4 φράσεις που λέμε στα παιδιά και έχουν αρνητικές επιπτώσεις

Για τους νέους γονείς, πολλές μπορεί να είναι οι ολοκαίνουριες εμπειρίες που αποκτούν με τα παιδιά τους, αλλά και οι φορές που θα βρεθούν μπροστά σε μια κατάσταση την οποία δεν γνωρίζουν πώς να διαχειριστούν. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί κανείς να αποφύγει, αφού -δυστυχώς- δεν υπάρχει κανένας κανόνας-εγκυκλοπαίδεια-πανεπιστήμιο για γονείς, ούτε και οδηγίες ασφαλείας προς… ναυτιλλομένους! Υπάρχει, όμως, το ένστικτο, η κοινή λογική και οι έρευνες που διευρύνουν συνεχώς την επιστημονική γνώση πάνω στον τομέα της γονεϊκότητας και της ανατροφής παιδιών. Ωστόσο, σίγουρα θα γίνουν λάθη και “αθώες” γκάφες, τις οποίες καλείσαι είτε να διορθώσεις, είτε να προλάβεις, προκειμένου να μην δώσεις το κακό παράδειγμα, τη λάθος κατεύθυνση ή να μην προκαλέσεις ανεπιθύμητες συμπεριφορικές επιπτώσεις στο μικρό σου!

Ανάμεσα, λοιπόν, στα συνηθισμένα λάθη που κάνουν οι γονείς, και ιδιαίτερα οι “άπειροι” νέοι, συγκαταλέγονται και ορισμένες φράσεις που σύμφωνα με έρευνες τείνουν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στα παιδιά μεγαλώνοντας! Μερικές από αυτές είναι:

“Βγάλ’ το από τον οργανισμό σου”

Πολλές φορές τα παιδιά τείνουν να αντιδρούν με περίεργους τρόπους, όπως να πετάνε τα ρούχα τους και να τρέχουν ουρλιάζοντας σε όλο το σπίτι! Το να τα ενθαρρύνει ο γονιός να… βγάλουν όλη αυτή την ενέργεια από τον οργανισμό τους και να “ξεδώσουν” είναι ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα, μιας και το παιδί θα καταγράψει την πληροφορία ως κάτι θετικό και θεμιτό, ακόμη και όταν η εν λόγω συμπεριφορά είναι αρνητική ή εσφαλμένη.

“Είσαι κακό παιδί”

Άλλη μία περίπτωση λανθασμένου χειρισμού, αφού η “ανάρμοστη” συμπεριφορά του παιδιού δεν ταυτίζεται με την προσωπικότητά του και το χαρακτήρα του, αλλά αντιθέτως οφείλεται σε κάποια συγκεκριμένη αιτία ενόχλησης ή σε ανώριμη αντίδραση που είναι λογική για την ηλικία του. Λέγοντάς του πως είναι κακό παιδί, η πληροφορία “εγγράφεται” στο υποσυνείδητό του, οδηγώντας συχνά σε αντιδράσεις, όπως: εσωστρέφεια, πίεση και στρες.

“Πήγαινε στο δωμάτιό σου”

Ο όρος και η πρακτική του time-out είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους να αναπτύξει το παιδί σωστές κοινωνικές δεξιότητες και αντιληπτική ικανότητα. Ωστόσο, φράσεις που λέγονται με θυμό και είναι διαταγές που επιβάλλονται ως τιμωρία έχουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.

“Κάνε αυτό, αλλιώς…”
Η “απειλή” απέναντι σε μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά του παιδιού είναι μία από τις πιο μη αποτελεσματικές μεθόδους διαπαιδαγώγησης. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να αντιληφθούν τη διαφορά των επιπτώσεων των πράξεών τους και όχι να τιμωρούνται για αυτές.