Έρευνα: Μπορούν οι αγκαλιές των πρώτη μηνών να αλλάξουν το DNA των βρεφών;

Ποιος γονιός μπορεί να αντισταθεί στο χαριτωμένο μωρό του και να μην το κρατήσει για ώρες στην αγκαλιά του; Και ποιος θα μπορούσε να αποδείξει πως αυτές οι αγκαλιές δεν είναι εποικοδομητικές για τα παιδιά; Πέρα από την προφανή απάντηση “κανείς”, μια έρευνα από το University of British Columbia ανακάλυψε πως οι αγκαλιές επηρεάζουν θετικά τα μωρά σε ένα πολύ βαθύτερο σημείο απ’ ό,τι μπορούσαμε να φανταστούμε!

Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στην περιοδική έκδοση Development and Psychopathology, αποφάνθηκε πως το αγκάλιασμα των μωρών έχει μια επιρροή που διαρκεί για πολλά χρόνια και τα επηρεάζει σε μοριακό επίπεδο, αλλάζοντας με κάποιο τρόπο τα γονίδιά τους. Για τις ανάγκες της έρευνας, η επιστημονική ομάδα ανέλυσε 94 υγιή βρέφη σε ηλικία πέντε εβδομάδων, παρατηρώντας πότε έτρωγαν, έπεφταν για ύπνο και έκλαιγαν, καθώς και πόση άμεση επαφή είχαν με τους γονείς τους. Έπειτα από τεσσεράμισι χρόνια, οι επιστήμονες πήραν δείγμα DNA από τα μωρά για να εξετάσουν την εξέλιξή τους. Αυτό που ανακάλυψαν είναι πως τα παιδιά που είχαν αγκαλιαστεί και κρατηθεί στα χέρια των γονιών λιγότερο όταν ήταν μωρά, είχαν ένα γονιδιακό μοτίβο στα κύτταρά τους που βρισκόταν σε λιγότερο ανεπτυγμένο στάδιο βάσει της ηλικίας τους.

“Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε την έρευνά μας σχετικά με την ‘βιολογική ανωριμότητα’ που παρατηρήσαμε σε αυτά τα παιδιά για να διαπιστώσουμε εάν υπάρχουν επιπτώσεις στην υγεία τους, ειδικά στην ψυχολογική ανάπτυξή τους” λέει η επικεφαλής της έρευνας, Sarah Moore, και συνεχίζει: “Εάν η επιπλέον μελέτη επιβεβαιώσει αυτά τα αρχικά ευρήματα, θα τονιστεί η σημασία της παροχής φυσικής επαφής, ειδικά στην περίπτωση των βρεφών σε αναστάτωση”.

Μήπως, λοιπόν, πρέπει να παίρνουμε όλο και πιο συχνά και για περισσότερη ώρα αγκαλιά τα μωρά μας;