Η ιλαρά είναι μια ιδιαίτερα μολυσματική και μεταδοτική νόσος που προκαλείται από τον ιό της ιλαράς και χαρακτηρίζεται από το φαινόμενο της φωτοφοβίας. Τα παιδιά που αρρωσταίνουν από ιλαρά παραπονιούνται ότι δεν μπορούν να αντικρίσουν το φως της ημέρας και το έντονο ηλεκτρικό φως.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι άλλο πρέπει να ξέρεις; Ο παιδίατρος Σπύρος Μαζάνης απαντά:
Επειδή η ιλαρά είναι ιδιαίτερα μολυσματική σχεδόν δεν υπάρχει πιθανότητα αν ένα παιδί έρθει σε επαφή με ένα άλλο παιδί που ασθενεί να μην κολλήσει. Η ιλαρά μεταδίδεται κυρίως με δυο τρόπους, από το αναπνευστικό σύστημα με τα σταγονίδια που εκπέμπει ο ασθενής (κατά το φτερνισμα, την ομιλία κλπ), αλλά και από τα αντικείμενα που πρόσφατα χρησιμοποιήθηκαν και μολύνθηκαν από κάποιο παιδί που νοσεί από ιλαρά, πχ τα παιχνίδια του.
Από τη στιγμή εισόδου του ιού στον οργανισμό ,η ασθένεια εμφανίζεται μετά από 9 -20 ημέρες και έχει 3 στάδια: το καταρροϊκό, το εξανθηματικό, και το στάδιο της αναρρωσης
Συμπτώματα: Τις πρώτες 2-3 ήμερες τα συμπτώματα μοιάζουν με του απλού κρυολογήματος (ρινοκαταρροή, ξηρός βήχα, κόκκινα μάτια, πυρετός, ενίοτε πρησμένοι λεμφαδένες ή διάρροια).
Σε αυτό το πρώτο στάδιο κανείς δεν υποψιάζεται ότι πρόκειται για ιλαρά. Μετά από τις 3 ήμερες ο πυρετός υποχωρεί για περίπου ένα 24ωρο. Εντούτοις εμφανίζονται στο εσωτερικό του στόματος μικρές, λευκές κηλίδες από τις οποίες ο παιδίατρος μπορεί να ξεκινήσει να υποψιάζεται ότι πρόκειται για ιλαρά. Την 4η με 5η μέρα ο πυρετός επανεμφανίζεται και μαζί του το χαρακτηριστικό εξάνθημα της ιλαράς. Το εξάνθημα αυτό ξεκινάει από το κεφάλι, στο μέτωπο και πίσω από τα αυτιά) και σταδιακά εξαπλώνεται σε όλο το κεφάλι αλλά και το σώμα.
Το εξάνθημα χαρακτηρίζεται από μικρές κηλίδες που στην ψηλάφηση εξέχουν και σιγά σιγά μεγαλώνουν και ενώνονται. Μέτα την έκτη μέρα το εξάνθημα αρχίζει να υποχωρεί. Μετά την έβδομη ήμερα σχεδόν όλα τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει.
Η ιλαρά αφήνει μόνιμη ανοσία για όλη τη ζωή. Αν ένα παιδί νοσήσει δεν θα ξανακολλήσει ποτέ.
Η διάγνωση γίνεται εύκολα από τον παιδίατρο με βάση το ιστορικό, τα συμπτώματα και την εξέταση που θα κάνει. Καμιά φορά μπορεί να χρειαστεί και εργαστηριακός έλεγχος για να ανιχνευθεί ο ιός.
Μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές όπως: λαρυγγίτιδα, βρογχιολίτιδα, πνευμονία, εγκεφαλίτιδα, σκληρυντική παρεγκεφαλίτιδα, οξεία σκωληκοειδίτιδα, θρομβοπενική πορφύρα, πυώδη ωτίτιδα, μαστοειδίτιδα, εντερίτιδα, μυοκαρδίτιδα, επιδείνωση ενεργούς φυματίωσης κ.α
Θεραπεία γίνεται ανάλογα με τα συμπτώματα και τη βαρύτητα τους και συνήθως περιλαμβάνει αντιπυρετικα αντιβηχικά κτλ. Αν έχουμε επιπλοκές ο γιατρός μπορεί να συστήσει αντιβίωση.
Το παιδί μπορεί να τρώει ελεύθερα εφόσον δεν έχει εμετούς και διάρροιες.
Οι γονείς θα πρέπει να προχωρούν σε συσκότιση του δωματίου αν το παιδί παραπονείται ότι το ενοχλεί το φως.
Προληπτικά υπάρχει εμβολιασμός. Το εμβόλιο της ιλαράς σε συνδυασμό με της ερυθράς και της παρωτίτιδας γίνεται σε ηλικία 15 μηνών και επαναλαμβάνεται στην ηλικία των 5-6 ετών.
Στα παιδιά και τους ενήλικες που ήρθαν σε επαφή με ένα παιδί που πάσχει από ιλαρά και εφόσον δεν έχει περάσει διάστημα μεγαλύτερο των 6 ημερών και δεν είναι προφυλαγμένοι από το εμβόλιο, χορηγείται γ-σφαιρίνη. Μετά από 3 μήνες και εφόσον δεν εκδηλώσουν την ασθένεια ακολουθεί εμβολιασμός
Συνιστάται να γίνεται οπωσδήποτε ο εμβολιασμός και να μην αμελούν οι γονείς την επαναληπτική δόση. Στις αναπτυσσόμενες χώρες τα ποσοστά θνητότητας ανέρχονται σε 10-20%, στις αναπτυγμένες 0,02% στα βρέφη αλλά πάνω από 30% στα ανοσοκατεσταλμένα παιδιά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
