Πολύ συχνά τα νήπια δείχνουν με έντονο τρόπο την προτίμησή τους στον έναν από τους δύο γονείς. Τις περισσότερες φορές τυχαίνει να είναι η μαμά, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που είναι ο μπαμπάς. Από αυτήν την προτίμηση μερικές μαμάδες αισθάνονται ότι ακυρώνονται ως μαμάδες επειδή το παιδί τους τείνει να προτιμάει το μπαμπά. Πώς αντιμετωπίζεται μια τέτοια κατάσταση;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος και συγγραφέας Αλεξάνδρα Καππάτου συμβουλεύει:
“Καταλαβαίνω πώς αισθάνεται μια μαμά διαπιστώνοντας την προτίμηση του παιδιού της στον πατέρα του. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι αγαπά περισσότερο τον πατέρα του από τη μαμά. Σήμερα και οι δυο γονείς έχουν μια ισότιμη θέση στο μεγάλωμα και στη φροντίδα του παιδιού τους. Είναι σημαντικό το παιδί να διαμορφώσει μια καλή σχέση με τον πατέρα του. Η μαμά θα μπορούσε να είναι χαρούμενη και ανακουφισμένη που ουσιαστικά μοιράζεται το μεγάλωμά του. Εάν όμως αισθάνεται ακυρωμένη στον μητρικό της ρόλο, απογοητευμένη από αυτό, θλιμμένη και θυμωμένη, τα συναισθήματα γίνονται αντιληπτά από το παιδί ακόμη και αν είναι μικρό και δεν κατανοεί τους λόγους. Ενδεχομένως λόγω του ότι μία μαμά δουλεύει και το παιδί έχει περισσότερο χρόνο με τον πατέρα του αυτό τους έχει φέρνει πιο κοντά. Η μαμά πρέπει να προσπαθεί να μη δείχνει ενόχληση ούτε να δημιουργεί αρνητικό κλίμα όταν το παιδί προτιμάει τον πατέρα του. Όταν βρίσκονται όλοι μαζί στο σπίτι η μαμά πρέπει να επιδιώκει να ασχολείται μαζί του περισσότερο με δραστηριότητες που του αρέσουν και αν φωνάζει τον μπαμπά του ας δείξει ότι είναι απασχολημένος ώστε να αναλάβει η μαμά. Τα απογεύματα μπορεί να το πηγαίνει η μαμά στην παιδική χαρά και ας έρχεται και ο πατέρας, σταδιακά δηλαδή να περνούν χρόνο και οι δύο γονείς μαζί του ποιοτικά. Ακόμη και αν δείχνει την προτίμηση για παρηγοριά στον πατέρα του, η μαμά δεν πρέπει να δείχνει στενοχώρια ή απογοήτευση. Αν όμως εξακολουθεί να ενοχλείται ή επηρεάζεται η σχέση με το σύντροφό της τότε θα πρέπει να απευθυνθεί σε ψυχολόγο”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ