Όταν το παιδί έχει αδυναμία στον ένα γονέα…

Μήπως βλέπεις ότι το μικρό σου έχει περισσότερη αδυναμία στον μπαμπά του; Ότι μόνον εκείνον ακούει και αγκαλιάζει; Μην αγχώνεσαι γιατί μπορεί να είναι φταίει η ηλικία του. Αν δεν είναι πρόβλημα της ηλικίας δες τι μπορεί να φταίει, σύμφωνα με την ψυχολόγο Χρυσούλα Μαυράκη.

Εάν υπάρχει πραγματική αδυναμία και εκφρασμένη προτίμηση ενός παιδιού προς τον ένα γονέα, κάτι που βέβαια συμβαίνει και που κάνει τον γονιό που δεν του έχει το παιδί αδυναμία να θλίβεται, να ανησυχεί και να καταφεύγει ακόμα και στον ειδικό, θα πρέπει καταρχήν να δούμε σε ποια ηλικία βρίσκεται το παιδί.

Από 3 έως 6 ετών στην περίοδο της σεξουαλικής ταυτοποίησης του παιδιού, όπως μας είπε και ο Φρόιντ το παιδί δείχνει να έλκεται και να έχει αδυναμία από τον ετερόφυλο γονέα.

Αυτό είναι το περίφημο Οιδιπόδειο σύμπλεγμα για τα αγόρια που έλκονται από την μητέρα και το σύμπλεγμα Ηλέκτρας για τα κορίτσια που έλκονται από τον πατέρα. Η πρώτη γυναίκα στην ζωή ενός αγοριού είναι η μητέρα, ο πρώτος άντρας στη ζωή ενός κοριτσιού είναι ο πατέρας του.

Γύρω στα 5 – 6 χρόνια το σύμπλεγμα αυτό αποδράμει και τα παιδιά ταυτίζονται άρα και έλκονται από τον ομόφυλο γονέα.

Το κοριτσάκι θέλει να γίνει σαν την μαμά και να φοράει κοσμήματα, να φοράει τακούνια και να παίζει παιχνίδια που είναι μίμηση του ρόλου της μητέρας. Το αγοράκι θέλει να οδηγεί μηχανή, αυτοκίνητο, να παίζει τον αστυνομικό και να μιμείται τον πατέρα του.

Αν όμως ένα παιδί δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στον ένα από τους δύο γονείς και μάλιστα πολλές φορές με αποστροφή για τον άλλον και με έντονες αντιδράσεις αποστροφής, δηλαδή ένα αγοράκι που δεν θέλει τον μπαμπά ή ένα κοριτσάκι που δεν θέλει να δει ούτε ζωγραφιστή την μαμά του, θα μας κάνει εντύπωση και βέβαια θα μας κάνει να αναρωτηθούμε αλλά και να δυστυχήσουμε ως γονείς. Τι συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση;

Σε αυτή την περίπτωση μπορεί απλά να συμβαίνει ότι το παιδί αναγνωρίζει την συμπεριφορά εκείνη του γονιού που περισσότερο το ευνοεί ή που λιγότερο το αγχώνει. Πολλές φορές μία αυστηρή και πολύ οριοθετική συμπεριφορά, πολύ πιεστική και πολύ απαιτητική μπορεί να κάνει το παιδί να μην προτιμά τον συγκεκριμένο γονιό.

Επίσης ένας γονιός ο οποίος μιλά πολύ δυνατά ή κάνει πολλές χειρονομίες μπορεί να τρομάξει ένα πολύ μικρό παιδάκι και να δείξει ότι δεν τον θέλει, διότι ακριβώς δεν μπορεί να ανταποκριθεί και να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί μια πολύ έντονη συμπεριφορά.

Αν λοιπόν το παιδί μας δείχνει ιδιαίτερη αδυναμία στον έναν από τους δύο γονείς, εκτός της ηλικίας αυτής ή στην διάρκεια της ηλικίας 3 έως 6 στον ομόφυλο γονέα να έχει αδυναμία ενώ θα έπρεπε να έχει στον ετερόφυλο, θα πρέπει να κάνουμε μία αυτοκριτική και να αναζητήσουμε χωρίς να ενοχοποιηθούμε ή να ανησυχήσουμε ιδιαιτέρως τι μπορεί να είναι εκείνο που έχει ο σύντροφός μας και δεν το έχουμε εμείς στην επαφή μας με το παιδί.

Μήπως είναι πιο ήρεμος ή αντίθετα μήπως είναι πιο χαρούμενος; Μήπως ο τρόπος που μιλάει βοηθάει το παιδί να τον ακούει καλύτερα; Μήπως τα παιχνίδια που σκαρώνει, η ευρηματικότητα και το κέφι κάνουν το γονιό να έχει καλύτερη σχέση από τον άλλον γονιό και το παιδί να του έχει αδυναμία;

Αν βρούμε ποια είναι τα δυνατά σημεία της συμπεριφοράς του γονιού στον οποίο το παιδί έχει αδυναμία, θα διορθώσουμε, θα βελτιώσουμε τα χαρακτηριστικά που εμείς δεν έχουμε και θα μπορέσει το παιδάκι να έχει αδυναμία και στους δυο μας!