Ο παιδίατρος απαντά…

“Έχω μια κορούλα 40 ημερών. Ενώ είναι ταϊσμένη, αλλαγμένη και τα μάτια της κλείνουν από τη νύστα δεν κοιμάται και κλαίει. Τι να κάνω; Και τώρα που ο καιρός έφτιαξε δεν μπορώ να την βγάλω βόλτα με το καρότσι γιατί κλαίει.”

Απάντηση

Παρόλο που η κόρη σας είναι 40 ημερών έχει αρκετά μεγάλη αντίληψη για να καταλαβαίνει ότι δεν θέλει να κοιμηθεί για να μην στερηθεί την συντροφιά της μαμάς της. Είναι κάτι που το κάνουν τα παιδάκια αρκετά συχνά.

Πρέπει λοιπόν διακριτικά να ήσαστε κοντά της και να βρείτε έναν τρόπο που να μπορέσει να αισθανθεί ασφάλεια και να κοιμηθεί. Οπωσδήποτε μπορείτε να την βγάζετε έξω με το καροτσάκι της ή με το μάρσιπο διότι με το οποίο θα αισθάνεται πιο πολύ την επαφή με το σώμα σας.

“Καλημέρα. Έχω ένα μωράκι 9 μηνών και το βράδυ ξυπνάει συστηματικά 3 φορές και κλαίει. Οπότε το βάζω στο καρότσι το κουνάω λίγο και ξανακοιμάται αμέσως και το ξαναβάζω στη κούνια. Αν δεν το κάνω αυτό χαλάει το κόσμο με το κλάμα του και αν το αφήσω να κλαίει ξαγρυπνάει και κοιμάται μετά από 2 ώρες πάλι. Όταν ξυπνάει τα μάτια της είναι κλειστά και κλαίει κοιμισμένη. Τι να κάνω για να κόψει αυτή τη συνήθεια;

Απάντηση

Το παιδάκι σας κάνει φυσιολογικά αυτό που κάνουν πάρα πολλά παιδάκια δηλαδή ξυπνάει για να δει την μαμά του γιατί δεν αντέχει να περάσουν όλες οι ώρες της νύχτας χωρίς να την δει και να την αισθανθεί κοντά του. Είναι κάτι το οποίο σιγά σιγά έτσι κι αλλιώς θα το αποκαταστήσει μόνο του το παιδί.

Εσείς αυτό που έχετε να κάνετε είναι να διατηρείτε το βράδυ μεγάλη ησυχία και ένα μικρό φως νύχτας, για να μην ανάβετε τα φώτα όταν ξυπνάει το παιδί. Να προσπαθείτε να μιλάτε χαμηλόφωνα και να κάνετε μαλακές κινήσεις ώστε σιγά σιγά το βιολογικό του ρολόι να λειτουργήσει ότι εκείνη την ώρα όλα τα πράγματα είναι πιο ήρεμα και διαφορετικά από το υπόλοιπο 24ωρο.

“Καλησπέρα σας έχω μια κόρη 3 χρόνων. Εδώ και λίγο καιρό ξεκινήσαμε να μην φοράμε pampers. Το θέμα μας είναι όμως ότι μόνο στον παιδικό δεν το φοράει, μόλις έρχεται σπίτι κλαίγοντας, βγάζει τα ρούχα της και θέλει pampers. Με τίποτα δεν δέχεται να μην το βάλει. Τι με συμβουλεύετε να κάνω;”

Απάντηση

Να μην ανησυχείτε γιατί σε λίγο καιρό είναι σίγουρο ότι θα σταματήσει να φοράει το pampers και στο σπίτι. Η ηλικία που βρίσκεται είναι μεταβατική περίοδος ωρίμανσης των σφιγκτήρων όπου ψυχολογικά θέλει και δεν θέλει να το κάνει. Γι’ αυτό στο σχολείο που είναι ένα ξένο περιβάλλον αναγκάζεται να ελέγχει τους σφιγκτήρες και στο σπίτι χαλαρώνει. Σε λίγο καιρό όλα θα αποκατασταθούν. Εσείς συμπεριφερθείτε διακριτικά, μην το πιέζετε το παιδί και σιγά σιγά όλα θα πάνε καλά.

“Έχω μία κόρη 2 ετών. Εδώ και αρκετό καιρό (σχεδόν 4 μήνες) μας ταλαιπωρεί με το μεσημεριανό φαγητό. Είτε της τα δώσουμε αλεσμένα είτε όχι, μόνο που βλέπει το πιάτο την πιάνει πανικός. Κλαίει και προσπαθεί να κάνει εμετό για να μας τρομοκρατήσει και δεν μπαίνει στον κόπο ούτε καν να δοκιμάσει. Τα μόνα φαγητά που καταφέρνουμε να της δώσουμε είναι πατάτες τηγανητές, μακαρόνια και τυρί. Τα υπόλοιπα γεύματα της μέρας (φρουτόκρεμα, γάλα κλπ) τα τρώει κανονικά. Έχω απελπιστεί γιατί δεν ξέρω που θα οδηγήσει αυτό και τι επιπτώσεις θα έχει στην υγεία της. Είναι δυνατόν να μην τρώει καθόλου ψάρι, κοτόπουλο και κρέας;”

Απάντηση

Το πρόβλημα του παιδιού σας είναι καθαρά ψυχολογικό και όχι οργανικό. Δεν έχετε ένα παιδί που δεν έχει όρεξη, έχετε ένα παιδί που έχει όρεξη αλλά τρώει μόνο αυτά που θέλει και δημιουργεί αντίδραση για τα άλλα που εσείς ετοιμάζετε. Σίγουρα το παιδί πρέπει να τρώει όλες τις τροφές γιατί αργά η γρήγορα θα δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα συγκριτικό με την ηλικία του.

Επειδή λοιπόν είναι καθαρά ψυχολογικό θα πρέπει εσείς διακριτικά να αλλάξετε τι συνθήκες ζητήματος του παιδιού. Μην επιμένετε για λίγες μέρες σε αυτό το οποίο δεν θέλει το παιδί, αφήστε το έστω κάποια στιγμή νηστικό προκειμένου να φάει αυτά τα οποία πρέπει. Δηλαδή όταν πεινάει και του δίνετε το μεσημεριανό φαγητό εάν δεν το θέλει μην του προσφέρετε την τροφή που θέλει, αφήστε το να περάσει λίγη ώρα και δοκιμάστε ξανά να του δώσετε το μεσημεριανό φαγητό. Εάν δεν το φάει, πάλι για τρίτη φορά δοκιμάστε το απόγευμα να του το δώσετε. Κάποια στιγμή θα το νικήσει η πείνα και θα αναγκαστεί να το φάει.

Όμως αυτά πρέπει να γίνονται με αγάπη, με διακριτικό τρόπο και όχι να φαίνεται ότι το κάνετε επιθετικά και βίαια στο παιδί διότι θα του προκαλείτε περισσότερη αντίδραση.