H ψυχολόγος απαντά στις ερωτήσεις σας!

Μια ζωηρή κόρη… Ένα διαζύγιο… Μια επανασύνδεση… Οι φοβίες… Μητέρες που ανησυχούν για τα παιδιά τους και στέλνουν μήνυμα στην ψυχολόγο. H Χρυσούλα Μαυράκη απαντά.

Ερώτηση
“Έχω μια κόρη γύρω στα 4 και είναι πάρα πολύ ζωηρή. Έχω και ένα μωρό 5 μηνών το οποίο η μικρή το ζηλεύει αρκετά. Ότι λέμε “μη” πολλές φορές κάνει το αντίθετο. Θέλει σχεδόν πάντα να γίνεται το δικό της και αν δεν γίνει αρχίζει να φωνάζει, να τσιρίζει ότι ώρα και να είναι, με αποτέλεσμα να αντιδράμε και εμείς.”

Απάντηση
Η κόρη σας προσπαθεί τόσο με τη ζωηράδα όσο και με τη γκρίνια της να μονοπωλήσει την προσοχή σας, κυρίως λόγω ζήλειας. Μιλήστε της καθαρά κάποια ήσυχη στιγμή, εξηγήστε της ότι την αγαπάτε πάντα αλλά σας δυσκολεύει όταν φέρεται άσχημα και επιβάλετε σταθερά συνέπειες όταν κάνει κάτι λάθος, δικαιολογώντας τις αποφάσεις σας σε σχέση μέ τις δικές της πράξεις.

Ερώτηση
“Καλήμερα, με λένε Κατερίνα και θα ήθελα να με βοηθήσετε στο θέμα χωρισμός. Έχω δυο παιδάκια (5 ετών αγόρι, 3,5 χρονών κορίτσι) από τα οποία το κορίτσι με ψυχοκινητική καθυστέρηση άλλα με πολύ καλή εξέλιξη αλλά χωρίς καμιά διάγνωση. Πως να το αντιμετωπίσω καλύτερα; Εγώ είμαι αυτή που θέλω να φύγω από τον γάμο και δεν βρίσκω το καλύτερο δυνατό τρόπο για τα παιδιά μου.”

Απάντηση
Είναι προτιμότερο να χωρίσετε τώρα που τα παιδιά είναι μικρά και εφόσον αυτό θα σας δώσει δύναμη για να τα αντιμετωπίσετε καλύτερα. Μήπως, όμως, η ιδέα του χωρισμού έχει υπόβαθρο το πρόβλημα της μικρής και δεν έχει σχέση με τον ίδιο το γάμο; Πολλές φορές τα ζευγάρια που έχουν πρόβλημα με ένα παιδί χωρίζουν, μην αντέχοντας το βάρος και φορτώνοντας την ενοχή γι αυτό που συμβαίνει ο ένας στον άλλον…

Ερώτηση
“Ο γιος μου ειναι 12 ετών και φοβάται ότι κάποτε θα πεθάνει. Συνήθως τα βράδια παθαίνει κρίσεις πανικού. Πως θα το αντιμετωπίσω;”

Απάντηση
Χρειάζεστε οπωσδήποτε τη συμβουλή ειδικού, πρόκειται γαι αγχώδη διαταραχή η οποία υποδαυλίζεται από τις εφηβικές ορμόνες. Με τη σωστή βοήθεια, θα ξεπεραστεί.

Ερώτηση
“Η κόρη μου είναι 7 χρονών και το πρόβλημα που έχω είναι ότι παρασύρεται από παιδιά άτακτα και γίνεται και αυτή το ίδιο με αυτά. Τι να κάνω;”

Απάντηση
Το παιδί που παρασύρεται δεν έχει καλή αυτοεικόνα και αυτοπεποίθηση γι αυτό ταυτίζεται με άλλους και μάλιστα ”ισχυρούς”. Βοηθήστε την να πιστέψει στον εαυτό της.

Ερώτηση
“Είμαι 31 ετών και έχω 3 παιδιά, δύο κόρες και ένα αγοράκι. Η μία μου κόρη είναι 4,5 ετών, η άλλη κοντά στα 4 και ο γιος μου είναι 2 ετών. Το πρόβλημά μου είναι ότι η μεγάλη μου πάει συνέχεια κόντρα και κάνει πράγματα που με βγάζουν εκτός ορίων. Στη συνέχεια παραδειγματίζεται και η δεύτερη και δεν μπορώ να διαχειριστώ όλη αυτή την κατάσταση. Ο σύζυγος λείπει όλη την ημέρα από το σπίτι και πρέπει εγώ να τα ρυθμίσω όλα. Νιώθω ανήμπορη γιατί τα δύο κορίτσια δεν με ακούν καθόλου και καταλήγουμε στο ξύλο μετά από 10 παρατηρήσεις για το ίδιο πράγμα. Τι να κάνω; Η μεγάλη από πάντα ήταν ένα αντιδραστικό παιδί. Ενώ στο σχολείο είναι υπόδειγμα μόνο σε εμένα πάει κόντρα. Τι να κάνω;

Απάντηση
Νομίζω ότι χρειάζεσθε βοήθεια. Οι συχνές εγκυμοσύνες και οι κοντινές γέννες σας έχουν κουράσει και δεν μπορείτε να διαχειριστείτε σωστά την κατάσταση. Η μεγάλη ζηλεύει, η μεσαία συμπιέζεται ανάμεσα στη μεγαλύτερη και στο μικρό αδελφό και τα δύο κορίτσια σας δυσκολεύουν. Δεν αναφέρετε τίποτα για το γιο, αν και μικρότερο που σημαίνει ότι οι κόρες σας διακρίνουν το οιδιπόδειο που έχετε μαζί του και σας παλεύουν περισσότερο. Σημαντικό ρόλο παίζει και η απουσία του πατέρα από το σπίτι, που λείπει στις κόρες αλλά επιβαρύνει κι εσάς.

Ερώτηση
“Γεια σας. Έχω ένα αγοράκι 3.5 ετών. Όταν ο γιος μου ήταν περίπου 2 χωρίσαμε με τον μπαμπά του αλλά μετά από κάποιους μήνες τα ξαναβρήκαμε, τώρα είμαστε μαζί και περιμένουμε το δεύτερο παιδάκι μας. Το θέμα με τον μικρό μου είναι ότι μερικές στιγμές μέσα στην ημέρα κάθεται πολύ μελαγχολικός. Γενικώς παίζει πολύ και στον παιδικό σταθμό προσαρμόστηκε κατευθείαν και οι δασκάλες δεν μου έχουν αναφέρει κάτι περίεργο. Αλλά στο σπίτι μερικές φορές μπορεί να παίζουμε, να σταματήσει απότομα και να καθίσει σιωπηλός και μελαγχολικός. Τον πλησιάζω κι αρχίζω να του μιλάω, αλλά δεν μου απαντάει καθόλου, του λέω να τον πάρω αγκαλίτσα και μου γυρίζει την πλάτη. Να τονίσω πως όταν γίνεται αυτό και του πει κάτι ο μπαμπάς του, του απαντάει και τον αγκαλιάζει. Εμένα όμως όχι. Το κάνει αρκετές φορές όταν είμαστε στο σπίτι και το κάνει για ώρα. Δεν ξέρω αν αυτό είναι όντως κάτι το ανησυχητικό. Αλλά δεν μπορώ να το εξηγήσω. Σας ευχαριστώ.”

Απάντηση
Ο γιος σας σας τιμωρεί για το διάστημα του χωρισμού σας αλλά κυρίως για την εγκυμοσύνη σας. Έχει ήδη βιώσει την ανασφάλεια της απουσίας του μπαμπά, τώρα φοβάται και για εσάς, γι αυτό και αντιδρά έτσι. Δείξτε υπομονή, μην τον πιέζετε, εξηγείστε του τα περί εγκυμοσύνης και για το αδερφάκι που έρχεται, δώστε του σιγουριά και ασφάλεια και θα το ξεπεράσει.