Μαμά, δεν πέρασα στη σχολή που ήθελα: 5 πράγματα που δεν πρέπει να κάνεις

Ίσως, η πιο δύσκολη περίοδος στη ζωή ενός παιδιού είναι εκείνη των εξετάσεων. Γιατί ένα παιδί, τη σημερινή εποχή, περνάει από πολλές εξετάσεις. Πρώτα στο σχολείο, μετά στα Αγγλικά, έπειτα σε μία δεύτερη ξένη γλώσσα και έχει από όλα ο μπαξές. Και, εκεί που νομίζεις ότι έφθασε στο τέλος, πετάγονται από τη γωνία οι… πανελλαδικές. Οι εξετάσεις που κρίνουν το μέλλον του παιδιού σου. Έτσι, τουλάχιστον πιστεύουν οι περισσότεροι. Δίνει τα μαθήματα που πρέπει (υπό την επήρεια άφθονου άγχους), κάνει τις διακοπές του και, λίγο πριν το τέλος του καλοκαιριού, έρχεται η στιγμή που το παιδί μαθαίνει σε ποια σχολή θα περάσει τα επόμενα 4 – 5 χρόνια της ζωής του.

Τι συμβαίνει, όμως, όταν το χαρτί δεν γράφει τη σχολή που θέλει ή (ακόμα χειρότερα) δεν εμφανίζει καν κάποια σχολή;

Όταν ένα παιδί αποτύχει, αισθάνεται απογοητευμένο. Και, μαζί του αισθάνονται και οι γονείς του. Άλλωστε, σε αυτήν τη χώρα, όλα τα περνάμε οικογενειακά. Συνήθως, εκείνες τις στιγμές δρας παρορμητικά. Ας είμαστε ειλικρινείς.

Αυτά είναι τα πέντε πράγματα, που δεν πρέπει να πεις στην περίπτωση που το παιδί σου αποτύχει στις Πανελλαδικές:

#1 Μη ρίξεις την ευθύνη αποκλειστικά στο παιδί
Το να αρχίσεις να του κουνάς το δάχτυλο, σε μία τόσο δύσκολη στιγμή, μόνο καλό δεν θα κάνει και (σίγουρα) δεν θα δώσει λύση στο πρόβλημα. Οπότε, το να αρχίσεις το μονόλογο, ο οποίος περιλαμβάνει το ότι μπορεί να ξύπναγε λίγο αργά για διάβασμα, το ότι έβλεπε πάνω από μία ώρα τηλεόραση και όλα τα παρεμφερή, δεν θα βοηθήσει καθόλου την κατάσταση. Ίσα – ίσα θα προκαλέσει ένταση και ακόμα μεγαλύτερη απογοήτευση.

#2 Μην κάνεις συγκρίσεις
Μα, αγάπη μου, η Μαίρη πέρασε στο Πολυτεχνείο, η Γιώτα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, η Κωνσταντίνα στο Αριστοτέλειο και εσύ πουθενά; Καταλαβαίνεις και η ίδια ότι επιβάλλεται να κρατήσεις αυτή την πρόταση και μόλις δεις ότι είσαι έτοιμη να τη ξεστομίσεις, απλά να σταματήσεις, να πάρεις μία ανάσα και να την αποσύρεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Συγκρίνοντας και κρίνοντας, ρίχνεις την αυτοπεποίθηση και το ηθικό του παιδιού σου, ακόμα πιο χαμηλά.

#3 Μην το αποκαλέσεις “άχρηστο”
Και όποιο επίθετο αρχίζει με το στερητικό α. Είναι σχεδόν έμφυτη η τάση του εκνευρισμένου γονέα να χαρακτηρίζει το παιδί του με (όχι και τόσο κολακευτικά) επίθετα και τα επόμενα λεπτά να μετανιώνει για την πράξη αυτή. Στην περίπτωση αυτή, καλό είναι να να διατηρήσεις τη ψυχραιμία σου, να ηρεμήσεις, γιατί, μπορεί εσένα η κακή διάθεση και το αίσθημα απαισιοδοξίας να περάσουν πριν προλάβεις να πεις “κύμινο”, όμως στο παιδί σου, μπορεί να χαραχθούν βαθιά μέσα του και να διατηρηθούν ως μνήμες για πολλά χρόνια.

#4 Μην περιορίσεις το παιδί σου και μη ρυθμίσεις την καθημερινότητά του
Αν δεν του κάνεις παρατήρηση, θα εφαρμόσεις την τεχνική της ηχηρούς σιωπής, η οποία μπορεί να φαίνεται απλή, στην πραγματικότητα, όμως, κρύβει πάρα πολλά. Ίσως, να είναι και χειρότερη από το να έχεις μία στιγμή μεγάλης έντασης. Όσο μένεις σιωπηλή, από μέσα σου σκέφτεσαι όλα όσα πρέπει να κάνει το παιδί σου, για να επιτύχει. Και, επειδή η απογοήτευση δεν είναι καλός σύμβουλος, αυτό συνεπάγεται τη δημιουργία ενός αυστηρού προγράμματος, το οποίο δεν θα αφήνει περιθώρια ελευθερίας στο παιδί σου. Σαν να έχει, δηλαδή, το Big Brother να τον παρακολουθεί και να το υποβάλλει σε δοκιμασίες.

#5 Μην το αποκόψεις από τους φίλους του
Να θυμάσαι ότι το παιδί σου θα αντιμετωπίσει την αποτυχία πολύ ευκολότερα, όταν την περάσει μαζί με τους φίλες του, παρά μόνο του. Αν το δεις να κλείνεται ολοένα και περισσότερο στον εαυτό του, παρακίνησε το να βγει για ένα καφέ ή αν δεις ότι η κατάσταση είναι πιο δύσκολη από ότι φανταζόσουν, φέρε το βουνό στον Μωάμεθ, δηλαδή τις φίλες του στο σπίτι σας.

Υποστήριξη, αγάπη και μία (όσο περισσότερες τόσο το καλύτερο) καλή κουβέντα είναι υπεραρκετά για να του φτιάξεις τη διάθεση και να το κάνεις να αισθανθεί ξανά μοναδικό.