Οι κλασικές φράσεις που ίσως δεν πρέπει να πεις (ξανά) στο παιδί σου…

Η πρώτη φορά που θα γίνεις μαμά σου δημιουργεί λίγο (έως πολύ) άγχος. Πράγμα απόλυτα λογικό, αφού η άγνοια μας φοβίζει και μας κάνει λίγο πιο ευάλωτους συναισθηματικά. Και το άγχος γεννά λάθη. Αρκετά, αλλά ανθρώπινα. Σύμφωνα με μία έρευνα, ένα από τα πιο συνηθισμένα λάθη που κάνει μία μαμά είναι να χρησιμοποιήσει – αρκετές φορές αντανακλαστικά – μερικές φράσεις που, εν τέλει, προκαλούν άγχος και ανασφάλεια στους μικρούς μας φίλους. Ποιες είναι;

1. Κάνω τα πάντα για εσένα, και εσύ δεν μπορείς να κάνεις το πιο απλό πράγμα. H φράση που κάποια στιγμή θα πεις. Γιατί, το άγχος και η πίεση θα σε καταβάλλουν. Πριν, λοιπόν, οι λέξεις βγουν από το στόμα σου, σκέψου ότι με τη συγκεκριμένη παρατήρηση «πετάς» το μπαλάκι στο παιδί σου. Αισθάνεται ότι κάτι δεν κάνει καλά. Το φορτώνεις με μία ηθική ευθύνη, η οποία μέσα του μπορεί να διατηρηθεί για πολλά χρόνια.

2. Κάνε αυτό που σου λέω, αλλιώς θα μπεις τιμωρία. Το ότι ένα μικρό παιδάκι χρειάζεται να ξέρει που πρέπει να πατάει ένα stop, για να μη ξεπερνά τα όρια είναι δεδομένο. Όμως, η απειλή τιμωρίας δεν είναι και η καλύτερη εναλλακτική. Προσπάθησε να σκεφτείς κάτι πιο δημιουργικό.

3. Γιατί δεν μπορείς να είσαι όπως ο αδερφός / η αδερφή σου; Δίπλα στη φράση αυτή γράψε ένα τεράστιο «ποτέ». Γιατί να βάλεις τα παιδιά σου σε σύγκριση και, αυτομάτως, σε έναν αγώνα το ένα να είναι καλύτερο του άλλου; Άλλωστε, το ιδανικό είναι να είναι σύμμαχοι και σίγουρα όχι ανταγωνιστές.

4. Σου το έχω πει εκατό φορές. Το γνωρίζει πολύ καλά, αλλά έχει και την ανεμελιά της ηλικίας του, η οποία μπορεί να το κάνει να ξεχάσει εύκολα. Και συχνά…

5. Μην κλάψεις τώρα. Το κλάμα είναι έκφραση συναισθήματος. Άφησε το ελεύθερο να εξωτερικεύσει τη δυσαρέσκεια του και τα συναίσθηματα. Γιατί, μετά να είσαι σίγουρη ότι θα του ζητάς να αισθάνεται άνετα και ελεύθερο να σου πει τα πάντα.

6. Είσαι μεγάλος / μεγάλη , δεν πρέπει να φοβάσαι. Εδώ φοβούμαστε εμείς που έχουμε περάσει το ηλικιακό φάσμα του παιδιού, ένας έφηβος δε θα έχει τις ανησυχίες του; Ένα μικρό παιδί, που, μετά από μία αρκετά ιδιαίτερη χρονιά, καλείται να πάει στο σχολείο, και αυτή την φορά να μην επιστρέψει στο νηπιαγωγείο, αλλά στο Δημοτικό.

7. Είσαι το καλύτερο παιδί όλου του κόσμου. Στον αντίποδα, βρίσκεται η αντίθετη οπτική της φράσης που σίγουρα περίμενες να βρίσκεται στη λίστα αυτή. Είναι δεδομένο ότι πρέπει να αισθάνεται περήφανο για τον εαυτό του, όχι, όμως, να νομίζει πως οτιδήποτε κάνει και σκαρφιστεί είναι σωστό. Αυτό, λοιπόν, που έχεις να κάνεις είναι να προσέξεις αυτή την (αρκετά) λεπτή γραμμή.