδηλώσουν μαζί σου όλο το εύρος των συναισθημάτων τους. Δε φταις εσύ. Αυτό δείχνει ότι νιώθουν ασφάλεια να είναι ο εαυτός τους. Σύμφωνα με τον ψυχίατρο Zishan Khan, τα παιδιά συνήθως δείχνουν τον πραγματικό τους εαυτό και τα πιο δύσκολα συναισθήματά τους σε εκείνον τον γονιό με τον οποίο νιώθουν τη βαθύτερη συναισθηματική σύνδεση. Μπορεί να είναι εξουθενωτικό για εσένα, αλλά στην πραγματικότητα σημαίνει πως το παιδί σε εμπιστεύεται περισσότερο απ’ τον καθένα για να εκφράσει αυτά που δε ξέρει καν πώς να πει.

Δεν είναι θέμα πειθαρχίας, αλλά ρόλου

Ίσως έχεις ακούσει ότι ο άλλος γονιός “βάζει όρια καλύτερα”, γι’ αυτό τα παιδιά είναι πιο ήρεμα μαζί του. Όμως οι ειδικοί έχουν διαφορετική άποψη. Δεν είναι θέμα αυστηρότητας αλλά σύνδεσης. Αν είσαι εσύ που έχεις περάσει περισσότερο χρόνο με το παιδί, που έχεις φροντίσει, που έχεις παρηγορήσει, τότε είναι λογικό να γίνεσαι και το «κανάλι» όπου διοχετεύει την πίεσή του. Η TikToker Jenna, που ξεκίνησε τη σχετική συζήτηση, εξηγεί ότι τα παιδιά δεν είναι απλώς πιο “καλά” με τον έναν γονιό επειδή εκείνος είναι καλύτερος. Είναι πιο ήρεμα γιατί δεν έχουν συναισθηματική ανάγκη να ξεσπάσουν σε αυτόν. Εσύ, που είσαι πιο «οικείος χώρος», εισπράττεις το άγχος τους. Είναι παράδοξο, αλλά είναι σημάδι ότι είσαι ο σταθερός τους άνθρωπος.

Το μοτίβο εμφανίζεται συχνά στις μητέρες

Σε πολλές οικογένειες, ειδικά στις ετεροφυλόφιλες, η μητέρα παίρνει μεγαλύτερο μέρος από το συναισθηματικό φορτίο της ανατροφής. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι πατέρες δεν αγαπούν ή δε φροντίζουν, αλλά η καθημερινή φροντίδα δημιουργεί άλλου είδους σύνδεση. Αν το παιδί τρέχει πρώτο σε εσένα όταν χτυπήσει, όταν κλάψει, όταν κουραστεί, τότε εσύ είσαι το πρόσωπο που εμπιστεύεται για να αποφορτιστεί. Σύμφωνα με τη θεραπεύτρια Crystal Britt, κάθε παιδί βλέπει έναν από τους γονείς ως συναισθηματική βάση. Αυτός ο ρόλος είναι βαρύς, γιατί συχνά συνοδεύεται από ενοχές, εξάντληση και την αίσθηση πως είσαι συνέχεια «σε επιφυλακή». Δεν είναι αδυναμία. Είναι αποτέλεσμα της σχέσης που έχει χτιστεί.

Τι μπορείς να κάνεις για να μοιραστεί το βάρος

Αν νιώθεις πως κουβαλάς το μεγαλύτερο συναισθηματικό φορτίο, δεν είσαι μόνη. Οι ειδικοί προτείνουν να μιλήσεις με τον σύντροφό σου και να μοιραστείτε την ευθύνη. Αυτό ξεκινάει με το να παραδέχεται ο καθένας τι ρόλο έχει πάρει και να υπάρχει διάθεση να αλλάξει το μοτίβο. Η θεραπεύτρια Britt προτείνει να κοιτάξεις μέσα σου: Μήπως έχεις ταυτίσει την αξία σου ως γονιός με το να σε χρειάζονται συνεχώς; Μήπως δεν αφήνεις χώρο στον άλλον γονιό γιατί αισθάνεσαι πως μόνο εσύ “το κάνεις σωστά”; Αυτή η αυτοπαρατήρηση είναι απαραίτητη. Αντί να κοιτάς ποιος κάνει τι στο TikTok, δες τι γίνεται στο σπίτι σου.

Δώσε χώρο και χρόνο στον άλλον γονιό

Για να αποκτήσει και ο άλλος γονιός συναισθηματικό ρόλο στη ζωή του παιδιού, χρειάζεται ενεργή συμμετοχή. Όχι μόνο με παρουσία, αλλά με ποιοτικό χρόνο. Οι ειδικοί προτείνουν ατομικό χρόνο του παιδιού με κάθε γονιό, χωρίς κινητά, σε δραστηριότητες που το παιδί απολαμβάνει. Έτσι χτίζεται η σχέση, και το παιδί αρχίζει να νιώθει ασφάλεια και με τον άλλον γονιό. Επίσης, είναι σημαντικό οι γονείς να είναι ευθυγραμμισμένοι στα όρια και στους κανόνες. Αν το παιδί βλέπει δύο διαφορετικές στάσεις, θα διαλέξει τη λιγότερο απαιτητική και θα συνεχίσει να ξεσπάει στον «γνωστό» γονιό. Η σταθερότητα, η συνέπεια και η κοινή γονική παρουσία ενισχύουν τη συναισθηματική ισορροπία του παιδιού και ανακουφίζουν και εσένα.

Η συμπεριφορά του παιδιού δεν είναι προσωπική επίθεση. Είναι έκφραση εμπιστοσύνης. Αν ξεσπά σε εσένα, δε σημαίνει ότι αποτυγχάνεις, αλλά ότι νιώθει ότι μπορεί να είναι αληθινό μαζί σου. Με σωστή συνεργασία και φροντίδα και για τον εαυτό σου, το φορτίο μπορεί να γίνει πιο ελαφρύ και πιο ισορροπημένο. Δεν χρειάζεται να είσαι πάντα το «καταφύγιο» μόνη σου. Αξίζεις και βοήθεια και αναγνώριση.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock