Μήπως υποψιάζεσαι ότι το παιδί σου έχει εξάρτηση από το διαδίκτυο; Αν κλείνεται συνέχεια στο δωμάτιο του, κάθεται μόνιμα στον υπολογιστή, δεν κάνει μπάνιο, δεν τρώει, δεν βρίσκει σε τίποτα άλλο ενδιαφέρον τότε μάλλον ναι… Ποιες είναι οι ενδείξεις που δείχνουν ότι έχει κολλήσει;
Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου σου εξηγεί…
Τα παιδιά και οι νέοι εύκολα μπορεί να εγκλωβιστούν σε δικτυακές δραστηριότητες. Τα πιο ευάλωτα παιδιά σύμφωνα με την υπηρεσία εξαρτήσεων από τον υπολογιστή, της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, είναι εκείνα που είναι μόνα και βαριεστημένα ή από οικογένειες που κανένας δεν είναι στο σπίτι για να σχετίζεται μαζί τους και να συζητά όταν επιστρέφουν από το σχολείο.
Τα παιδιά που δεν είναι δημοφιλή ή είναι ντροπαλά με τους συνομηλίκους ελκύονται συχνά από την δημιουργία νέας ταυτότητας σε online επικοινωνίες.
Από τα 14 – 15 και μετά, ο έφηβος αρχίζει να βγαίνει και μόνος του, κατά συνέπεια να ελέγχεται δυσκολότερα από τους γονείς.. Μπορεί να επισκέπτεται τα ίντερνετ καφέ με τους φίλους του, και φυσικά ο γονιός δεν είναι σε θέση να γνωρίζει με τι παιχνίδια παίζει.
Τα παιχνίδια που μπορεί να παίζει είναι :
1. Ίσως εμπλακεί σε καζίνο ή άλλα τυχερά παιχνίδια και να καταχραστεί τις πιστωτικές κάρτες των γονιών του ή να δανείζεται από συμμαθητές του για να παίξει.
2. Μπορεί να αρχίσει να εμπλέκεται και με το σεξ στο διαδίκτυο.
3. Ένα άλλο ζήτημα είναι τα παιχνίδια ενσάρκωσης ρόλων ή MMORPG (massively multiplayer online role playing games) και παίζονται συγχρόνως σε διάφορες χώρες από πολλούς νέους και νέες που ενσαρκώνουν ρόλους.
Όποιος μετέχει στα MMORPG ενσαρκώνει ρόλο της επιλογής του, πολλές φορές ταυτίζεται με αυτόν, νιώθει ισχυρός και ελκυστικός, και παράλληλα συναλλάσσεται διαρκώς με αναρίθμητα άλλα άτομα που παίζουν συγχρόνως το ίδιο παιχνίδι από κάθε γωνιά της γης μέρα ή νύχτα, αντιμετωπίζοντας διαρκώς νέες προκλήσεις και το ενδιαφέρον του ανανεώνεται ακατάπαυστα.
Παράλληλα, τα παιχνίδια αυτά είναι αρκετά περίπλοκα, οπότε δεν μπορείς να τα παίξεις για 20 λεπτά, αν κάτσεις δηλαδή να τα παίξεις, θα πρέπει να στυλωθείς για πάνω από 2-3 ώρες τη φορά. Πιο δημοφιλή μεταξύ αυτών των παιχνιδιών είναι τα World of Warcraft, Resident evil, Everquest, Starcraft, lineage κ.λπ.
Πως θα καταλάβεις ότι υπάρχει πρόβλημα;
Αν ένα παιδί βυθίζεται με τις ώρες στο διαδίκτυο και εξαιτίας του δεν βγαίνει καθόλου με τους φίλους του, δεν τρώει, δεν κάνει μπάνιο, δεν διαβάζει και πηγαίνει με το ζόρι στο σχολείο, τότε σίγουρα έχουμε μπροστά μας ένα πρόβλημα που πρέπει να επιλύσουμε.
Πρέπει να βρούμε τι οδήγησε αυτό το παιδί να αγκιστρωθεί με τόσο πάθος από το διαδίκτυο και τι είναι εκείνο που θα το βοηθήσει να αναλάβει ξανά τις δυνάμεις του και να βγει στον έξω κόσμο.
Προσοχή!
Κάποιες έρευνες δείχνουν ότι σημαντικό ποσοστό εφήβων που παίζουν παθιασμένα στον υπολογιστή έχουν πιο υψηλά ποσοστά κατάθλιψης ή και ψυχαναγκαστικής διαταραχής (με την εμμονή στην επαναληπτική αυτή διαδικασία) από τους μη μανιώδεις παίκτες.
Επίσης, δείχνουν ότι στους μανιώδεις παίκτες περνούν από το μυαλό τους πιο συχνά σκέψεις αυτοκτονίας από όσες στο γενικό πληθυσμό των εφήβων. Οι πιο πολλές έρευνες έχουν μικρό δείγμα και έτσι δεν μπορούν να οδηγήσουν σε ασφαλή συμπεράσματα.
Οι ενδείξεις που δείχνουν ότι έχει κολλήσει και δεν θέλει να κάνει τίποτα άλλο :
– Ξεχνιέται συχνά στον υπολογιστή και δεν έχει συναίσθηση του χρόνου που αναλώνει σε αυτόν.
– Ασχολείται συνεχώς με το ίντερνετ ή με δραστηριότητες σχετικές με αυτό παραμελώντας συχνά τις υποχρεώσεις του στο σπίτι και στο σχολείο.
– Προτιμά τα παιχνίδια στο διαδίκτυο, από το να συναντά φίλους του με αποτέλεσμα να απομονώνεται.
– Πέφτει η απόδοση του στο σχολείο.
-Λειτουργεί αμυντικά και εχθρικά όταν κάποιος φέρνει τη συζήτηση στο θέμα του διαδικτύου.
– Η σκέψη του βρίσκεται στο διαδίκτυο ακόμα και την ώρα που τρώτε ή την ώρα που διαβάζει ή όταν βρίσκεται στον κινηματογράφο.
– Αντιδρά πολύ νευρικά θυμωμένα ή επιθετικά όταν κάποιος το διακόπτει από το παιχνίδι ή από τη συζήτηση που είχε online.
– Ξενυχτά συχνά για να μένει συνδεδεμένος/ συνδεδεμένη στο διαδίκτυο
– Λέει συχνά «καλά, θα παίξω μόνο ένα λεπτό ακόμη».
– Έχει πει αρκετές φορές συνειδητά ότι πρέπει να μειώσει τις ώρες που περνά συνδεδεμένο/η στο διαδίκτυο αλλά έχει αποτύχει να τηρήσει το χρονοδιάγραμμα που όρισε μόνος/ μόνη χωρίς καμία πίεση.
– Κρύβει από τους γονείς πόσες ώρες περνά στο διαδίκτυο και συχνά δεν το ομολογεί ούτε στον εαυτό του.
– Δείχνει άγχος, ανησυχία, εξάρσεις θυμού ή βίας ή καταθλιπτική συμπεριφορά όταν δεν παίζει στο διαδίκτυο.
