Μήπως το παρακάνεις με τις απαγορεύσεις; Μήπως το άγχος σου να το μεγαλώσεις σωστά σε οδηγεί στην αδιαλλαξία; Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην ψυχολογία του παιδιού;
Όλοι οι γονείς υποστηρίζουν πως θέλουν το καλύτερο για το παιδί τους. Πολλές φορές όμως στην προσπάθεια τους να το ελέγξουν ή να το προστατεύσουν από ενδεχόμενους κινδύνους, μπορεί να οδηγηθούν σε υπερβολές που θα το επηρεάσουν αρνητικά και θα καταπιέσουν την προσωπικότητα του.
Τι είναι το απολυταρχικό μοντέλο διαπαιδαγώγησης;
Η τιμωρία, η έλλειψη επικοινωνίας, η απουσία της ελεύθερης έκφρασης είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά του μοντέλου αυτού, που φέρεται να δανείζεται στοιχεία και κανόνες πειθαρχίας ανάλογους της στρατιωτικής εκπαίδευσης.
“Πρόκειται για ένα μοντέλο διαπαιδαγώγησης στο οποίο βασιλεύει η τιμωρία, ο έλεγχος και η συναισθηματική ακαμψία”, εξηγεί η Ψυχολόγος, Νίκη Ζαρκάδα.
Οι γονείς που επιλέγουν να εφαρμόσουν το συγκεκριμένο μοντέλο θεωρούν ως σημαντικότερο στοιχείο της ανατροφής τον απόλυτο έλεγχο:
“Οι γονείς στην προσπάθειά τους να κάνουν ‘ό,τι καλύτερο’ για τα παιδιά τους, προσπαθούν να τα ελέγξουν όσο περισσότερο γίνεται, ενώ συχνά εξαντλούν κάθε αυστηρότητα προκειμένου να προλάβουν τα λάθη των παιδιών τους”, λέει η Ψυχολόγος.
Τα παιδιά μεγαλώνουν σε ένα απορριπτικό, γεμάτο πίεση κλίμα και “εκπαιδεύονται” να λειτουργούν πάντα με έναν τρόπο αποδεκτό στους γονείς, να σιωπούν και να σέβονται την εξουσία.
Ο ρόλος του γονιού δίνει σταδιακά το ρόλο του στον ‘εξουσιαστή γονέα’, και το παιδί ως εξουσιαζόμενο μαθαίνει απλώς να υπακούει τυφλά στις γονεϊκές υποδείξεις.
Οι απολυταρχικοί γονείς δεν επιτρέπουν στα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματα τους ή τις αντιρρήσεις τους. “Οι γονείς είναι απορριπτικοί ως προς τις ανάγκες του παιδιού και ο διάλογος δεν έχει σημαντική θέση στην καθημερινότητα”, λέει η Νίκη Ζαρκάδα.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει επικοινωνία, οι γονείς έχουν μόνο απαιτήσεις και το παιδί φοβάται να εκφραστεί ελεύθερα.
Ποιες είναι όμως οι συνέπειες;
Το παιδί που μεγαλώνει σε ένα τέτοιο περιβάλλον, επηρεάζεται από την αυταρχική συμπεριφορά και το κλίμα ψυχρότητας που επικρατεί.
Η αυτοπεποίθηση του παιδιού δέχεται ισχυρό πλήγμα από το ουσιαστικά κακοποιητικό κλίμα. “Το παιδί αναπτύσσει μια εξαρτητική, παθητική, φοβική, ακόμα και αντικοινωνική προσωπικότητα”, υπογραμμίζει η Ψυχολόγος.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, παιδιά εξαρτημένα και παθητικά, χωρίς υψηλούς στόχους. Αυτό στην ουσία συνεπάγεται μελλοντικούς ενηλίκους που πιθανόν θα εμφανίζουν μια τάση “υποδούλωσης” σε κάθε μορφή εξουσίας και θα δίνουν υπερβολική σημασία στο να επιτύχουν την αποδοχή του περίγυρού τους, παραμελώντας τα προσωπικά τους “θέλω” και την κατάκτηση της πραγματικής ευτυχίας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
