Η ψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου απαντά στις ερωτήσεις σας!

Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος-συγγραφέας Αλεξάνδρα Καππάτου απαντά στις ερωτήσεις των γονέων!

Ερώτηση
“Θα ήθελα να μάθω από ποια ηλικία μπορεί να κοιμάται ένα παιδί εκτός σπιτιού π.χ. στον νονό”. του;

Απάντηση
Εξαρτάται από διάφορες παραμέτρους σε γενικές γραμμές όμως απ’ τα 3 με 4 χρόνια θα μπορούσε να γίνει αυτό κάποιες φορές εφόσον το παιδί το αποδέχεται. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχει ήδη αρχίσει να απομακρύνεται από το γονεϊκό περιβάλλον έστω για λίγη ώρα . Επίσης να έχει αναπτύξει σχέση εμπιστοσύνης με τα πρόσωπα που θα φιλοξενηθεί καθώς και εξοικείωση με το χώρο τους. Θα χρειαστεί ένα μεταβατικό στάδιο. Μπορείτε να το αφήνετε αρχικά λίγες ώρες με τα συγκεκριμένα άτομα και σταδιακά αυξάνετε το χρόνο. Πάντα βέβαια λαμβάνοντας υπόψη σας τις αντιδράσεις του.

Ερώτηση
“Έχω τρία παιδάκια από των οποίων το ένα, το πρώτο, 10 ετών, είναι εξώγαμο. Δεν του έχουμε αναφέρει ότι ο τωρινός άντρας μου είναι πατριός του. Ο βιολογικός πατέρας δεν θέλει επαφές με το παιδί, έτσι αποφασίσαμε να μην πούμε ποτέ τίποτα στο παιδί. Όμως αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα της γιαγιάς του που έχει βαλθεί να το πούμε. Της εξηγούμε ότι ο βιολογικός πατέρας όπως και εγώ δεν θέλουμε να μάθει τίποτα το παιδί και να μην ανακατεύεται. Εσείς τι γνώμη έχετε;”

Απάντηση
Ο γιος σας βρίσκεται σε ηλικία που ήδη θα έπρεπε να γνωρίζει την ιστορία της γέννησής του. Σε γενικές γραμμές είναι απαραίτητο μέσα στις οικογένειές να λέγεται η αλήθεια. Σε περίπτωση που αποφασίσετε να μην αποκαλύψετε την αλήθεια στο παιδί φανταστείτε πώς θα αντιδράσει αν αργότερα τυχαία έστω μάθει τι συμβαίνει ή αν ο βιολογικός πατέρας αλλάξει γνώμη και αποφασίσει να τον συναντήσει. Αυτά αποτελούν μια γενική τοποθέτηση. Επειδή όμως το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό και δεν απαντάται μέσα από ένα mail θεωρώ απαραίτητο να απευθυνθείτε έστω τώρα σε κάποιον ψυχολόγο για να σας βοηθήσει αφού πρώτα εκτιμήσει τα δεδομένα της οικογένειάς σας σε συνάρτηση με την ηλικία του γιου σας, η οποία δημιουργεί σοβαρές επιφυλάξεις για τόσο σημαντικές αποκαλύψεις. Αν αποφασίσετε να του αποκαλύψετε την αλήθεια, αυτό που θα μετρήσει για το παιδί είναι ότι εσείς το επιθυμούσατε και ήταν μια συνειδητοποιημένη απόφαση η γέννησή του και όχι ένα λάθος. Θα εξηγήσετε στο παιδί ότι ο βιολογικός πατέρας δεν ήταν έτοιμος να γίνει πατέρας λέγοντας ότι είναι μια πολύ υπεύθυνη δουλειά που δεν είναι όλοι οι άνθρωποι προετοιμασμένοι να έχουν αυτόν τον υπέροχο ρόλο του γονιού. Επίσης να του τονίσετε ότι αν ο πατέρας του είχε την ευκαιρία να τον γνωρίσει θα έβλεπε πόσο εξαιρετικό παιδί είναι και θα ένιωθε πολύ περήφανος γι’ αυτόν. Είναι όμως πολύ τυχερός γιατί υπάρχει ένας άλλος άνθρωπος στη ζωή του ο οποίος τον αγαπάει πάρα πολύ. Μπορεί να μη τον γέννησε αλλά τον μεγαλώνει και έχουν αναπτύξει μία σχέση σαν να είναι ο πατέρας του. Αυτά όμως θα τα συζητήσετε με το γιο σας μόνο αφού πρώτα έχετε απευθυνθεί σε ειδικό και έχουν εκτιμηθεί αν οι παρούσες συνθήκες είναι ευνοϊκές για αυτή την αποκάλυψη.

Ερώτηση
“Έχω ένα αγοράκι 3 ετών αλλά το πρόβλημα είναι ότι αρνείται να κάνει την ανάγκη του στο γιο-γιο ή στην λεκάνη με ειδικό καθισματάκι. Έχω προσπαθήσει από 2,5 ετών, άπειρες φορές, με όλους τους πιθανούς τρόπους που έχω διαβάσει ή μου έχουν πει να τον εκπαιδεύσω αλλά μάταια. Είναι ένα πολύ ήρεμο, έξυπνο και κοινωνικό παιδάκι, καταλαβαίνει τα πάντα αλλά σε αυτό το θέμα είναι ανένδοτος. Κάθεται αλλά δεν κάνει τίποτα ή το πολύ πολύ να του φεύγουν συνέχεια στο πάτωμα χωρίς να μας το πει. Θα ήθελα και τη δική σας βοήθεια. Ευχαριστώ πολύ”.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη ο γιος σας ενδεχομένως έχει πιεστεί από τον υπέρμετρο ζήλο σας προκειμένου να μάθει να κάνει τις ανάγκες του στο δοχείο και του έχει δημιουργηθεί άρνηση ή και φόβος . Είναι καλύτερα να αφήσετε κάποιο διάστημα 2-3μηνών χωρίς να τον πιέζετε ούτε να αναφέρετε το δοχείο ή την λεκάνη ώστε να καταλάβει ότι δεν είναι θέμα μείζονος σημασίας για σας. Μετά σταδιακά βγάλτε το δοχείο και ξεκινήστε με ηρεμία χωρίς αγωνία ή πίεση δείχνοντάς του ότι η τουαλέτα είναι ένα φυσιολογικό γεγονός. Αν σας απασχολεί ο τρόπος απευθυνθείτε σε ψυχολόγο να σας καθοδηγήσει σωστά.

Ερώτηση
“Γεια σας κα Καππάτου. Έχω ένα αγοράκι δύο ετών. Το δικό μας θέμα εστιάζεται στον ύπνο του. Παρόλο που είναι σε δικό του δωμάτιο δεν κοιμάται ποτέ μόνος του -προφανώς γιατί έτσι τον μάθαμε-παρά μόνο με την παρουσία τη δική μου ή του μπαμπά του. Θα ήθελα να μου πείτε με ποιο τρόπο θα μπορέσω να τον βοηθήσω να κοιμάται μόνος χωρίς να εξαρτάται από την παρουσία μας;”

Απάντηση
Πολλές φορές τα παιδάκια σε αυτή την ηλικία έχουν ανάγκη να νιώθουν την ασφάλεια των γονέων μέχρι να βυθιστούν στον κόσμο του ύπνου και των ονείρων που κάποιες φορές τα τρομάζουν. Αρκετά συχνά φοβούνται και το σκοτάδι. Είμαι σίγουρη ότι έχετε δημιουργήσει μια τελετουργία ύπνου πχ. μπανάκι , γάλα κλπ. Αφού του διαβάζετε ένα – δυο παραμύθια να του λέτε ότι τώρα κοιμόμαστε και να δει ωραία όνειρα. Μπορείτε να κάθεστε στην αρχή σε μια καρέκλα μέχρι να τον πάρει ο ύπνος και σιγά-σιγά θα απομακρύνεστε, λέγοντάς του πχ. πάω για λίγο στην τουαλέτα ή πάω να κάνω κάτι και επιστρέφω. Σταδιακά θα προσαρμοστεί. Δεν χρειάζεται όμως να τον πιέσετε.

Ερώτηση
“Πολύ φοβάμαι ότι η απάντησή σας θα επιβεβαιώσει τους φόβους μου. Πρόκειται για ένα συγγενικό πρόσωπο, παιδάκι, που μόλις έκλεισε τα 3 του χρόνια. Εγώ, χωρίς να είμαι ειδική, από πείρα και μόνο, βλέπω ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδάκι. Καταρχάς δεν μιλάει, δηλαδή λέει δικά του λόγια αλλά μπερδεμένα, καμία επαφή οπτική όταν της μιλάς, δεν παίζει με άλλα παιδιά, χορεύει συνέχεια, κουνάει το κεφάλι στη μουσική, είναι κολλημένη με την τηλεόραση και το κινητό τηλ. (το οποίο της το δίνουν οι γονείς για να μη κλαίει), δεν ανταποκρίνεται στο όνομά της, δεν έχει πιάσει ούτε ένα μολύβι ή μπογιές να ζωγραφίσει, δεν την έχω ακούσει να φωνάζει μαμά, μπαμπά, δεν κάθεται να της διαβάσεις ένα παραμυθάκι, και ακόμη αδιαφόρησε ΠΛΗΡΩΣ στην άφιξη νέου μωρού, αδελφού, είναι σαν να μην υπάρχει το μωρό. Αυτό οι γονείς (νέοι άνθρωποι) το χαίρονται και το επαινούν ότι δεν ζηλεύει. Εγώ θυμάμαι και βλέπω άλλα παιδάκια να είναι πάντα πάνω απ το νέο μέλος, είτε από περιέργεια, είτε από ζήλια, είτε γιατί βοηθούν τη μαμά σαν μεγαλύτερα. Την πήγαν σε παιδικό σταθμό αλλά κι εκεί ήταν απομονωμένη από ό,τι ξέρω. Δεν έχει καθαρίσει και δεν κάθεται στην τουαλέτα. Η παιδίατρος νομίζω κάτι κατάλαβε γιατί τους πρότεινε να επισκεφθούν αναπτυξιολόγο. Πώς σας φαίνονται εσάς όλα αυτά; Είναι φυσιολογικά για την ηλικία της μικρής; Θα πρεπε να ανησυχήσουμε ή όχι; Να σημειώσω ότι η μητέρα είχε κάνει εξωσωματικές αλλά η σύλληψη έγινε κανονικά και στα δύο παιδιά. Επειδή από τη μεριά της οικογένειας τα βλέπουν όλα φυσιολογικά, και μακάρι να είναι, ζητώ την δική σας γνώμη σαν ειδική και ίσως μπορέσουμε να βοηθήσουμε αν τα συμπτώματα δεν είναι φυσιολογικά. Μακάρι να βγω ψεύτρα. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων. Φιλικά, Η θεία Σ”.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη από την περιγραφή σας πιθανά οι προβληματισμοί σας να είναι δικαιολογημένοι, Στην ηλικία των τριών χρονών το παιδί θα πρέπει να έχει ξεκινήσει να μιλάει., να κάνει απλές προτασούλες και να είναι σε θέση να εκτελεί εντολές. Φυσικά καταλαβαίνει ακόμα περισσότερα παρότι μπορεί να μην εκφράζεται πάρα πολύ καθαρά. Η έλλειψη βλεμματικής επαφής και η απομόνωση από τα συνομήλικα παιδάκια στον παιδικό σταθμό είναι ενδείξεις που οπωσδήποτε πρέπει να εκτιμηθούν. Ας το συζητήσουν με τον παιδίατρό τους που θα τους κατευθύνει σε άλλους ειδικούς.