Ο ανορθόδοξος τρόπος που η Zoe Saldana μεγαλώνει τους γιους της, μέσα από 12 δηλώσεις της ίδιας

Η Zoe Saldana, δεν φοβάται να μιλήσει για τον ανορθόδοξο τρόπο με τον οποίο, προσεγγίζει την μητρότητα.

Η ηθοποιός και ο σύζυγός της Marco Perego-Saldana, έχουν τρεις γιους, τους δίδυμους Cy και Bowie και τον μικρό αδερφό τους, Zen. Από το 2014 που έγινε για πρώτη φορά μητέρα, η γνωστή ηθοποιός του Χόλιγουντ, έχει μοιραστεί την εμπειρία της μητρότητας και το πως αυτή την βιώνει σε διάφορες συνεντεύξεις της, αγγίζοντας θέματα όπως τα στερεότυπα των φύλων, η ισορροπία ανάμεσα στην οικογένεια και την καριέρα αλλά και η σημασία του να έχεις ανθρώπους να σε βοηθάνε.

Παρακάτω ακολουθούν μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες δηλώσεις της

1. Οι τρεις γιοι της
“Είμαστε πέντε στην οικογένεια κι όμως πάντα με ρωτάνε αν θέλω να κάνω κι ένα κοριτσάκι. Η πραγματικότητα είναι πως η οικογένειά μας είναι πλήρης έτσι όπως είναι και είμαι πολύ περήφανη για τους γιους μου. Δε αισθανόμαστε ότι μας λείπει κάτι. Έχει πλάκα γιατί τώρα που έχω τρεις γιους, δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου με οτιδήποτε άλλο. Έχουμε αρκετά παιδιά. Η αποστολή μας είναι να μεγαλώσουμε κόσμιους, εκπληκτικούς και συμπονετικούς άνδρες, που στο μέλλον, θα διαλέξουν συντρόφους, είτε άνδρες είτε γυναίκες, και ελπίζω να αποκτήσω εγγονές. Τώρα όμως δε αισθάνομαι ότι μου λείπει κάτι¨.
2. Οι πάνες
“Όλοι μου έλεγαν να μην αγχώνομαι και πόσο όσο και να σιχαίνομαι τις πάνες, όταν αποκτήσω δικά μου παιδιά, θα αλλάξω γνώμη. Λοιπόν, μάντεψε… Έκανα δικά μου παιδιά και ακόμα κάνω τα πάντα για να αποφύγω την αλλαγή πάνας. Απλά δεν μπορώ να το κάνω. Καταλήγω να έχω παντού σκ…α”.

3. Μεγαλώνοντας παιδιά της σε ένα περιβάλλον με ρευστότητα φύλου
“Στον σύζυγό μου κι εμένα φαίνεται εντελώς τρελό να ακούγονται εκφράσεις όπως, το κοριτσάκι του μπαμπά και του αγοράκι της μαμάς. Κατά τη γνώμη μας αυτό είναι εντελώς ανθυγιεινό για το μεγάλωμα ενός παιδιού. Με αυτό τον τρόπο παρουσιάζεις στα παιδιά σου μια εντελώς διαστρεβλωμένη αλλά και περιορισμένη εικόνα, όσο αφορά στον ρόλο της μητέρας αλλά και του πατέρα σε μια οικογένεια. Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σε ένα περιβάλλον με ρευστότητα φύλων και αλλάζω συνεχώς ρόλους με τον άνδρα μου. Τη μια αναλαμβάνει αυτός τον ρόλο του κακού και την άλλη εγώ. Δεν θα πούμε ποτέ η μαμά είναι το αφεντικό και πρέπει να την ακούμε. Πρέπει να ακούνε την μαμά και τον μπαμπά το ίδιο, επειδή είμαστε ένα¨.

4. Οι άνθρωποι που την βοηθάνε
“Έχω βοηθό, νταντά και μια γυναίκα που καθαρίζει το σπίτι. Αυτοί οι άνθρωποι μεγαλώνουν στην κυριολεξία τα παιδιά μας μαζί με εμάς. Αν δεν ήταν εκείνοι, δεν θα μπορούσα να λείπω για τόσο μεγάλα διαστήματα και ο άνδρας μου κι εγώ να κάνουμε τις δουλειές μας το ίδιο καλά. Μας διδάσκουν πως να διαχειριζόμαστε τον πόνο μας, όσο μεγαλώνουν μαζί μας τα παιδιά”.

5. Η ισορροπία ανάμεσα στην μητρότητα και την καριέρα
“Όταν λείπεις για μεγάλα διαστήματα, διακυβεύονται πολλά πράγματα. Είναι μια θυσία που σου προκαλεί έναν πόνο, που δεν θα φύγει ποτέ, απλά βλέπεις τα πράγματα μέρα με τη μέρα. Αν κάτι αλλάξει στην συμπεριφορά των παιδιών σου, μαθαίνεις να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Δεν θέλω να μεγαλώσω παιδιά που να βάζουν τις προτεραιότητες των άλλων πάνω από τις δικές τους. Πρέπει να τους δείξεις πως να βάζουν προτεραιότητες και πως να κυνηγούν τα όνειρά τους”.

6. Οι γιοι της και οι γυναίκες σούπερ-ήρωες
“Έχω παίξει σε τρεις ταινίες όπου έκανα την σούπερ ηρωίδα και μεγαλώνω γιους. Τα αγόρια μου τρελαίνονται για τις γυναίκες υπερηρωίδες. Πρέπει όμως να ψάξουμε πολύ για να βρούμε τέτοια παιχνίδια”.

7. Το σώμα μετά την εγκυμοσύνη
“Όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στον χώρο του θεάματος, βλέπω γυναίκες να κρύβονται και να μην βγαίνουν αν δεν μπουν και πάλι σε ρούχα μεγέθους μηδέν. Στέλνουμε λοιπόν, ένα πολύ διαστρεβλωμένο μήνυμα στις γυναίκες, ειδικά σε αυτές που ζουν στο Λος Άντζελες που είναι ήδη από τις πιο αδύνατες γυναίκες στον κόσμο. Θα έπρεπε αυτό να μας απασχολεί. Σκεφτόμαστε την εξωτερική μας εμφάνιση και ξεχνάμε να ασχοληθούμε με την πνευματική μας υγεία. Πρέπει να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου. Θήλασε, Μείνε σπίτι. Κοιμήσου. Το μωρό σου είναι μόλις τριών μηνών. Για ποιον ακριβώς λόγο να πας στο γυμναστήριο; Κάτσε σπίτι και δες επαναλήψεις της αγαπημένης σου σειράς. Εγώ πήρα τον χρόνο μου και έκανα διάλειμμα. Εμπιστευόμουν το σώμα μου και ήξερα πως θα επανερχόταν όταν εκείνο θα ήταν έτοιμο. Δεν ήθελα ποτέ να πιέσω τον ευατό μου¨.

8. Η ζωή με δίδυμα
“Θα ήθελα πολύ να πω ότι όλα είναι τέλεια, αλλά επικρατεί μια τρέλα. Κοντεύουμε να χάσουμε το μυαλό μας και τα μικρά είναι σαν γκάνγκστερς που ζουν μόνο την νύχτα γιατί αρνούνται να κοιμηθούν”.

9. Μαθήματα καλοσύνης
“Σαν μαμάδες καμιά φορά ξεχνάμε να είμαστε καλοσυνάτες. Είμαστε συνέχεια απασχολημένες με το να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και να τα διδάσκουμε και να τα πειθαρχούμε και να καθαρίζουμε και να μαγειρεύουμε, καταλήγοντας να μην βρίσκουμε χρόνο να παίξουμε μαζί τους. Τα παιδιά μου μου υπενθυμίζουν πάντα όταν γίνομαι βαρετή. Μου λένε, μαμά γίνε καλή και κάτσε να παίξεις μαζί μας. Με διδάσκουν και αυτά με τον τρόπο τους”.

10. Γιατί αφήνει τους γιους της να ντύνονται μόνοι τους
“Διαλέγουν μόνοι τους τι θέλουν να φορέσουν. Έχουν ένα σωρό ζευγάρια ροζ παπούτσια με γκλίτερ και αυτά είναι που πάντα προτιμούν. Τους αγοράζουμε και πιο αγορίστικα, αλλά δεν τους αρέσουν. Θέλουν τα ροζ με τα γκλίτερ και εμείς δεν φέρνουμε αντιρρήσεις. Στον σύζυγό μου κι εμένα, δεν μας αρέσει να πηγαίνουμε μόνο στους διαδρόμους με τα αγορίστικα στα μαγαζιά και είτε το πιστεύεις είτε όχι, μας αρέσει να φοράμε κολάν στους γιους μας. Αν δεν βρίσκουμε αυτό που θέλουμε στον διάδρομο με τα αγορίστικα, τότε πάμε στον διάδρομο με τα κοριτσίστικα. Μας αρέσει να βλέπουμε τους γιους μας με παστέλ χρώματα και έντονα ροζ και αρέσει και σε εκείνους. Αυτό ξεκινά από πολύ νωρίς. Τα παιδιά τείνουν να πηγαίνουν προς τα χρώματα, αλλά πολλές φορές στα αγορίστικα όλα είναι γκρι και σκούρα. Άρα και εμείς πάμε στα κοριτσίστικα για να ψωνίσουμε”.

11. Μεγαλώνοντας τα παιδιά της σε ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον
“Ο σύζυγός μου είναι μετανάστης και εγώ η ίδια είμαι μετανάστρια πρώτης γενιάς. Είναι αναγκαίο για εμάς να μεγαλώσουμε με τέτοιο τρόπο τα παιδιά μας, ώστε να μπορούν να επικοινωνούν με τους παππούδες τους και να γνωρίζουν τις ρίζες τους. Με αυτόν τον τρόπο θα αποκτήσουν ενσυναίσθηση για όσους ανθρώπους δεν μοιάζουν με εκείνους, δεν ακούγονται σαν εκείνους και δεν μυρίζουν σαν εκείνους”.

12. Τα παράπονα της μητρότητας
“Μου αρέσει πολύ να παραπονιέμαι για το γεγονός ότι είμαι εξουθενωμένη και κουρασμένη. Κάποιες φορές οι γιοι μου είναι απλά κακοί και εγώ τους λέω ευγενικά να είναι καλοί με την μαμά και αλλάζουν αμέσως. Αναπαράγω την καλοσύνη και αυτό μου δίνει έμπνευση και απλά καταλαβαίνω πόσο τυχερή είμαι που έχω γιους”.