Μήπως έχει πολύ φορτωμένο πρόγραμμα;

Έξι ώρες στο σχολείο. Το λιγότερο. Και μετά, αγώνας δρόμου για να τα προλάβει όλα… Αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ωδείο, μπαλέτο, αθλητισμός… Και φυσικά διάβασμα για την επόμενη μέρα. Θα αντέξει;

Πώς μπορεί να ανταπεξέλθει σε ένα τόσο βεβαρημένο πρόγραμμα ένα παιδί; “Στην ουσία δεν μπορεί!”, λέει η Ψυχολόγος-Σύμβουλος Μελέτης, Ιφιγένεια Λαμπροπούλου. Και εξηγεί:

Οι περισσότεροι γονείς έχουν ανάγκη να προβάλουν σε τρίτους τα δικά τους θέλω, με μόνιμο θύμα –άθελα τους- το παιδί τους. Από όλο το πρόγραμμα οι μόνες επιλογές που είναι του παιδιού είναι το μπαλέτο και η άθληση.

Είναι πολύ ωραίο ένα παιδί να έχει γονείς που δίνουν έμφαση στην παιδεία και την μόρφωση του παιδιού τους, αλλά το να “φορτώνεται” ένα μικρό παιδί με 8ωρη σχολική εκπαίδευση, που θα την ακολουθήσει -το λιγότερο- ένα 4ωρο μελέτης για την προετοιμασία της επόμενης μέρας, (εργασίες κτλ) είναι βάρβαρο ενώ στην ουσία πολλές φορές αποτρέπει και απομακρύνει τους μαθητές από την γνώση και το διάβασμα.

Η μάθηση πρέπει να είναι μια ευχάριστη διαδικασία, σαν ένα παιχνίδι γνώσεων και όχι μία αφόρητη αγγαρεία! Δεν έχει κανένα νόημα το παιδί να διαβάζει με αρνητική διάθεση και με κούραση… είναι απλά χαμένος χρόνος, που επιδρά αρνητικά στην ψυχολογία του. Ένα τέτοιο πρόγραμμα δεν δίνει το χρόνο στο παιδί να αλλάξει παραστάσεις, να ξεκουραστεί το μυαλουδάκι του.

Δεν πειράζει εάν το παιδί σας μέχρι τα 13 δεν έχει το 1ο πτυχίο σε 2 ξένες γλώσσες. Δεν πειράζει εάν δεν χαίρεται να είναι στους δρόμους όλη μέρα από σχολείο σε φροντιστήριο και από εκπαιδευτήριο ξένων γλωσσών σε ωδείο και… και…

Το σημαντικότερο όλων είναι το παιδί να “διψάει” για μάθηση και όχι να γυρίζει την πλάτη του στα βιβλία. Σημαντικό επίσης είναι αυτά που διδάσκεται να τα μαθαίνει ουσιαστικά. Σημαντικό είναι να μην νιώθει το παιδί ότι κουβαλάει το βάρος των προσδοκιών των γονιών του, αλλά να του δίνεται η ευκαιρία να έχει λόγο για τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες του προγράμματός του.

Από την εμπειρία μου προτείνω ως καλό πρόγραμμα εκείνο που εκτός από τις ώρες του σχολείου, πρέπει να έχει 1 ξένη γλώσσα (μέχρι να αποκτήσει το 1ο πτυχίο σε αυτήν όπου στη συνέχεια μπορεί παράλληλα να ξεκινήσει μετά και μία 2η γλώσσα), άθληση –που είναι ό,τι πιο σημαντικό για την ανάπτυξή του, όπου ταυτόχρονα μαθαίνει την πειθαρχία, την υπομονή και ξεκουράζει, δίνει την ευκαιρία στο παιδί να εκτονωθεί-, μουσική (που συντελεί στην πνευματική ανάπτυξη και λειτουργία του εγκεφάλου). Οπωσδήποτε μετά το σχολείο πρέπει να υπάρχει χρόνος για ξεκούραση, και παιχνίδι.

Και να θυμάστε… τα παιδιά πάντα αντιγράφουν τις συνήθειες των γονιών. Όταν ένα παιδί μεγαλώνει με γονείς που αγαπούν τη γνώση, σίγουρα θα την αγαπήσει και εκείνο!