Positive parenting: 6 πράγματα που δεν πρέπει να πεις ποτέ στο παιδί σου!

Πόσες φορές έχεις πει μια απότομη κουβέντα στο παιδί και το έχεις μετανιώσει την ίδια στιγμή ειδικά όταν δεις τη φατσούλα του να είναι λυπημένη από το λεκτικό “χτύπημα”; Σίγουρα η υπομονή των γονιών πολλές φορές εξαντλείται ειδικά όταν πρέπει να κάνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα, είναι πιεσμένοι ή δεν έχουν διάθεση να αντιμετωπίσουν τα καπρίτσια των παιδιών τους.
Υπάρχουν όμως μερικές… κουβέντες που είναι απαγορευτικές για τα παιδιά και πρέπει πάση θυσία να αποφεύγεις να λες όσο κι αν τα νεύρα σου είναι ανεξέλεγκτα ή όσο άτακτο κι αν είναι το παιδί.

Η ψυχολόγος-σχολική σύμβουλος Αναστασία Γκοτσοπούλου είναι εδώ για να σου εξηγήσει!

“Άσε με ήσυχη!”
Κάθε γονιός έχει το δικαίωμα να θέλει το χρόνο του όταν τα έχει φτάσει στα όριά του και ειδικά όταν τα παιδιά του τον φτάνουν εκεί! Το πρόβλημα είναι όταν πολύ συχνά τα παιδιά του ακούνε από αυτόν εκφράσεις όπως “Μη με ενοχλείς”, “Έχω δουλειά”, “Άσε με ήσυχη”. Η συχνή χρήση τέτοιων εκφράσεων δημιουργούν στο παιδί την αίσθηση ότι ο γονιός είναι πάντα απασχολημένος για αυτά με μακροπρόθεσμη συνέπεια να μην τον εμπιστευτούν όταν χρειαστεί να μοιραστούν μαζί του κάποιο πρόβλημα. Αντί λοιπόν για τέτοιες εκφράσεις, όταν το παιδί σου σε φτάνει στα όριά σου ηρέμησε, και με ήρεμη φωνή εξήγησέ του ότι η μαμά (ή ο μπαμπάς) αυτή τη στιγμή πρέπει για πέντε λεπτά να ηρεμήσει και αμέσως μετά θα παίξουμε (ή θα κάνετε κάτι μαζί).

“Είσαι τόσο….”
Οι “ταμπέλες” είναι συνήθως ό,τι χειρότερο για ένα παιδί και πολύ συχνά στιγματίζονται με ένα χαρακτηριστικό που τους προσάπτουν οι γονείς για την υπόλοιπη ζωή τους. “Είσαι αχάριστη” ή “Είσαι τόσο ντροπαλός” και άλλες τέτοιες εκφράσεις θα πρέπει να λέγονται με πολύ μεγάλη προσοχή σε ένα παιδί γιατί του ρίχνουν την αυτοπεποίθηση και ειδικά όταν λέγονται μπροστά σε άλλους ή άλλα συνομήλικα παιδιά. Πόσοι από μας δεν θυμόμαστε δυσάρεστα τις κουβέντες που μας έχουν πει οι γονείς μας που τόνιζαν ένα χαρακτηριστικό μας με άσχημο τρόπο και μέχρι σήμερα μας συνοδεύει; Μην το κάνεις αυτό και στο δικό σου παιδί. Αντί να του πεις “Είσαι επιθετικός” προτίμησε να αναφερθείς στην συμπεριφορά αυτή. Δηλαδή αν ένα παιδί είναι επιθετικό πες του ότι “αυτή σου η συμπεριφορά είναι επιθετική και καλύτερα να μου εξηγήσεις γιατί νιώθεις έτσι”.

“Μην κλαις!”
Κλασική ατάκα γονιών όταν δέχονται “επίθεση” από δάκρυα του παιδιού τους με παραλλαγές όπως “Μη φέρεσαι σα μωρό” ή “Μη φοβάσαι”. Είναι λογικό να κλάψει ένα μικρό παιδί γιατί είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσει κάτι πάνω από αυτό. Με το να του λες να μην το κάνει δε σημαίνει ότι θα νιώσει καλύτερα και θα σταματήσει. Καλύτερα να του εξηγήσεις ότι είναι φυσιολογικό ότι να κλάψει και να φοβάται κάτι και ότι μαζί θα το αντιμετωπίσετε ώστε να ξεπεράσει το φόβο του.

“Γιατί δεν μοιάζεις λίγο στην αδερφή σου;”
Ή “Τα ξαδέρφια σου κάνουν αυτό ή εκείνο, εσύ γιατί όχι;”. Δεν υπάρχει χειρότερη κουβέντα για ένα παιδί από το να το συγκρίνεις με κάποιο άλλο και ειδικά κάποιο από τα αδέλφια του. Απόφυγε πάση θυσία να συγκρίνεις το παιδί σου ακόμη και πάνω στα νεύρα σου. Ακόμη και όταν θέλεις να το συγκρίνεις με άλλα παιδιά πάνω στην κουβέντα με κάποια άλλη μαμά απλώς γιατί ανησυχείς π.χ. για τη σωματική του διάπλαση, μην το κάνεις ενώ σε ακούει. Η σύγκριση είναι πάντα ένας λόγος που εξάπτει τη ζήλια ή μειώνει την αυτοπεποίθηση ενός παιδιού και συχνά τα στιγματίζει!

“Θα τα πω όλα στον πατέρα σου!”
Κλασική ατάκα μαμάδων όταν δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με το πιτσιρίκι προκειμένου να το συνετίσουν και να κάτσει ήσυχα. Όμως: η πειθαρχία είναι ένα ζήτημα που πρέπει να επιβάλλεται επιτόπου και όχι να αναβάλλεται για αργότερα διότι μέχρι να έρθει ο μπαμπάς το παιδί θα έχει ήδη ξεχάσει τι έκανε και γιατί πρέπει να τιμωρηθεί. Ή αντίθετα, η αγωνία της προσμονής μιας μεγάλης τιμωρίας από τον μπαμπά είναι ίσως χειρότερη και από τιμωρία! Επιπλέον αυτή η φράση χαλάει την ισορροπία των γονιών καθώς κάνει τον ένα γονιό να φαίνεται σαν τον κακό που τιμωρεί με… καθυστέρηση ενώ η μαμά είναι ένα πρόσωπο που δεν αξίζει να υπακούει το παιδί.

“Βιάσου!”
Η πιο λάθος κουβέντα που μπορεί να πει ένας γονιός σε ένα μικρό παιδί. Όσο πιο μικρό τόσο πιο λάθος! Εντάξει συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή μας να έχουμε καθυστερήσει σε ραντεβού, να έχει κίνηση και να βιαζόμαστε. Όταν όμως έχουμε παιδιά ξέρουμε ότι λειτουργούν με το δικό τους χρόνο και πρέπει πάντα να λαμβάνουμε τα μέτρα μας από νωρίς. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να
πιέζεις ένα παιδί να βιαστεί επειδή άργησες περιμένοντας μπροστά του και χτυπώντας ανυπόμονα το πόδι σου. Τα παιδιά δεν έχουν καλή αίσθηση του χρόνου και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να το αλλάξει αυτό. Το να τα γεμίζεις ενοχές επειδή αργήσατε να πάτε κάπου δεν βοηθάει. Επιπλέον του προκαλείς άγχος και μπορεί να αντιδράσει κάνοντας ακόμη πιο αργές κινήσεις! Σκέψου πρακτικά τι μπορείς να κάνεις για να επιταχύνεις τα πράγματα χωρίς όμως να ζορίσεις το παιδί και προνόησε άλλη φορά να μη συμβεί το ίδιο!