Κατά την διάρκεια του τοκετού πρέπει να ακολουθούμε τις οδηγίες του μαιευτήρα μας, αλλά και να παίρνουμε τις κατάλληλες αναπνοές ώστε να αποφεύγουμε όσο μπορούμε τον πόνο.
Ο μαιευτήρας – γυναικολόγος Θάνος Παράσχος σε συμβουλεύει ποιες αναπνοές πρέπει κάνεις αλλά και τι πρέπει να αποφεύγεις!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η αναπνοή σαν μέσο πρόωρης ώθησης
Κατά το μεσοδιάστημα ανάμεσα στις συστολές, ίσως να αισθανθείτε την ανάγκη να δώσετε ώθηση ή να ασκήσετε κάποια δύναμη. Έχει μεγάλη σημασία να εμποδίσετε την ώθηση αυτή μέχρι να σας πει ο γιατρός ή η μαία.
Προσοχή!
Αν σπρώξετε πριν ο τράχηλος της μήτρας έχει πλήρη διαστολή, τότε υπάρχει κίνδυνος να τραυματίσετε αυτό το σημείο. Βέβαια, καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο είναι για σας να εμποδίσετε αυτή την ανάγκη που έχετε για να σπρώξετε, αλλά θα σας βοηθήσει να εφαρμόσετε τον ρυθμό που σας δίνουμε:
Τι πρέπει να κάνετε: Όταν έχετε την ανάγκη να σπρώξετε, πάρτε μια εισπνοή και αφήστε τον αέρα να βγει αργά από το στόμα, φροντίζοντας ώστε τα μάγουλα σας να είναι χαλαρά.
Συνεχίστε να εκπνέετε μέχρι να σταματήσει η διάθεση σας να σπρώχνετε. Κατά την διάρκεια μιας συστολής μπορεί να αισθανθείτε περισσότερες από μια φορές την διάθεση να σπρώξετε.
Χρησιμοποιήστε την μέθοδο που σας αναφέραμε παραπάνω και μόλις φύγει η διάθεση της ώθησης επιστρέψτε στον ρυθμό αναπνοής που είχατε προηγουμένως μέχρι να περάσει η συστολή.
Αναπνοή για να γίνει η εξώθηση!
Για να χρησιμοποιήσετε όσο γίνεται λιγότερη ενέργεια και για να δώσετε καλύτερη ώθηση, πρέπει να σπρώχνετε μόνο κατά την διάρκεια των συστολών και όταν σας έρχεται να δώσετε ώθηση. Αν δεν αισθάνεστε αυτή την διάθεση, τότε ο γιατρός ή η μαία θα σας πει πότε να σπρώξετε.
Όταν αρχίζει η συστολή…
1.Εκπνεύστε δύο φορές και εισπνεύσατε βαθιά πριν την στιγμή που πάτε να σπρώξετε το μωρό.
2.Εισπνεύσατε την τρίτη φορά, κρατήστε την αναπνοή σας και σπρώξτε για όσο χρόνο έχετε το αίσθημα της ώθησης (ή για 5 ή 6 δευτερόλεπτα) και επαναλαμβάνετε το κάθε ένα από τα τρία σετ αναπνοών μέχρι δέκα φορές.
Εκπνεύστε, πάρτε μερικές γρήγορες και βαθιές αναπνοές (φροντίζοντας να κρατάτε τεντωμένους τους μύες της κοιλιάς), κρατάτε την τρίτη εισπνοή σας μέχρι να περάσει η συστολή ή σας πει ο γιατρός και η μαία να εκπνεύσετε.
Στα μαθήματα με την μαία και τον γυναικολόγο σας θα σας εξηγηθούν απορίες για τον ρυθμό και τον τύπο αναπνοής στην εξώθηση.
Μια παραλλαγή είναι να πάρετε μία βαθιά εισπνοή και να εξωθήσετε πιέζοντας ενώ συγχρόνως αφήνετε να βγει ο αέρας εκπνέοντας αργά (αντί να κρατήσετε την αναπνοή σας). Όταν θέλετε και άλλο αέρα, πάρτε μια βαθιά εισπνοή και επαναλάβατε την όλη διαδικασία.
Αν σπρώχνετε και δεν καταλαβαίνετε καμία κίνηση από το μωρό, προσπαθήστε να αλλάξετε πρώτα την θέση που έχετε. Αν δεν συμβεί τίποτα, προσπαθήστε να κρατήσετε την αναπνοή σας και να σπρώξετε για λίγο μεγαλύτερο χρόνο. Ακόμα, πάρτε μια γρήγορη ανάσα ανάμεσα στις φορές που δίνετε ώθηση.
ΥΠΕΡΟΞΥΓΟΝΩΣΗ
Ορισμός: Η υπεροξυγόνωση αφορά τα διαφορετικά ποσοστά οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα. Συμβαίνει όταν η εκπνοή περιέχει μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, με αποτέλεσμα να παραμένει στον οργανισμό και μεγάλη ποσότητα οξυγόνου.
Αιτία: Όταν εισπνέουμε και εκπνέουμε διαφορετικές ποσότητες αέρα (συγκεκριμένα, όταν εκπνέουμε περισσότερο αέρα απ’ ότι εισπνέουμε).
Η υπεροξυγόνωση εμφανίζεται όταν: χάσουμε τον ρυθμό της αναπνοής μας ή όταν πανικοβληθούμε ή βρεθούμε σε υπερένταση, η εκπνοή μας είναι μεγαλύτερη από την εισπνοή μας (κάτι ανάλογο συμβαίνει και όταν λαχανιάζουμε) – ιδιαίτερα όταν χρησιμοποιούμε ειδικές τεχνικές αναπνοής ή κατά την διάρκεια γυμναστικών ασκήσεων ή κατά τον τοκετό.
Συμπτώματα: Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στις άκρες των δακτύλων, στα χείλη, στην άκρη της μύτης, στα δάκτυλα των ποδιών, ζαλάδα ή τάση για λιποθυμία, βλέπουμε αστεράκια, μας πιάνουν κράμπες ή σπασμοί στους μυς του ενός ή και των δύο χεριών.
Τι πρέπει να κάνουμε: Να πάρουμε μια μικρή χαρτοσακούλα και να εισπνεύσουμε ξανά διοξείδιο του άνθρακα, ή να εισπνεύσουμε σχηματίζοντας με τα χέρια μας ένα κοίλωμα ανάμεσα στο στόμα και την μύτη. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε και κατά την διάρκεια των συστολών και ανάμεσα στις συστολές μέχρι να εξαφανιστούν τα συμπτώματα.
Το ζητούμενο είναι η αναπνοή σας να είναι συντονισμένη και στην εισπνοή και κατά την εκπνοή. Εδώ θα σας εξυπηρετήσει πολύ αν αρχίσετε να μετράτε και να αναπνέει μαζί σας και η μαία και, μάλιστα, να κτυπάτε ρυθμικά τα δάκτυλα σας. Η πρακτική εξάσκηση θα σας βοηθήσει να μάθετε πολύ καλά τις τεχνικές αναπνοής και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα εμφανίσετε κανένα σύμπτωμα υπεραναπνοής κατά την διάρκεια του τοκετού.
Τι είναι το εφλοράζ και σε τι βοηθάει;
Πρόκειται για αργές και σταθερές μαλακτικές κινήσεις στην κοιλιά, τα χέρια ή τα πόδια της μέλλουσας μητέρας. Το μασάζ αυτό γίνεται ή από την ίδια την επίτοκη ή από την μαία.
Μάλιστα, αν οι μαλακτικές κινήσεις ξεκινούν από επάνω και πηγαίνουν προς τα κάτω, θα βοηθήσουν την επίτοκη να κρατήσει σταθερή και ρυθμική την αναπνοή της. Καλό είναι να κρατά τα χέρια της απασχολημένα αν δεν μπορεί να τα κρατήσει ακίνητα σε ένα σημείο.
Κάνε κλικ εδώ και δες τα πρώτα στάδια αναπνοής για ανώδυνο τοκετό!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
