Sharenting: όταν ως γονιός επιλέγεις να μοιραστείς φωτογραφίες των παιδιών σου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο όρος προκύπτει από τις λέξεις share, που σημαίνει μοιράζομαι, και parenting, που σημαίνει μεγαλώνω (ανατρέφω) παιδιά. Και ναι, είναι ένας σύγχρονος νεολογισμός που χαρακτηρίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την ενασχόληση των γονέων με τα social media και την “ψηφιακή” εικόνα τους, σε σημείο μάλιστα που εμπλέκουν και τα παιδιά τους σε αυτό. Πώς, όμως, μπορεί να περιοριστεί αυτή η συνήθεια και γιατί αποτελεί κεντρικό αντικείμενο σε ένα εκτενές debate που έχει ξεσπάσει μεταξύ γονέων, επιστήμης και κοινωνίας;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σύμφωνα με ειδικούς ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, αλλά και νομικούς, η τελική επιλογή της ανάρτησης φωτογραφιών των παιδιών μας στο internet είναι καθαρά προσωπικό θέμα για την κάθε οικογένεια. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να υπάρχει όριο σε αυτή την κοινοποίηση της ιδιωτικότητας των παιδιών μας. Για κάποιους γονείς, η σωστή απόφαση είναι να μην υπάρχει κανένα ψηφιακό στίγμα των παιδιών τους στον κόσμο του διαδικτύου, αφού αυτή είναι η κυριότερη προστατευτική γραμμή που μπορούν να ακολουθήσουν για να οχυρώσουν τα μικρά τους απέναντι σε αδιάκριτα και κυρίως επικίνδυνα “βλέμματα”. Από την άλλη, υπάρχουν και εκείνοι οι γονείς που λαμβάνουν υπόψη τους την επιθυμία των παιδιών τους και την άδεια που θα μπορούσαν να δώσουν για την κοινοποίηση των φωτογραφιών τους -εφόσον είναι σε ηλικία να το αντιληφθούν.
Πάντως, εκεί που καταλήγει ο επιστημονικός κόσμος είναι πως στην ψηφιακή εποχή που ζούμε και όσο όλοι εξοικειωνόμαστε περισσότερο με τον κόσμο του διαδικτύου, τόσο πιο εύκολο θα είναι για τους γονείς μελλοντικά να κρατούν τις επιφυλάξεις τους απέναντι στο internet, αντιλαμβανόμενοι τους κινδύνους που κρύβει αυτή η υπερέκθεση. Επίσης, θα αρχίσουν να σέβονται το δικαίωμα επιλογής του ανήλικου παιδιού τους, που δεν έχει ακόμα λόγο σε αυτή την επιλογή των γονιών του, όταν το πρόσωπό του εκτίθεται σε εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου, χωρίς να έχει δώσει την συγκατάθεσή του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ