Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου απαντά στις ερωτήσεις σας!

Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος-συγγραφέας Αλεξάνδρα Καππάτου απαντά στις ερωτήσεις των γονέων!

Ερώτηση
“Γεια σας! Είμαι 7 χρόνια παντρεμένη και τους τελευταίους μήνες είμαστε σε διάσταση. Το θέμα είναι ότι ο μεγαλύτερος γιος μου άρχισε ξαφνικά να τραυλίζει και να γίνεται επιθετικός απέναντί μου. Καταλαβαίνει με τον μπαμπά του τι γίνεται αφού έχει κατά καιρούς ακούσει να μαλώνουμε άσχημα και το χειρότερο ότι τον είδε να σηκώνει χέρι πάνω μου! Είναι ευαίσθητο παιδί (6.5 ετών σχεδόν) και αγχώνεται με το παραμικρό. Φταίει η κατάσταση του σπιτιού και το κλίμα που υπάρχει και άλλαξε ξαφνικά η ομιλία του και τραυλίζει; Τι να κάνω για να το βοηθήσω και για το άγχος που έχει; Σας ευχαριστώ!”

Απάντηση
Είναι πιθανό ο γιος σας να έχει επηρεαστεί από την ένταση και τις φασαρίες που έχει βιώσει στο σπίτι σας. Αρχικά θα σας πρότεινα να αποφύγετε τους καβγάδες με το πρώην σύζυγό σας αλλά και έντονες συζητήσεις παρουσία του γιου σας. Μην κάνετε σχόλια για τον τραυλισμό του, να τον ακούτε προσεκτικά όταν σας απευθύνεται, να τον κοιτάζετε στα μάτια και να του δίνετε χρόνο για να ολοκληρώσει τη φράση του. Να τον φέρνετε σε επαφή με συνομήλικα παιδιά. Το πιο σημαντικό όμως όλων είναι να υπάρξει κλίμα που θα του εμπνεύσει τη σιγουριά και την βεβαιότητα που έχει ανάγκη. Η καλή επικοινωνία μεταξύ των δυο γονιών και η προσπάθεια να παραμερίσετε τις προσωπικές σας διαφωνίες για το συμφέρον των παιδιών σας θα βοηθήσουν καθοριστικά. Αν ο τραυλισμός συνεχίζεται απευθυνθείτε σε ειδικό.

Ερώτηση
“Κυρία Καππάτου χαίρετε, ονομάζομαι Χαρίτα είμαι θαυμάστριά σας και έχω τελειώσει παιδοψυχολογία. Έχω συνεργαστεί μαζί σας σε κάποια σεμινάρια δυσλεξίας στο παρελθόν. Έχω ένα γιο 16 χρονών. Από τότε που μπήκε στην εφηβεία είναι άλλο παιδί. Νευρικό απότομο και συνέχεια θέλει να με μειώνει. Διαβάζω και το βιβλίο σας για τους έφηβους. Όμως από την μία μπαίνει η λογική μου και τον καταλαβαίνω από την άλλη στεναχωριέμαι γιατί θα χαλάσουν οι σχέσεις μας. Πιστεύω ότι για να είναι ευχαριστημένος θέλει πάντα να με βλέπει να “σέρνομαι στα πατώματα”. Τον αντιμετωπίζω με χιούμορ και όταν βρω ευκαιρία του μιλάω βάζοντάς τον να έρθει στην θέση μου. Βοηθήστε με. Ευχαριστώ”.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Τα παιδιά στην εφηβεία έχουν ανάγκη να κατακτήσουν την αυτονομία τους και η αμφισβήτηση προς τα πρόσωπα που εκφράζουν την εξουσία δηλ. τους γονείς κορυφώνεται. Προσπαθήστε να διατηρείτε ανοικτές τις διόδους επικοινωνίας μαζί του όσο και αν σας εκνευρίζει η συμπεριφορά του να του δίνετε βήμα να εκφράζει τα θέλω του. Να διαπραγματεύεστε τα όρια και να του τονίζετε ότι τον εμπιστεύεστε. Βοηθήστε τον να καταλάβει ότι είστε εκεί διαθέσιμη να τον ακούτε για ό,τι τον απασχολεί, φυσικά όταν εκείνος θέλει. Τέλος είναι απαραίτητο να ασχολείται περισσότερο ο πατέρας μαζί του. Αυτά αποτελούν πρώτες βοήθειες…

Ερώτηση
“Κ. Καππάτου γεια σας. Έχω ένα παιδάκι 3 ετών και είμαι σε διάσταση με τον πατέρα του, λόγω της συναισθηματικής κακοποίησής μου από αυτόν. Θα ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει πιθανότητα να επιδεικνύει ανάλογη (κακοποιητική) συμπεριφορά και στο παιδί μας και πώς μπορώ εγώ να το καταλάβω δεδομένου ότι το παιδί μας δεν μιλάει ακόμη πολύ καλά για να μου το πει το ίδιο. Σας ευχαριστώ πολύ”.

Απάντηση
Η ανησυχία σας είναι δικαιολογημένη όμως δεν είναι απαραίτητο ο πατέρας να συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο στο παιδί σας. Αν ο γιος σας πηγαίνει με χαρά στον πατέρα του, αν δείχνει ότι περνά καλά εκεί και δεν παρατηρείτε κάποιες αλλαγές στη συμπεριφορά του που δεν δικαιολογούνται από κάποιο συμβάν στην οικογένειά σας τότε δεν έχετε λόγο ανησυχίας.

Ερώτηση
“Αγαπητή κ. Καππάτου είμαι 35 ετών και έχω 4 παιδιά, ο μεγάλος είναι 14 και πηγαίνει δευτέρα γυμνασίου. Τα δύο παιδιά μου είναι από τον πρώτο γάμο μου και δυστυχώς χώρισα με άσχημη κατάληξη. Κακοποίηση και εγώ και τα παιδιά. Έχουμε επισκεφτεί ψυχολόγο και εγώ ήδη πηγαίνω. Βέβαια δυσκολεύομαι πολύ να το ξεπεράσω και ξέρω ότι δεν γίνεται αυτό εύκολα. Ο νέος άντρας μου μας προσφέρει ασφάλεια τρυφερότητα και αγάπη πολύ. Όμως δυσκολεύομαι τώρα αυτό το διάστημα να κάνω τον μεγάλο να με ακούει και να μην είναι αντιδραστικός. Δηλαδή δεν διαβάζει όσο πρέπει τώρα που ξεκινάνε οι εξετάσεις και θέλει να πηγαίνει στην παρέα του συνεχώς. Είναι μαθητής του 17 αυτό όμως δεν θέλω να με κάνει να μην είμαι αυστηρή. Πώς να βάλω όρια χωρίς να μαλώνουμε; Υπάρχει τιμωρία ή κάποια λύση να ακούει στην εφηβεία τώρα που είναι; Σας ευχαριστώ πολύ”.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη είναι σημαντικό που ξεφύγατε από την άσχημη κατάσταση που βιώσατε στη συζυγική σχέση. Επίσης βρίσκω πολύ θετικό ότι έχετε προχωρήσει την ζωή σας με ένα νέο σύντροφο με τον οποίο είστε καλά. Ωστόσο δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πώς ο γιος σας έχει βιώσει το διαζύγιό σας από το πατέρα του, την κακοποίηση που έχετε εσείς υποστεί αλλά και ο ίδιος, ποια είναι η επικοινωνία αλλά και η σχέση μαζί του αυτά τα χρόνια, πόσο ασχολείται ο πατέρας του, πώς έχει εισπράξει τη νέα σας οικογένεια, τη σχέση του με τον νέο σύζυγο, αν εσείς καλύπτετε τις συναισθηματικές του ανάγκες και πολλά ακόμη ερωτήματα που χρειάζεται να απαντηθούν με προσοχή γιατί μόνο έτσι θα μπορέσετε να έχετε σωστή καθοδήγηση για να προσεγγίσετε το γιο σας. Θεωρώ ότι πράττετε άριστα που έχετε απευθυνθεί σε ψυχολόγο και σας προτείνω να συζητήσετε εκεί τα θέματα με το γιο σας και να σας κατευθύνει ανάλογα γιατί μέσα από ένα mail δεν γίνεται να σας δώσω υπεύθυνες απαντήσεις με τα ελάχιστα στοιχεία που έχω.

Ερώτηση
“Με λένε Αγγελική και έχω δύο παιδιά, ένα αγόρι 13 και ένα κορίτσι 9. Το πρόβλημά μου είναι με τον γιο μου, η συμπεριφορά του είναι απαράδεκτη, όταν του μιλάω με ειρωνεύεται, μιλάει με κακία και με φέρνει κάθε μέρα στα άκρα! Με την αδερφή του τσακώνεται συνέχεια και βρίζει άσχημα! Ο άντρας μου δουλεύει όλη μέρα και είμαι σχεδόν μόνη στο σπίτι, πώς να χειριστώ την συμπεριφορά του;”

Απάντηση
Αγαπητή φίλη ο γιος είναι βέβαιο ότι θέλει να σας στείλει με αυτή τη συμπεριφορά ένα μήνυμα να τον προσέξετε. Ενδεχομένως αισθάνεται ότι είστε πιο κοντά με την κόρη σας και εκείνος με τη στάση του επιδιώκει να σας κινήσει την προσοχή. Συζητήστε μαζί τους για τη σχέση σας και τους λόγους που συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο. Αρχίστε να ασχολείστε μαζί του ατομικά έστω λίγο κάθε μέρα, δίνετέ του κίνητρα ώστε να τον επαινείτε, μειώστε τις παρατηρήσεις, μην παρεμβαίνετε όταν μαλώνει με την αδελφή του και να αρχίσει ο πατέρας να ασχολείται περισσότερο μαζί του. Αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί απευθυνθείτε σε ψυχολόγο.

Ερώτηση
“Έχω ένα αγοράκι 19 μηνών. Ο προβληματισμός μου είναι αναφορικά με το ότι στο σπίτι όπου ζούμε δεν έχω παιδικό δωμάτιο και ακόμα τον έχω στον κρεβατάκι του στο δικό μας δωμάτιο. Το αποτέλεσμα είναι ότι για να τον κοιμίσω το βράδυ τον βάζω αρχικά στο δικό μας κρεβάτι και όταν αποκοιμηθεί στο δικό του. Όμως ο μικρός πονηρούλης ξυπνάει και στέκεται όρθιος στο κρεβατάκι του και εγώ προσπαθώ να τον κοιμίσω πάλι από την αρχή. Το κάνει αρκετές φορές μέσα στο βράδυ και πολλές φορές απλά επειδή κουράζομαι πολύ τον αφήνω ανάμεσά μας. Γενικά είναι αναστατωμένος τις τελευταίες μέρες. Πετάει πράγματα, φαγητά και κλαίει σπαρακτικά όποτε τον αφήνω στο πάρκο του ή στο κρεβάτι του κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όλο μαμά και μαμά. Είναι μέγα λάθος να τον έχουμε στο δωμάτιό μας; Αυτό με ανησυχεί. Να τον βγάλω στο σαλόνι μέχρι να μετακομίσω σε άλλο σπίτι; Οι εκρήξεις θυμού δείχνουν κάτι κακό, ότι κάνουμε κάτι λάθος; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας”.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη θα ήταν καλύτερο ο μικρός σας να έχει το δωμάτιό του και γενικά το δικό του χώρο, όμως εφόσον δεν υπάρχει χώρος στο σπίτι σας, βρείτε κάποιον τρόπο να αισθανθεί ότι έχει το χώρο του π.χ. να υπάρξει κάποιο διαχωριστικό στο δωμάτιό σας ή να του φτιάξετε μια γωνία στο σαλόνι ή να κοιμάστε εσείς οι γονείς εκεί και να διαμορφώσετε το δωμάτιο σας ώστε να το χρησιμοποιεί ο γιος σας. Αυτό θα βοηθήσει γιατί θα μπορέσετε να τον βοηθήσετε να αποκτήσει σταθερές συνήθειες ύπνου κάτι που σήμερα δεν έχει γίνει. Να αποκτήσει το παιδί την τελετουργία του ύπνου που χρειάζεται. Επίσης να διατηρείτε την ψυχραιμία σας, να είστε ήρεμη και να ασχολείστε μαζί του χωρίς άγχος ή ένταση. Να έχετε υπόψη ότι τα συναισθήματα σας γίνονται αντιληπτά από το παιδί και συμπεριφέρεται ανάλογα.