Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου απαντά!

Ζητήματα συμπεριφοράς, ψυχολογίας, μικρά ή μεγάλα προβλήματα έχουν τη λύση τους! Στείλε και εσύ την ερώτησή σου!
Απαντά η Αλεξάνδρα Καππάτου, ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος, συγγραφέας

Ερώτηση
“Τα δυο μας παιδιά ηλικίας 9 και 7 χρονών δεν αντέχουν τα παιδιά των κουμπάρων μας που είναι πολύ ζωηρά, αυθάδη, επιθετικά. Κατά συνέπεια δυσανασχετούν πολύ έντονα όταν πρόκειται να βρεθούμε. Δεν τους θέλουν στο σπίτι μας, κρύβουν τα παιχνίδια τους για να μην τους τα καταστρέψουν, επαναλαμβάνουν ότι δεν τους αντέχουν γιατί κάνουν σαχλαμάρες και συνέχεια φωνάζουν. Παράλληλα προσπαθούν να αποφύγουν την επαφή μαζί τους ζητώντας να πάνε στην γιαγιά τους. Πώς να αντιμετωπίσουμε σωστά αυτή την κατάσταση;”

Απάντηση
Είναι λογική αντίδραση των παιδιών σας σύμφωνα με αυτά που γράφετε . Καλό είναι να σεβαστείτε την επιθυμία τους. Η απλούστερη αντίδραση την οποία είμαι σίγουρη ότι έχετε σκεφτεί είναι να αποφεύγονται οι συναντήσεις σας με τα παιδιά στο σπίτι σας, το πρόβλημα όμως παραμένει. Μια άλλη σκέψη θα ήταν όταν συναντιέστε οι δυο οικογένειες στο δικό σας σπίτι, προκειμένου να αποφεύγονται οι εντάσεις να είναι και ένας ενήλικος μαζί τους κατά την ώρα του παιχνιδιού προσπαθώντας διακριτικά να αποφεύγονται οι εντάσεις. Αυτό που θα σας πρότεινα ως καλύτερη επιλογή θα ήταν να συζητήσετε το πρόβλημα με τους ίδιους τους κουμπάρους σας κατευθείαν, αν θεωρείτε ότι θα καταλάβουν, και από κοινού να αναλάβετε δράση δηλ. εκείνοι να μιλήσουν στα παιδιά τους και εσείς στα δικά σας ώστε κάθε φορά που συναντιέστε να οριοθετείτε από κοινού τις δραστηριότητες και να αντιμετωπίζετε μαζί τα παράπονα και εναλλάξ κάποιος από τους ενήλικες να έχει την διακριτική τους εποπτεία κατά την διάρκεια της συνάντησής σας. Αν αυτό συνεχιστεί κάποιο διάστημα και το δουλέψετε υπάρχουν ισχυρές πιθανότητες να αλλάξει η εικόνα.

Ερώτηση
“Κυρία Καππάτου, το παιδί μου θα πάει πρώτη δημοτικού και στις καλοκαιρινές μας διακοπές απέκτησε ένα τικ που δεν το είχε πριν, μια κίνηση που επαναλαμβάνει συνέχεια με το στόμα και το λαιμό του. Είναι σοβαρό; Πρέπει να του κάνω παρατηρήσεις; Θα εξαλειφθεί;”

Απάντηση
Τικ είναι οι ξαφνικές , απότομες και υποχρεωτικές κινήσεις, ήχοι ή θόρυβοι που κάποιο παιδί κάνει και επαναλαμβάνει χωρίς τη θέλησή του. Το παιδί συχνά έχει ανάγκη να κάνει τις κινήσεις αυτές για να χαλαρώσει. Η έναρξή τους τοποθετείται περίπου στα 6-7 χρόνια (σε κάποιες περιπτώσεις και νωρίτερα) και εγκαθίστανται σταδιακά. Ξεκινούν σαν μια απλή κινητική συμπεριφορά που αποτελεί αντίδραση του παιδιού σε μια αγχογόνο ή πιεστική κατάσταση όπως ερχομός νέου μέλους στην οικογένεια , εντάσεις στην οικογένεια, υπερβολικές απαιτήσεις των γονιών κλπ . Στις περισσότερες περιπτώσεις τα τικ με κατάλληλη φροντίδα υποχωρούν ή και εξαφανίζονται καθώς το παιδί μεγαλώνει. Είναι σημαντικό να αναλογιστείτε τη στάση σας απέναντί του π.χ. τις προσδοκίες σας, το άγχος σας , αν τυχόν υπάρχουν προβλήματα ή εντάσεις στην οικογένεια κλπ. και να προσαρμόσετε τη συμπεριφορά σας. Προσπαθήστε να μην ασχολείστε με το σύμπτωμα, να μην δείχνετε ότι στενοχωριέστε ούτε να του κάνετε παρατηρήσεις. Να περνάτε χρόνο με το παιδί κάνοντας δραστηριότητες που του αρέσουν. Να το ενθαρρύνετε να αποκτήσει φίλους.

Ερώτηση
“Η κόρη μας, 7,5 χρονών, πριν δύο μήνες μας ανέφερε ότι η Σοφία (η καλύτερη της φίλη) έκανε σεξ με τον Κώστα και εγώ με τον Γιάννη (συμμαθητής από τον παιδικό που ακόμη και τώρα κάνουμε παρέα και με τους γονείς του). Τη ρωτήσαμε τι ακριβώς εννοεί ότι έκανε λέγοντας «έκανα σεξ» και πότε; Απάντησε ότι μια μέρα που παίζανε στο δωμάτιο της και ότι δε θυμάται τι ακριβώς κάνανε αλλά σίγουρα κάνανε σεξ. Τη ρωτήσαμε αν έβγαλαν τα ρούχα τους και είπε όχι. Θεωρήσαμε ότι το είπε για εντυπωσιασμό, πιθανόν γιατί αναφέρουν διάφορα μεταξύ τους τα κορίτσια στο σχολείο. Κάναμε βέβαια μια συζήτηση όπου αναφέραμε ότι νομίζεις ότι έκανες σεξ, ότι το σεξ είναι κάτι άλλο που συμβαίνει σε δύο ανθρώπους μεγάλους που αγαπιούνται, ότι όλα αυτά θα συμβούν σε μεγαλύτερη ηλικία και ότι καλό είναι να μη λέει πράγματα που δεν είναι αληθινά σε άλλους για να μην παρεξηγηθεί. Να σημειώσω , ότι γενικά είναι συναισθηματικά ανώριμη και μοναχοπαίδι. Σήμερα μετά λύπη μας μάθαμε ότι πριν δύο εβδομάδες εκμυστηρεύτηκε σε μία φίλη της ότι έκανε σεξ με τον Γιάννη, ένα βράδυ που φιλοξενήσαμε το συγκεκριμένο παιδί στο σπίτι μας. Εμείς βέβαια είμαστε σίγουροι ότι δε συνέβη τίποτα γιατί ήμασταν παρόντες όσο ήταν ξύπνια (δεν κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι), αλλά και μετά. Η φίλη της λοιπόν το είπε στη μητέρα της, συζητήθηκε με άλλους κοινούς γνωστούς με τρόπο όμως που άφηνε να εννοηθεί ότι δεν ξέρεις τι έγινε και γενικά σχολιάστηκε αρνητικά και το παιδί μας και εμείς. (εμείς τα μάθαμε από τρίτο πρόσωπο). Πρώτο σοκ για εμάς, ότι ότι συζητήσαμε με την κόρη μας παλιότερα για αυτό το θέμα, δεν την απέτρεψε να συνεχίσει να λέει το ίδιο, και φυσικά η στάση των γονιών, της φίλης που αντί να το αναφέρει σε μένα το είπε σε άλλη. Προφανώς κάνουμε λάθος στην αντιμετώπιση του όλου θέματος. Με τι τρόπο πρέπει να δώσουμε να καταλάβει το παιδί μας για το σεξ και για το ότι δεν πρέπει να λέει τέτοια πράγματα, που θα την παρεξηγήσουν. Φαντάζομαι να αρχίσει να λέει στις φίλες της στο σχολείο τέτοια πράγματα, τα οποία μετά θα τα μεταφέρουν στις μητέρες τους και τρομάζω για το τι θα σκεφτούν για το παιδί μου, γιατί η αντίδραση των προηγουμένων μαμάδων με ξάφνιασε δυσάρεστα. Ευχαριστώ για το χρόνο σας”.

Απάντηση
Τα παιδιά συνηθίζουν να παίζουν το παιχνίδι του “γιατρού” προσπαθώντας έτσι να εξερευνήσουν το σώμα τους . Ενδεχομένως να έχουν συμβεί κάποιες φορές παρόμοια παιχνίδια και να θεωρεί ότι είναι σεξ. Αυτά συμβαίνουν μεταξύ των παιδιών αυτής της ηλικίας γι’ αυτό καλό είναι να υπάρχει διακριτική επίβλεψη από τους γονείς. Είναι σημαντικό όμως να αναρωτηθείτε γιατί η κόρη σας έχει την ανάγκη να εντυπωσιάζει τους άλλους… Μήπως το παιδί για κάποιους λόγους δεν νιώθει ασφαλές με τον εαυτό του και στη σχέση με τις φίλες της; Γράφετε ότι είναι ανώριμη συναισθηματικά, δεν προσδιορίζετε τι εννοείτε με αυτό, ωστόσο χρήζει περαιτέρω διερεύνησης. Θα σας πρότεινα να μιλήσετε και με τη μητέρα της φίλης της και του φίλου που φιλοξενήσατε να μάθουν και εκείνοι από τα παιδιά τους αν συνέβη κάτι με διακριτικό τρόπο. Εμφυσήστε της το σεβασμό για το σώμα της χωρίς όμως να της δημιουργήσετε ενοχές. Ελέγχετε τι βλέπει στη τηλεόραση ή στο διαδίκτυο. Καλό είναι να μην δώσετε μεγαλύτερη έκταση στο θέμα. Μην δείχνετε όμως ανησυχία ή έλλειψη εμπιστοσύνης στο παιδί. Ενισχύστε την επαφή της με τις φίλες της και παρατηρήστε τι ρόλο έχει στην ομάδα. Επικεντρωθείτε στην επικοινωνία σας με το παιδί. Να έχετε οι δυο γονείς κοινό τρόπο αντιμετώπισης και να είστε σταθεροί. Μην ασχολείστε με τυχόν σχόλια που μπορεί να προέλθουν από άλλους γονείς. Αν για κάποιο λόγο δυσκολεύεστε απευθυνθείτε σε ψυχολόγο στη περιοχή σας.

Ερώτηση
“Έχω ένα αγοράκι 3 χρονών και 2 μηνών. Μόλις ξεκίνησε 2η χρονιά στον παιδικό σταθμό, σε τμήμα προνηπίων. Την προηγούμενη χρονιά σε τμήμα 10 παιδιών υπήρχαν 3 αγοράκια. Φέτος πάλι σε τμήμα 10 παιδιών δεν υπάρχει κανένα αγοράκι, είναι όλα κορίτσια και μάλλον θα έρθει 1 αγοράκι μέσα στον επόμενο μήνα. Πόσο σοβαρό είναι το γεγονός ότι είναι το μόνο αγοράκι στην τάξη σε μια δραστηριότητα καθημερινή όπως το σχολείο;

Απάντηση
Η φοίτηση του παιδιού στο παιδικό σταθμό είναι εξαιρετικά σημαντικό γεγονός για τη ζωή του γιατί εκτός του ότι αποκτά την εμπειρία της απομάκρυνσης από την οικογένειά του, μαθαίνει να μην είναι διαρκώς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και η μέρα του αποκτά ενδιαφέρον. Το παιδί συναναστρέφεται άλλα παιδάκια ,μαθαίνει να μοιράζεται αλλά αποκτά και τους πρώτους φίλους. Σε αυτή τη διαδικασία είναι καλό να υπάρχουν παιδάκια του ίδιου φύλου με τα οποία να μπορεί να παίξει. Το να υπάρχει ένα ή κανένα παιδί του φύλου του ασφαλώς λειτουργεί περιοριστικά προς το παιδί γιατί για μια ολόκληρη σχολική χρονιά δεν θα έχει την ευκαιρία και την δυνατότητα να αποκτήσει ένα φίλο, ένα σύμμαχο στο παιχνίδι και η μόνη αναφορά του θα είναι τα κορίτσια. Νομίζω ότι είναι άδικο για ένα παιδάκι αγόρι ή κορίτσι να του στερούμε άθελά μας τη δυνατότητα να πλησιάσει και να γνωρίσει κάποια παιδιά του φύλου του.