“Κορίτσια θα γίνω μάνα”

Ήρθε στο γραφείο ένα βιβλίο! Ένα εξώφυλλο που μου κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον. “Κορίτσια θα γίνω μάνα!” φώναζε με τον θαλασσί του τρόπο.
Δεν είμαι έγκυος, ούτε σκοπεύω να μείνω σύντομα, όμως άρχισα να το ξεφυλλίζω και μετά να το διαβάζω… Κάτι σαν ημερολόγιο που η Χριστίνα Κοπανά, η συγγραφέας περιγράφει με τόσο ειλικρίνεια τα περιστατικά που έγιναν από την στιγμή που έμεινε έγκυος μέχρι το μωράκι της έγινε 4 μηνών…
Χρήσιμο για όσες περιμένουν παιδί, απολαυστικό για όλες!

Επειδή όταν έμεινα έγκυος μου έκαναν δώρο κάτι τεράστια βιβλία που είναι ιατρικά και συνειδητοποίησα ότι είναι πολύ χρήσιμα αυτά, αλλά θέλω και κάτι λίγο πιο χαλαρό και χιουμοριστικό. Οπότε ουσιαστικά έγραψα κάτι που θα ήθελα να είχα. Το έκανα σε περίπτωση που κάποιες γυναίκες είχαν την ίδια ανάγκη με εμένα.

Είναι πολύ προσωπικό, είναι τελείως μαρτυρία δικιά μου -πώς το έζησα όλο αυτό. Απλώς, παράλληλα έχει και κάποια πράγματα που είναι κοινά σε όλες τις γυναίκες… Όταν για παράδειγμα μιλάς με κάποια που το έχει περάσει και σου λέει: “Α ναι κι εγώ”.
Είναι και λίγο ημερολόγιο αλλά είναι και λίγο οδηγός. Δεν το έκανα ιατρικό γιατί δεν μπορώ επειδή είμαι ένας απλός άνθρωπος, μια απλή διαφημίστρια και δεν έχω καμία σχέση με το χώρο.

Το έχουν διαβάσει κοπέλες που είναι πολύ μακριά από την ιδέα της εγκυμοσύνης και το έχουν διαβάσει και γυναίκες που δεν θέλουν να κάνουν παιδί. Δεν είναι ένα βιβλίο που το παίρνεις λίγες μέρες αφού έμαθες ότι είσαι έγκυος ή λίγες μέρες αφού γέννησες, είναι πολύ πιο χαλαρό. Δεν λέω ότι μπορεί να αντικαταστήσει οποιοδήποτε μυθιστόρημα, γιατί δεν είναι λογοτεχνία, όμως διαβάζεις κάτι που έχει ένα γυναικείο mood. Όπως είναι το TLIFE και έχεις μπει στις σελίδες ενός site που είναι σχετικά ειδικό, αλλά δεν πρέπει να είσαι ντε και καλά με την κοιλιά τούρλα για να σε ενδιαφέρει, μπορεί απλά να θες να δεις τα ρούχα που φοράνε οι άλλες.

Ελπίζω να μη βγαίνει αστείο, αλλά ανάλαφρο και χιουμοριστικό. Όταν μένεις έγκυος αισθάνεσαι ότι σου συμβαίνει κάτι τεράστιο και παθαίνεις έναν πανικό, μια σύγχυση και λες τι μου συμβαίνει τώρα και την ίδια στιγμή έχεις και πολύ χαρούμενα συναισθήματα. Αυτό λοιπόν είναι πολύ σοβαρό γιατί είναι το πιο σοφό πράγμα που συμβαίνει στον κόσμο με έναν τρόπο στην γυναίκα, αλλά την ίδια στιγμή είναι ωραίο και χαρούμενο. Δεν χρειάζεται να έχει όλο το βάρος του κόσμου: “Α έμεινα έγκυος Θεέ μου, φέρε μου να δω αν θα μου ανέβει το ζάχαρο”. Είναι ωραίο και το ένα και το άλλο. Να το δεις χαλαρά, να το δεις σαν μια φυσικότητα που θέλει προσοχή και αγάπη και πρέπει να είσαι ήρεμη.

Γέννησα 5 Νοεμβρίου το 2009.

Ναι και θα συμπλήρωνα και θα αφαιρούσα. Δηλαδή θα έβγαζα ίσως την αυστηρότητα με την οποία αναφερόμουν στο κεφάλαιο για την μητέρα, γιατί όταν οι ορμόνες σου είναι “τούμπανο” τα πράγματα διαστρεβλώνονται κατά κάποιο τρόπο. Θα πρόσθετα μία μεγαλύτερη ψυχραιμία. Ίσως αν το έβλεπα μετά από λίγο καιρό, θα το έβλεπα πιο ψύχραιμα όχι πιο σοβαρά, αλλά λίγο πιο “απ’ έξω”. Διότι τα έγραφα την ώρα που μου συνέβαιναν αυτά, δεν ήταν μετά από καιρό.

Τι θα συμβούλευες τις γυναίκες που είναι τώρα έγκυες;
Σε αυτήν που περιμένει παιδί θα έλεγα να το απολαύσει και να το εκμεταλλευτεί καλά. Αυτό το 9μηνο είναι μια σπουδαία περίοδος για να ξεκουραστείς, να κάνεις πράγματα, να χαλαρώσεις. Όχι να ξεκουραστείς στον καναπέ -εκτός αν υπάρχει λόγος, αλλά να εκμεταλλευτείς το 9μηνο που δεν έχεις να κυνηγάς κανένα μωρό, να μην αλλάζεις καμία πάνα και να μην ξυπνάς στις 5 τα χαράματα. Να χαλαρώσεις και να απολαύσεις αυτήν την αναμονή!

Στις μαμάδες θα έλεγα δύο πράγματα. Το ένα είναι η αγάπη και το άλλο είναι να έχουν εμπιστοσύνη στο ένστικτό τους και στον σύντροφό τους γιατί αυτοί ξέρουν τι συμβαίνει με το παιδί.