Γιατί η κόρη μου τρώει τα νύχια της; Ο μικρός μου δείχνει δείγματα άγχους αποχωρισμού τι να κάνω; Η κόρη μου αντιμιλά σε ότι και αν της πω, τι να κάνω;
Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη λύνει τις απορίες σας….
Ερώτηση
“Έχω μία κόρη 4 χρονών και το τελευταίο διάστημα τρώει συνεχώς τα νύχια της. Επίσης έχουμε προβλήματα ενούρησης κυρίως από την στιγμή που ήρθε στη ζωή ο 2,5 χρονών αδερφός της. Στην αρχή τον ζήλευε αρκετά, όμως τώρα δεν μπορεί χωρίς αυτόν και τον προσέχει πολύ. Παρόλα αυτά συνεχίζονται τα προβλήματα ενούρησης με αποκορύφωμα αυτό της ονυχοφαγίας. Της αρέσει πολύ να επικοινωνεί με άλλα παιδάκια καθώς και οι εξωτερικές δραστηριότητες (όπως γυμναστήριο). Σχολείο δεν έχει πάει ακόμα αλλά επιθυμεί πολύ. Υπάρχει περίπτωση να φταίει η δικιά μας συμπεριφορά; Κάνουμε κάτι λάθος εμείς σαν γονείς;”
Απάντηση
Μπορεί να είναι ο χαρακτήρας του παιδιού σας έτσι. Ένα ευαίσθητο παιδί δηλαδή που δυσκολεύεται να δεχθεί καινούριες καταστάσεις ή που είναι ανασφαλές χωρίς να υπάρχει πραγματικός λόγος. Ενισχύστε πάντως την αυτοεκτίμησή του, να τον επαινείτε τακτικά και να μην αναφέρεστε στο θέμα των νυχιών του άμεσα, αλλά προσπαθείστε να παινεύετε τα ωραία νύχια και το πως βάφονται όταν μεγαλώνουν τα κορίτσια.
Ερώτηση
“Είμαι μια νέα μαμά (26) ενός αγοριού 15 μηνών. Από Σεπτέμβριο θα επιστρέψω στη δουλειά μου και ήδη από τώρα ανησυχώ για το ότι ο μικρός πρέπει να πάει σε σταθμό. Ήδη μου δείχνει δείγματα άγχους αποχωρισμού κάθε φορά που ο μπαμπάς του η εγώ φεύγουμε. Ο τρόπος μέχρις στιγμής που το αντιμετωπίζουμε είναι να του εξηγούμε ότι πρέπει να φύγουμε και ότι θα ξαναγυρίσουμε κοντά του δίνοντάς του μερικά φιλιά. Αυτός βέβαια στην αρχή κλαίει αλλά έπειτα είναι καλά. Να σημειώσω ότι όταν πήγαινα εγώ παιδικό το μισούσα και θυμάμαι ακόμη να με τραβάνε από τα ποδιά για να μπω. Χθες πέρασα έξω από ένα σταθμό και στη μυρωδιά του και μόνο μου ήρθε να βάλω τα κλάματα. Φοβάμαι πως θα του μεταδώσω ότι νιώθω. Τι με συμβουλεύετε; Ευχαριστώ εκ των προτέρων!”
Απάντηση
Να κάνετε προσεχτική επιλογή παιδικού σταθμού, έτσι ώστε να μην σας θυμίζει τίποτε από τον παιδικό σταθμό που σας ταλαιπώρησε. Να εμπιστευτείτε το παιδάκι σας και να ξέρετε ότι κάνετε γι’ αυτό το καλύτερο, ότι δεν το παρατάτε αλλά το στέλνετε σε ένα σωστό χώρο για να πάρει αγωγή και εκπαίδευση μαζί με άλλα παιδάκια.
Ερώτηση
“Η κόρη μου είναι στην πρώτη δημοτικού. Είναι πολύ νευρική, αντιμιλά, ενώ δεν το έκανε πριν και αντιδρά με κάθε όχι μου. Τι να κάνω;”
Απάντηση
Πιθανότατα αντιμετωπίζει σχολικό άγχος. Δεν μου γράφετε τις σχολικές της επιδόσεις. Προσπαθείστε πάντως να την επαινείτε συχνά και να την κάνετε να καταλάβει πόσο σπουδαία είναι που πηγαίνει σχολείο, πόσο καταπληκτική είναι ως μαθήτρια που μαθαίνει νέα πράγματα και μ’ αυτά γίνεται πιο δυνατή και πιο έξυπνη και όλα θα πάνε καλά.
Ερώτηση
“Η κόρη μου είναι 2 ετών. Τις περισσότερες ώρες της ημέρας τις περνάει με μένα. Κάποιες φορές που την κρατάει και η μαμά μου για 2-3 μέρες συμβαίνει το εξής: μόλις δει ξένο άνθρωπο, ακόμα και συγγενή, κλαίει ασταμάτητα. Γαντζώνεται στη μαμά μου και δεν σταματάει. Με ανησυχεί γιατί σε 2 μήνες έχουμε και τη βάπτιση της και φοβάμαι πως θα αντιδράσει ανάλογα.”
Απάντηση
Εντελώς φυσιολογικά το παιδάκι σας έχει άγχος αποχωρισμού, το οποίο γίνεται πιο έντονο όταν λείπετε εσείς. Το άγχος αποχωρισμού δεν είναι μόνο όταν λείπει ο γονιός αλλά και όταν παρουσιάζεται ένας άγνωστος στο περιβάλλον του παιδιού. Προσπαθείστε να την κάνετε πιο κοινωνική με εξόδους και επισκέψεις.
Ερώτηση
“Ο εξάχρονος γιος μου κλαίει επειδή τον σπρώχνει ο συμμαθητής του και χειροδικεί. Ο διευθυντής είπε πως είναι πολλά τα παιδιά και τι να κάνει. Εγώ να περιμένω να γυρίσει σπίτι σε χειρότερη κατάσταση;”
Απάντηση
Να προσπαθήσετε να καταλάβετε από που ξεκινά το πρόβλημα και να βοηθήσετε το παιδί σας να καταλάβει ότι πρέπει να σέβεται τα δικαιώματα των άλλων αλλά συγχρόνως να περιφρουρεί τα δικά του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
