Οι καλοκαιρινές ιώσεις δεν πάνε… διακοπές!

Δεν υπάρχει πιο βασανιστικό και ενοχλητικό πράγμα μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού από το να είναι ένα παιδί άρρωστο με πυρετό, βήχα, μπούκωμα κλπ. Δικαιολογημένα οι μανούλες αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να αρρωσταίνουν το καλοκαίρι αφού έχουμε συνδυάσει το χειμώνα με τις διάφορες νοσηρότητες και το καλοκαίρι για χαλάρωση!

Και όμως, υπάρχει μια πληθώρα ιώσεων που κυκλοφορούν τους ζεστούς μήνες και μπορεί να τις κολλήσουν όλα τα παιδιά αλλά ιδιαίτερα οι ηλικίες από 5 έως 15 χρονών. Μάλιστα, σε γενικές γραμμές, οι ιώσεις του καλοκαιριού θεωρούνται πιο βαριές από τις χειμωνιάτικες.

Όπως πάντα, με σαφήνεια και απλό τρόπο, ο παιδίατρος Δρ. Σπύρος Μαζάνης εξηγεί τι προκαλεί τις ιώσεις και τι πρέπει να κάνουν οι γονείς.

Γιατί τα παιδιά αρρωσταίνουν και το καλοκαίρι;

Κατά την διάρκεια του χειμώνα τα παιδιά κολλάνε κάποιους ιούς που ονομάζονται ρινοϊοί, ενώ το καλοκαίρι υπάρχουν οι εντεροϊοί. Οι χειμωνιάτικοι ρινοϊοί προκαλουν συμπτωματα κυριως στο ανώτερο αναπνευστικό, δηλαδή βήχα, πυρετό, μυξες. Οι καλοκαιρινοί εντεροϊοί προκαλουν επιπλέον ναυτία, εμετούς, διάρροια που μπορεί να αφυδατώσουν το παιδί και να χρειαστεί νοσηλεία για χορήγηση ορού.

Ο λόγος που υπάρχει αυτή η διαφοροποίηση στην εποχική εμφάνιση των ιών είναι ότι οι ρινοϊοί αναπτύσσονται σε θερμοκρασίες χαμηλότερες από 37 βαθμούς Κελσίου, ενώ οι εντεροϊοί αναπτύσσονται σε υψηλές θερμοκρασίες.

Πώς μεταδίδονται οι καλοκαιρινές ιώσεις;

Η μετάδοση των εντεροϊών του καλοκαιριού γίνεται με 2 τρόπους α) μέσω του αέρα, δηλαδή με την αναπνοή και τα σταγονίδια του στόματος και β) με τα βρώμικα χέρια και τα αντικείμενα που χρησιμοποιεί το παιδί και μετά τα βάζει στο στόμα του.

Πρόληψη

Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε τις καλοκαιρινές ιώσεις είναι:

1. Σχολαστική προσωπική υγιεινή και καλό πλύσιμο των χεριών ιδιαίτερα πριν το φαγητό.
2. Σχολαστική συντήρηση των τροφίμων στα ψυγεία και σε χώρους προστατευμένους από μύγες, κουνούπια, τρωκτικά κλπ.
3. Αποφυγή συναναστροφών σε χώρους όπου υπάρχουν άρρωστα παιδιά.
4. Άμεση επικοινωνία με τον παιδιατρο και να μην υποτιμάμε τα συμπτώματα.