O παιδίατρος απαντά στα δικά σας e-mail

“Έχω ένα αγοράκι 3,5 ετών και κάνει τα τσίσα στην τουαλέτα. Όταν όμως έρθει η ώρα για τα κακά του περιμένει την βραδινή πάνα και αρνείται πεισματικά να τα κάνει στην τουαλέτα. Τι να κάνω για να ολοκληρώσω την αγωγή τουαλέτας;”

Απάντηση

Καταρχήν μην ανησυχείτε γιατί αυτό που κάνει το παιδί σας είναι μέσα στα φυσιολογικά πλαίσια. Άλλα παιδάκια κόβουν πιο γρήγορα την πάνα τους και άλλα καθυστερούν λίγο περισσότερο χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να ανησυχούμε.

Το δικό σας το παιδί είναι οριακό, θεωρεί ότι τα κακά είναι δικά του και δεν θέλει να τα αποβάλλει δηλαδή να τα χάσει ακόμη. Σιγά σιγά όμως καθώς περνάνε οι μήνες αυτός ο εγωισμός θα υποχωρήσει και θα αρχίσει να δυσανασχετεί όταν κάνει τα κακά του επάνω του, διότι θα ενοχλείται από την μυρωδιά, την αφή που θα νιώθει στο δέρμα του και σιγά σιγά από μόνο του θα τα κόψει.

Εσείς πρέπει διακριτικά να προσπαθείτε να το μυήσετε στο να ελέγξει τους αισθητήρες του. Ένας τρόπος είναι στην περίπτωση που καταλαβαίνετε πότε το παιδί πάει να κάνει τα κακά του, τότε να του προσφέρετε το γιογιό ή την παιδική λεκάνη που μπορείτε να την βάλετε πάνω στην λεκάνη των ενηλίκων και με κάποιο παιχνιδάκι ήρεμα και διακριτικά να το απασχολήσετε για να κάνει τα κακά του. Εξυπακούεται ότι δεν πρέπει να δίνετε πολύ μεγάλη σημασία σε αυτό και πλέον περνάμε στη φάση που το παιδί εκμεταλλεύεται την μαμά του και γενικότερα το περιβάλλον του όταν βλέπει ότι υπάρχει ενδιαφέρον για κάτι το οποίο δεν τους κάνει και πολλές φορές προσπαθεί και μέσω απ’ αυτή τη διαδικασία να τους “εκδικηθεί” για κάτι το οποίο έχει στο μυαλό του.

“Γεια σας γιατρέ. Έχω μια κορούλα 9 μηνών. Ενώ δεν είχαμε κανένα πρόβλημα με τον ύπνο, τον τελευταίο καιρό (σχεδόν ένα μήνα τώρα) καθώς νυστάζει και τρίβει το προσωπάκι της, όταν την πηγαίνω στο κρεβατάκι της κλαίει με αποτέλεσμα να της κόβεται σχεδόν η ανάσα. Τι μπορεί να φταίει; Δοκίμασα να την κοιμίσω στην αγκαλιά ή κουνώντας την, αλλά μήπως δεν είναι καλό να μάθει να κοιμάται με αυτόν τον τρόπο; Τι προτείνετε να κάνω;”

Απάντηση

Στην ηλικία αυτή πολλά παιδιά συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο για τον εξής λόγο. Από την μία νυστάζουν και το νιώθουν ότι πρέπει να κοιμηθούν, από την άλλη όμως δεν θέλουν να αποχωριστούν την μαμά ιδιαίτερα αλλά και γενικότερα το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται και γι’ αυτό εκείνη την στιγμή που νυστάζουν γίνεται μία μάχη μέσα τους της σωματικής ανάγκης για ύπνο και της ψυχικής διάθεσης να παραμείνει ξύπνιο. Γι’ αυτό το παιδί γκρινιάζει, κουράζεται περισσότερο με αυτή την διαδικασία, εκνευρίζεται και δημιουργείται φαύλος κύκλος.

Θα πρέπει να ακολουθήσετε την εξής διαδικασία. Απ’ ότι έχετε υπολογίσει την ώρα που θα κοιμηθεί το παιδί σας τουλάχιστον μία με μιάμιση ώρα πριν να έχετε ξεκινήσει την διαδικασία της ηρεμίας, δηλαδή να χαμηλώσετε τα φώτα, τους θορύβους, να μιλάτε πιο ήρεμα ώστε σιγά σιγά όταν θα φτάσει η ώρα που έχετε υπολογίσει ότι πρέπει να κοιμηθεί θα έχει περάσει το παιδί το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας. Με λίγα λόγια από την ώρα που έχουμε υπολογίσει να κοιμηθεί δημιουργούμε ένα χρονικό διάστημα προετοιμασίας για να γίνει αυτό και όχι απότομα γιατί όπως είπαμε το παιδί αντιδρά με τον τρόπο τον δικό του.

“Το παιδί μου τσιρίζει συνεχώς. Τι να κάνω;”

Απάντηση

Δεν μας γράφετε την ηλικία του παιδιού που είναι απαραίτητο για να μπορούμε να υπολογίσουμε την ψυχοσύνθεσή του, δεν μας γράφετε ποιες ώρες της ημέρας το κάνει αυτό δηλαδή αν είναι μέρα η νύχτα, δεν μας γράφετε αν το κάνει και το σαββατοκύριακο.

Γενικότερα όμως ένα παιδί το οποίο τσιρίζει σημαίνει ότι μάλλον φταίμε εμείς στο περιβάλλον του και όχι το ίδιο το παιδί. Πρακτικά επειδή τα παιδιά επηρεάζονται στο περιβάλλον το οποίο ζουν, κάτι το ενοχλεί το συγκεκριμένο παιδί που μπορεί να είναι η συμπεριφορά κάποιου ατόμου στο περιβάλλον του, ο χώρος μέσα στον οποίο ζει στο σπίτι όπως οι κουρτίνες, τα έπιπλα τα οποία σε εμάς τους ενήλικες όλα αυτά φαίνονται ότι δεν έχουν σημασία για τα παιδιά, αλλά τα παιδιά επηρεάζονται ακόμα και από τα ρούχα τα οποία φοράμε. Για παράδειγμα γονείς οι οποίοι φορούν μαύρα ρούχα δημιουργούν ένταση στο παιδί το οποίο εκδηλώνει την αντίδρασή του και το πρόβλημά του με το χαρακτηριστικό τσίριγμα εφόσον δεν είναι σε ηλικία που να μπορεί να μιλήσει και να εκφράσει αυτό το οποίο το ενοχλεί.

Εσείς λοιπόν σε αυτή την περίπτωση πρέπει να κατευθυνθείτε προς αυτές τις παρατηρήσεις, να διαπιστώσετε τι μπορεί να είναι αυτό που ενοχλεί το παιδί και διακριτικά να αλλάξετε το αίτιο και να μπορέσει να ηρεμήσει.

“Καλημέρα σας, έχω ένα αγοράκι 4 μηνών και εδώ και 2 μήνες έχει άρνηση τροφής. Μπορεί δηλαδή σε ένα γεύμα να πιει και 60γρ γάλα. Πρέπει να ανησυχώ;”

Απάντηση

Δεν μας γράφετε πόσα γεύματα το 24ωρο κάνει αυτή τη στιγμή το παιδί σας. Κι αυτό το λέω γιατί συνήθως μετά τους 4 μήνες τα παιδιά μειώνουν κάποιο από τα γεύματα που κάνουν. Δηλαδή ενώ ξεκινούν από την γέννησή τους να τρώνε 7 με 8 γεύματα το 24ωρο, σιγά σιγά στο 2ο μήνα κατεβαίνουν στα 5 με 6 και μετά τον 4ο μήνα γίνονται 4 τα κύρια γεύματα του παιδιού. Για να συμβεί αυτό το παιδί κάποιο γεύμα αρχίζει σιγά σιγά να μην το τρώει τελείως, δηλαδή αρχίζει να μειώνει την ποσότητα που τρώει και κάποια στιγμή αυτό το γεύμα θα το κόψει και φυσικά θα αυξήσει τις ποσότητες στα υπόλοιπα γεύματα. Είναι κάτι που συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα παιδιά και δεν πρέπει να ανησυχούμε.