Η ψυχολόγος απαντάει στις απορίες σας!

Τι μπορώ να κάνω με τα νεύρα του γιου μου; Το αγοράκι μου τρώει ακόμα αλεσμένα, τι μπορώ να κάνω; Η κορούλα μου αρνείται να κάνει τσίσα στο γιογιο και θέλει μόνο την πάνα, τι με συμβουλεύετε; Η ψυχολόγος είναι εδώ για να σας βοηθήσει σε όλα…
Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη απαντά στις απορίες που στείλατε στις ειδικές φόρμες του TLIFE…

Ερώτηση

“Ο γιος μου είναι 21 μηνών και σχεδόν κάθε φορά που νευριάζει αν δεν του κάνουμε το χατήρι για κάτι, χτυπάει το κεφάλι του στο πάτωμα ή στον τοίχο με αποτέλεσμα να κάνει συχνά καρούμπαλα ή μελανιές. Δυστυχώς αυτό έχει ξεκινήσει από τότε που ήταν περίπου 9 με 10 μηνών. Εμείς από την πλευρά μας παρόλο που συμπεριφέρεται έτσι, δεν του δίνουμε για παράδειγμα αυτό που θέλει και τον μαλώνουμε για αυτό που κάνει για να καταλάβει ότι ούτε θα μας τουμπάρει με αυτό, αλλά κι ότι θα τραυματιστεί, αλλά αυτός δεν πτοείται. Το πιο σημαντικό βέβαια είναι να μην πάθει κακό, πραγματικά ανησυχούμε και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε.”

Απάντηση

Το πείσμα είναι φυσιολογική αντίδραση του παιδιού μέσα από την οποία προσπαθεί να επιβάλλει την βούλησή του αλλά και την θέση του μέσα στον οικογενειακό αστερισμό. Καλά κάνετε και δεν υποκύπτετε στο πείσμα του, ακόμα και στην ακραία περίπτωση του αυτοτραυματισμού.

Βρείτε όμως ένα τρόπο ώστε ή να του αλλάζετε το σημείο προσοχής του ή να του ανταλλάζετε αυτό που θέλει με κάτι άλλο επιτρεπόμενο ή δείχνοντάς του ότι δεν συμφωνείτε μεν με αυτό που κάνει, αλλά τον αγαπάτε και νοιάζεστε για τις αντιδράσεις του.

“Γεια σας κυρία Μαυράκη, έχω ένα αγοράκι που τον Νοέμβριο θα κλείσει τα τρία. Το πρόβλημα είναι ότι τρώει ακόμα αλεσμένα και αρνείται να μασήσει οτιδήποτε. Κλαίει πεισματικά και αυτό που έχω καταφέρει είναι ανάμεσα στα γεύματά του, να του δίνω κάποιες μπουκίτσες με ψωμί ή οτιδήποτε άλλο που λιώνει, αλλά το κρατάει στο στόμα του τουλάχιστον μια ώρα και μετά το καταπίνει χωρίς να το μασήσει. Επίσης, όταν έχει κομματάκια μέσα στο φαγητό του τα φτύνει και μετά δε θέλει να ξαναφάει άλλο. Η αλήθεια είναι ότι τον ζορίζω. Κάνω καλά ή υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος που μπορεί να μάθει πιο εύκολα; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.”

Απάντηση

Καταρχήν να ξέρετε ότι όλο αυτό που κάνει το παιδί είναι φόβος πνιγμού. Το παιδί φοβάται ότι θα πνιγεί και γι’ αυτό δεν τρώει στερεά τροφή ακόμη. Προσπαθείστε να το χειραφετήσετε.

Ένας πολύ καλός τρόπος είναι να το γράψετε σε παιδικό σταθμό έτσι ώστε το παιδί να νιώθει ότι είναι μεγάλο και σπουδαίο, να πάψει να είναι κολλημένο πάνω σας και σε φάση βρεφικού σταδίου όπου θήλαζε και τίποτα στερεό δεν κατέβαινε από το στομαχάκι του και χωρίς να το ζορίσετε με το φαγητό προσπαθείστε να τον δελεάστε με νοστιμιές για να μπορέσει να φάει στερεά τροφή και να την μασήσει.

“Η κόρη μου είναι 3 ετών και δεν μπορεί να κάνει τα τσίσα και κακά χωρίς την πάνα. Όσες ώρες και να μείνει χωρίς πάνα δε λερώνεται, παρόλο που προσπαθεί στο γιογιό και στην τουαλέτα δεν καταφέρνει να αφήσει τον εαυτό της ελεύθερο και να κάνει οτιδήποτε. Όταν ήταν εννέα μηνών πέρασε ουρολοίμωξη, και κατά συνέπεια έγιναν κάποιες εξετάσεις (κυστεοσκόπηση και σπινθηρογράφημα) και ακολούθησαν για έναν χρόνο, κάθε μήνα εξετάσεις ούρων. Δυσκολευόμασταν κάθε φορά να συλλέξουμε τα ούρα γιατί φοβόταν τη διαδικασία και τα συγκρατούσε και όταν κατάφερνε να ουρήσει ξεσπούσε σε κλάματα. Έχω τη αίσθηση ότι της έχει δημιουργηθεί φοβία και δεν ξέρω πως να το χειριστώ.”

Απάντηση

Είναι σίγουρο ότι το παιδί μετά από τόση ταλαιπωρία έχει αποκτήσει φοβία. Έτσι κι αλλιώς είναι αρκετά νωρίς ακόμη για να ανησυχήσετε επειδή δεν κάνει τα τσίσα της στο γιογιό. Δώστε της χρόνο, μην δείχνετε να αγχώνεστε, μην την πιέσετε, σεβαστείτε τον ρυθμό της και όλα θα πάνε καλά.

“Καλησπέρα σας. Έχω ένα κοριτσάκι 3χρονών και όλοι μου λένε ότι θα πρέπει να πάει στο νηπιαγωγείο. Οι ώρες όμως εργασίας μου είναι από τις 3 το μεσημέρι μέχρι της 10 το βράδυ και έτσι οι μόνες ώρες που περνάω μαζί της είναι το πρωί. Γιατί λοιπόν θα πρέπει να στερηθώ αυτές τις λίγες ώρες; Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι το παιδί μου είναι κοινωνικό και έχει παρέες. Τι μου προτείνεται να κάνω;”

Απάντηση

Ή να πάει το παιδί μόνο για ένα 3ωρο στον παιδικό σταθμό δηλαδή από τις 9 μέχρι τις 12 έτσι ώστε να έχει και χρόνο μαζί σας, ή να καθυστερήσετε μέχρι το παιδάκι να πάει κανονικά προνήπιο δηλαδή ένα με ενάμισι χρόνο αργότερα.

“Το μυαλό μου είναι ένας λαβύρινθος. Όλη μέρα κλαίω. Είμαστε άνεργοι, δεν έχουμε να φάμε και είμαστε οικογενειάρχες. Τι να κάνω;”

Απάντηση

Προσπαθείστε να βρείτε δομές που μπορούν να σας βοηθήσουν όπως για παράδειγμα το “Χαμόγελο του παιδιού” και άλλοι οργανισμοί οι οποίοι βοηθούν τους οικογενειάρχες που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με την δική σας και όταν ηρεμήσετε από την άμεση επιβίωση τότε θα μπορέσετε να ψάξετε μήπως και βρείτε κάτι λιγότερο ή περισσότερο κατάλληλο, κάτι όμως για να αντιμετωπίσετε τα προβλήματά σας.