“Μαμά, υπάρχει ο Άγιος Βασίλης;”

Άγιος Βασίλης, Άγιος Βασίλης!!! Όλοι μας όταν ήμασταν μικροί περιμέναμε πως και πως τα Χριστούγεννα για να πάρουμε δώρο από τον Άγιο Βασίλη…

Αρχικά γράφαμε ένα γράμμα και το αφήναμε κάτω από το δέντρο. Μετά από 2 μέρες βρίσκαμε το δώρο μας κάτω από το δέντρο δίπλα από το τζάκι!

Φανταζόμασταν αυτήν την υπέροχη εικόνα… Να κατεβαίνει ο Άη Βασίλης από την καμινάδα και να αφήνει το δώρο κάτω από το δέντρο! Και επειδή ήταν και χοντρούλης καμιά φόρα σφήνωνε στην καμινάδα ή άμα είχαμε αναμμένο το τζάκι καιγόταν λιγάκι ο ποπός του!

Άρα όλοι μας ξέρουμε τι σημαίνει ο Άγιος Βασίλης για τα παιδάκια μας…

”Το παιδί βλέπει μια μυθική φιγούρα το οποίο είναι μέσα στην ψυχοσύνθεσή του να πιστεύει στα παραμύθια και να ζει τα παραμύθια. Οπότε είναι η προσωποποίηση του καλού, του αγαθού, του καλόψυχου και του χαρούμενου δεδομένου ότι φέρνει δώρα και τα μοιράζει” μας λέει η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη.

”Επειδή το παραμύθι το παιδί το χρειάζεται δεν είναι σωστό να απομυθοποιούμε στα παιδιά την ιστορία του Άγιου Βασίλη κυρίως όταν είναι μικρά, δηλαδή όταν και τα ίδια το έχουν ανάγκη και το πιστεύουν. Στη μικρή ηλικία δεν είναι καθόλου κακό ίσα ίσα είναι καλό το να διατηρούμε στα παιδιά την ιστορία του Άγιου Βασίλη που φέρνει τα δώρα” σημειώνει η κ.Μαυράκη.

Μπορεί να κυκλοφόρησε σαν φήμη στο νηπιαγωγείο… ή να το είπε κάποιος φίλος… Τι κάνεις τότε;

”Όταν το παιδί σιγά σιγά μεγαλώνει και γίνεται πιο σκεπτικιστής και σκέφτεται ότι τα παραμύθια είναι παραμύθια και δεν επαληθεύονται και μπαίνουν και κάποιοι συμμαθητές που απομυθοποιούν την ιστορία και του λένε: είναι ο μπαμπάς σου ή είναι ένας άνθρωπος και δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης, τότε καλό είναι να λέμε στα παιδιά ότι ο Άγιος Βασίλης υπήρξε, ήταν ένας πολύ σπουδαίος Άγιος ο οποίος μοίρασε την περιουσία του σε όλους και το πνεύμα του και οι πράξεις του είναι που εμπνέουν τους ανθρώπους να δίνουν δώρα. Άρα λοιπόν τα δώρα μπορεί να μην τα φέρνει ο ίδιος αλλά είναι εκείνος που μας έδειξε να τα κάνουμε και στο όνομα εκείνου τα προσφέρουμε. Σε ανάμνηση των υπέροχων πράξεών του.”

“Καταρχήν, δεν το λέμε. Αφήνουμε τα παιδιά να μας ρωτήσουν και τότε τους εξηγούμε. Και τότε αρχίζει και η λογική σκέψη” διευκρινίζει η κ.Μαυράκη.

-Δεν χρειάζεται να το παρακάνουμε στην ιστορία του Άγιου Βασίλη. Δηλαδή εφόσον το παιδί το πιστεύει ας του διατηρήσουμε την εντύπωση αυτή, δεν χρειάζεται όμως και να υπερθεματίζουμε, να το χρησιμοποιήσουμε κατά κόρον, να πλέκουμε ολόκληρες ιστορίες και να βάζουμε συνέχεια τον Άι Βασίλη στην μέση. Μέτρον άριστον. Ενώ δηλαδή δεν λέμε στο παιδί -κυρίως στο μικρό παιδί- ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης και του επιτρέπουμε να πιστεύει ότι υπάρχει, ακούει τις επιθυμίες και φέρνει τα δώρα, δεν χρειάζεται να το παρακάνουμε.