Το καλοκαίρι μας έχει ήδη “τρίξει” τα δόντια του, ανεβάζοντας τον υδράργυρο στα ύψη και φέρνοντας τους μίνι καύσωνες στην καθημερινότητά μας. Αυτό σημαίνει πως όλοι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, όταν οι θερμοκρασίες είναι ιδιαίτερα υψηλές. Κυρίως, όμως, είναι απαραίτητο να προστατεύονται τα παιδιά από την αφόρητη ζέστη, ώστε να μην έχουμε κρούσματα αφυδάτωσης. Γι’ αυτό και ο Δρ. Σπύρος Μαζάνης εξηγεί τι πρέπει να κάνεις:
Όταν η θερμοκρασία του περιβάλλοντος αυξάνεται απότομα, τα παιδιά χάνουν υγρά πολύτιμα για την υγεία τους. Η απώλεια των υγρών εξαρτάται από το ύψος της θερμοκρασίας, την ηλικία του παιδιού και το μέγεθος του σώματός του. Για να ζήσει ένας οργανισμός, έχει ανάγκη αντικατάστασης των υγρών που χάνει. Το σώμα των παιδιών αποτελείται κατά 75% από υγρά. Αν λόγω της ζέστης τα υγρά δεν αντικαθίστανται, τότε μπορεί να επέλθει η αφυδάτωση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η διαδικασία της αφυδάτωσης αρχίζει πιο γρήγορα στα παιδιά, διότι ο μηχανισμός που ρυθμίζει τη δίψα είναι λιγότερο ανεπτυγμένος σε αυτά και όσο μικρότερη ηλικία έχει το παιδί, τόσο πιο ευάλωτο είναι.
Πώς αναγνωρίζεται η αφυδάτωση:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Α) Μετρίου βαθμού αφυδάτωση
♦ το στόμα του παιδιού είναι στεγνό, ιδιαίτερα τα χείλη του (ξηροστομία)
♦ αν κλαίει, δεν έχει δάκρυα
♦ αν είναι βρέφος, μειώνονται δραματική οι βρεγμένες πάνες
♦ νιώθει κουρασμένο και έχει υπνηλία
Β) σοβαρού βαθμού αφυδάτωση
♦ δεν έχει καθόλου σάλια
♦ έχει σαφή υπνηλία
♦ το δέρμα κάνει ρυτίδες
♦ τα άκρα (χέρια και ποδιά) είναι κρύα
♦ παράξενη συμπεριφορά και ιδιοτροπία
♦ περίεργη αναπνοή (γρήγορη και βαριά)
♦ δεν έχει ούρα για αρκετές ώρες
Αντιμετώπιση της αφυδάτωσης:
♦ Το ιδανικό θα ήταν να υπάρχει πρόβλεψη, ώστε να μην αφυδατωθεί.
♦ Όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο πιο δύσκολη είναι η ενυδάτωση.
♦ Σε βαριά αφυδάτωση, η καλύτερη λύση είναι η χορήγηση υγρών ενδοφλέβια, άρα απαιτείται νοσηλεία για ένα με δυο εικοσιτετράωρα.
♦ Σε ελαφριά αφυδάτωση, βρέχουμε τα χείλη με βρεγμένο πανάκι.
♦ Μεταφέρουμε το παιδί σε δροσερό μέρος.
♦ Αφαιρούμε τα στενά ρούχα για να διευκολύνουμε την αναπνοή του.
♦ Χορηγούμε υγρά (κατά προτίμηση νερό) ή ηλεκτρολύτες, στην αρχή κουταλάκι-κουταλάκι, ώστε να μην προκληθεί εμετός και εφόσον αντέχει, τότε αυξάνουμε την ποσότητα.
♦ Στα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να χορηγηθεί αναψυκτικό τύπου κόλα, αφού πρώτα έχει αφαιρεθεί το ανθρακικό (αφήνουμε σε ένα ποτήρι το αναψυκτικό μέχρι να φύγει το αέριο).
♦ Προσπαθούμε να πείσουμε το παιδί να πίνει νερό, ώστε να μην αφυδατώνεται. Τα παιδιά ξεχνούν να πίνουν νερό ή δεν το κάνουν για να μην διακόψουν το παιχνίδι.
♦ Τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται ότι χάνουν υγρά και αφυδατώνονται.
Οι ημερήσιες ανάγκες σε νερό είναι:
♦ 2-3 χρονών 1,2 λίτρα
♦ 4-8 χρονών 1,3 λίτρα
♦ 9-13 χρονών 2,1 λίτρα
14-18 χρονών 2,3 λίτρα
Η χρήση ανεμιστήρα ή κλιματιστικού είναι απαραίτητη. Απαιτείται, όμως, σωστή χρήση, ώστε να μην προκληθεί βλάβη στο. Το κλιματιστικό ρυθμίζεται ανάλογα με την ζέστη, ώστε να μην υπάρχει η αίσθηση του κρύου μέσα στο δωμάτιο, αλλά απλώς να “σπάει” η ζέστη. Ο ανεμιστήρας δεν πρέπει να πέφτει πάνω στο παιδί, αλλά ο αέρας να διαχέεται στο περιβάλλον.
ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΣΤΟ ΔΡ. ΣΠΥΡΟ ΜΑΖΑΝΗ; ΚΑΝ’ ΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ BANNER ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
Επιμέλεια κειμένου: Νίκη Κλεισούρα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ