Μήπως είσαι ανύπαντρη μητέρα;

“Οι γυναίκες που παίρνουν την απόφαση να φέρουν στην ζωή ένα παιδί χωρίς να έχουν έναν σταθερό σύντροφο πρέπει εκτός από τις αγωνίες της εγκυμοσύνης, του τοκετού και της ανατροφής του παιδιού, να συνυπολογίσουν και άλλες παραμέτρους”, λέει η ψυχολόγος, Βίκυ Σακκή.

“Τέτοιες παράμετροι είναι η επαγγελματική-οικονομική τους κατάσταση αλλά και το αν υπάρχουν άνθρωποι του στενού οικογενειακού και φιλικού κύκλου που θα μπορούν να τις στηρίξουν συναισθηματικά και πρακτικά. Οι άγαμες μητέρες δεν θα πρέπει να νοιώθουν υποχρεωμένες να εξηγούν την απόφασή τους, αλλά να νιώθουν την δύναμη τους και να αισθάνονται υπερήφανες που θα φέρουν στον κόσμο ένα παιδί”, εξηγεί η ψυχολόγος.

Μια γυναίκα με παιδί εκτός γάμου συχνά αντιμετώπιζε την απόρριψη και το στιγματισμό από το στενό οικογενειακό αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό της περιβάλλον. Η κοινωνική τάξη και ο τόπος διαμονής της ανύπαντρης μητέρα επηρέαζαν σε μεγάλο βαθμό τη συμπεριφορά που είχε ο περίγυρος απέναντι σε εκείνη και το παιδί.

Πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα σήμερα;

“Ο κοινωνικός ρατσισμός από τους άλλους, που οι ανύπαντρες μητέρες προηγούμενων δεκαετιών έζησαν, πια ανήκει στο παρελθόν”, λέει η Βίκυ Σακκή, “ωστόσο ένα κομμάτι ρατσιστικής συμπεριφοράς εκ μέρους του κράτους και των παροχών φροντίδας υφίσταται μέχρι και σήμερα”

Οι ευθύνες της ανατροφής του παιδιού που επιβαρύνουν αποκλειστικά τη μητέρα, τη δυσκολεύουν να βρει μια ικανοποιητική δουλειά προκειμένου να καλύψει τα έξοδα της οικογένειας της.

Σύμφωνα με παλιότερη έρευνα, δύο στις δέκα ανύπαντρες μητέρες ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας ενώ συχνά πέφτουν θύματα της ανασφάλιστης εργασίας λόγω της τεράστιας ανάγκης τους να συντηρήσουν τον εαυτό τους και το παιδί.

Η απουσία του πατέρα συνεπάγεται πέρα από τη διπλή ευθύνη και πλήθος πρακτικών προβλημάτων στα οποία συνήθως η μητέρα καλείται να ανταπεξέλθει μόνη της. Αυτό κάνει τις ανύπαντρες μητέρες να είναι συχνά ιδιαίτερα αυστηρές ή υπερπροστατευτικές με τα παιδιά τους. “Πολλές ανύπαντρες μαμάδες παγιδεύονται σε μια ενοχική και πολύ ελαστική στάση απέναντι στο παιδί τους, αυτό είναι πραγματικά και το μοναδικό σημείο που μπορούν να του κάνουν κακό, γιατί νιώθοντας οι ίδιες ότι κάποιος μπορεί να τα πληγώσει δεν του λένε ποτέ όχι”, λέει η Βίκυ Σακκή.

Πέρα από το οικονομικό, οι γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες τους ένα παιδί ενδεχομένως να παρουσιάσουν και “συναισθηματικό έλλειμμα” αφού η έλλειψη χρόνου εξαιτίας των αυξημένων υποχρεώσεων τους συνήθως τις οδηγούν στο να παραμελούν την προσωπική τους ζωή. “Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ένα παιδί είτε αγόρι είτε κορίτσι δεν χρειάζεται και το αντρικό πρότυπο, και αυτός είναι ένας ακόμη λόγος για να μην ζήσει η μαμά κοινωνικά αποκλεισμένη από επαφές και συναναστροφές στην ζωή της. Επιπλέον, ο παππούς, ένας φίλος, ένας σύντροφος, ένας παιδαγωγός μπορούν να μεταδώσουν πολλά σημαντικά μηνύματα στο παιδί”, υπογραμμίζει η ψυχολόγος.

Σύμφωνα με τη Βίκυ Σακκή:

“Αυτό που όλα τα παιδιά χρειάζονται είναι αλήθειες άρα το καλύτερο που έχουν να ακολουθήσουν σαν μοντέλο συμπεριφοράς είναι να του λένε την αλήθεια από πολύ μικρό και απλά όσο μεγαλώνει να προσθέτουν λεπτομέρειες που το παιδί βάση της ηλικίας που βρίσκεται μπορεί να κατανοήσει.

Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνούν ότι ο δυναμισμός και η σταθερότητα που είχαν όταν πήραν την απόφαση να γεννήσουν αυτό το παιδί πρέπει να τις συνοδεύει και στην ανατροφή του και αυτό είναι το καλύτερο πρότυπο για εκείνα”.

“Μια γυναίκα όλα τα μπορεί”

Ακόμα κι αν αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα, οι ανύπαντρες μητέρες καταφέρνουν να επιβιώνουν με αξιοπρέπεια και να ανταπεξέρχονται στις αντίξοες συνθήκες που συναντούν στην καθημερινότητα τους. Στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις τις επιλογές τους και βρίσκουν τον τρόπο να μεγαλώσουν ισορροπημένα παιδιά, επιδεικνύοντας αξιοθαύμαστες αντοχές και κουράγιο.

“Ας μην ξεχνάμε ότι όλες τις μαμάδες σε όποια συνθήκη κ αν βρίσκονται τις ενώνει αυτό που χρειάζονται όλα τα παιδιά: αγάπη και συναισθηματική ασφάλεια. Κάθε παιδί λοιπόν μπορεί να είναι ευτυχισμένο με την μαμά του”, καταλήγει η ψυχολόγος.

Της Άννας Μαλλιαρού με την πολύτιμη βοήθεια της Ψυχολόγου Βίκυς Σακκή