Ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα που έχουν τα παιδιά είναι ο βήχας και οι μύξες. Οι γονείς μάλιστα ανησυχούν πολύ καθώς πολλές φορές το παιδί δεν μπορεί να κοιμηθεί αλλά ούτε και να φάει λόγω φραξίματος της μύτης του. Τι κάνουμε σε αυτές τι περιπτώσεις γιατρέ μου; Ο παιδίατρος του Tlife, Δρ. Σπύρος Μαζάνης απαντά.
Καταρχάς, ο βήχας και οι μύξες δεν είναι μια αυτοτελής αρρώστια. Αποτελούν απλώς συμπτώματα. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει κάποιο υποκείμενο νόσημα, μικρότερο ή και μεγαλύτερο, σοβαρό ή όχι και τόσο σοβαρό. Ας δούμε λοιπόν, τι είναι αυτό που θα πρέπει να ανησυχήσει τους γονείς, όταν το παιδί τους έχει βήχα ή μύξες και τι μπορούν να κάνουν στο σπίτι σαν πρώτο βήμα, πριν επισκεφτούν τον παιδίατρο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σε γενικές γραμμές, ξέρουμε ότι τα παιδιά βήχουν πιο εύκολα, διότι το νευρικό τους σύστημα είναι πιο ανώριμο. Έτσι κάθε παράγοντας που επηρεάζει τον βλεννογόνο της μύτης ή των βρόγχων προκαλεί αντιδραστικό βήχα ή φτέρνισμα στην προσπάθεια του οργανισμού να πετάξει προς τα έξω τον ενοχλητικό παράγοντα. Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να είναι περιβαλλοντικοί, αλλεργικοί ή μικροβιακοί.
- Περιβαλλοντικοί Παράγοντες: Στην ατμόσφαιρα, υπάρχουν σκόνη, ρύποι, μυρωδιές και άλλα στοιχεία, τα οποία ερεθίζουν τους βλεννογόνους και προκαλούν βήχα και μύξες. Επίσης, η απότομη διαφορά της θερμοκρασίας – από τη ζέστη στο κρύο και αντίστροφα – μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα.
- Αλλεργικοί Παράγοντες: Όταν ένα παιδί είναι αλλεργικό και το αλλεργιογόνο εισέλθει στο αναπνευστικό του σύστημα, τότε προκαλεί βήχα και μύξες. Το αλλεργιογόνο αυτό μπορεί να είναι οποιαδήποτε ουσία αιωρείται ή μυρίζει: σκόνη του σπιτιού, γύρη, κολόνιες, λουλούδια κλπ.
- Μικροβιακοί Παράγοντες: Όλοι οι ιοί και τα βακτήρια από την στιγμή που θα μπουν στο αναπνευστικό σύστημα μπορούν να προκαλέσουν βήχα και μύξες. Ο μικροβιακός ερεθισμός των βλεννογόνων προκαλεί αντιδραστική παραγωγή βλεννών. Το παιδί φτερνίζεται ή βήχει στην προσπάθεια του να αποβάλει το μικρόβιο μαζί με τις βλέννες. Στην περίπτωση που η λοίμωξη είναι πιο βαριά, τότε ο βήχας είναι πιο δυνατός μέχρι που μπορεί να προκληθεί και δυσκολία στην αναπνοή, δηλαδή δύσπνοια. Αν τα συμπτώματα συνοδεύονται από πυρετό ή αν το παιδί δυσκολεύεται να αναπνεύσει, τότε πρέπει να το εξετάσει ο παιδίατρος άμεσα.
Αν τα συμπτώματα είναι ελαφριά, τότε υπάρχουν μερικά tips για να βοηθήσουμε το παιδί στο σπίτι:
- Καλή ενυδάτωση από το στόμα με χορήγηση πολλών υγρών, όπως νερό, χυμούς, σούπες.
- Χορήγηση ζεστών ροφημάτων όπως γάλα και χαμομήλι.
- Σε παιδιά πάνω από 12 μηνών μπορεί να χορηγηθεί και μέλι σκέτο ή μέλι και χαμομήλι ή μέλι και φασκόμηλο και λεμόνι.
- Δημιουργία ατμών στο περιβάλλον που ζει ώστε να ρευστοποιηθούν οι εκκρίσεις. Αυτό συνήθως επιτυγχάνεται με υγραντήρες και προσθήκη ευκαλυπτελαίου.
- Τοποθέτηση σταγόνων ευκαλυπτελαίου ακριβώς κάτω από το ρουθούνι ώστε καθώς αναπνέει να ανοίγουν και οι μύτες.
- Φυσιοθεραπεία κάνοντας μασάζ στο θώρακα ή με ελαφριά χτυπηματάκια. Με τον τρόπο αυτό βοηθάμε την αποκόλληση και την ρευστοποίηση των βλεννών από τους βρόγχους.
- Δεν χορηγούμε κανένα φάρμακο χωρίς την έγκριση του παιδιάτρου διότι μπορεί να προκληθούν αντίθετα αποτελέσματα. Για παράδειγμα, δεν ξέρουμε αν πρέπει να χορηγήσουμε αντιβηχικό ή βλεννολυτικό. Επίσης δεν ξέρουμε αν τα φυτικά σιρόπια μπορούν να προκαλέσουν αλλεργίες στο παιδί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ