Πανελλήνιες: “Κι αν αποτύχω;”

Η επιτυχία στις Πανελλήνιες είναι θέμα πολλών παραγόντων. Πέρα από την καλή προετοιμασία και μελέτη των μαθημάτων, σημαντική είναι και η καλή ψυχολογία. Ο φόβος της αποτυχίας στις Πανελλήνιες είναι συχνά πιο μεγάλος και πιο αγχωτικός από τη διαδικασία αυτή καθεαυτή.

Η ψυχολόγος-σχολική σύμβουλος Αναστασία Γκοτσοπούλου βάζει τα πράγματα στη θέση τους με χρήσιμες συμβουλές!

Τι να προσέξουν οι μαθητές;

-Καλό είναι αυτή την περίοδο να κρατούν μακριά οτιδήποτε μπορεί να τους αποσπάσει την προσοχή και αυτοσυγκέντρωσή τους.

-Να είναι προσηλωμένοι στο στόχο τους. Άλλες δραστηριότητες μπορούν να περιμένουν μετά τις εξετάσεις.

-Είναι σημαντικό να τρέφονται, να κοιμούνται καλά και να φροντίζουν τον εαυτό τους.

-Επειδή το άγχος θρέφεται από τις αρνητικές σκέψεις (πχ. δεν θα προλάβω να βγάλω την ύλη, δεν πρόκειται να γράψω καλά κ.α.), χρειάζεται να αλλάξουν αυτές τις σκέψεις σε θετικές και να προσπαθούν να σκέφτονται μόνο θετικά (πχ. έχω ήδη διαβάσει αρκετές σελίδες, θα προσπαθήσω όσο μπορώ για να γράψω καλά).

-Χρειάζεται να βλέπουν τα θετικά και να δίνουν θάρρος στον εαυτό τους (πχ. ωραία…έμεινα συγκεντρωμένος αρκετή ώρα και τελείωσα το κεφάλαιο κ.α.).

-Ενώ βρίσκονται σπίτι τους και προετοιμάζονται για τις εξετάσεις, καλό είναι να σκέφτονται, να φαντάζονται και να νιώθουν ότι γράφουν καλά στο εκάστοτε μάθημα.

-Καλό είναι να έχουν συνεχώς στο μυαλό τους ότι οι πανελλήνιες δεν είναι το τέλος του κόσμου. Η ζωή τους δεν κρίνεται από αυτές, ούτε είναι η μοναδική τους ευκαιρία.

Αποτυχία στις Πανελλήνιες

Η αποτυχία στις Πανελλήνιες δεν δείχνει κάτι για την αξία και την ποιότητά μας ως άτομα ή την εξυπνάδα μας και τις ικανότητές μας. Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί σε όλους μας. Δεν θέλει και πολύ άλλωστε.… άγχος, ατυχίες, κακή προετοιμασία, ασθένεια, κακή συναισθηματική κατάσταση, έλλειψη στήριξης από το οικογενειακό περιβάλλον και η αποτυχία μπορεί να κάνει την εμφάνισή της.
Ο σοφός λαός λέει «ό,τι γίνεται είναι για καλό». Κάποιος λόγος λοιπόν υπάρχει για την αποτυχία μας στις πανελλήνιες. Ας ανακαλύψουμε αυτό το λόγο (μπορεί για παράδειγμα να μην προσπαθήσαμε αρκετά ή να μην αποτελεί δικό μας όνειρο η εισαγωγή μας σε κάποια σχολή). Αυτό θα μας βοηθήσει να σχεδιάσουμε τις επόμενες κινήσεις μας. Αν το όνειρό μας είναι να περάσουμε σε κάποια σχολή κανείς δεν μπορεί να μας σταματήσει. Πάντα υπάρχει η δυνατότητα να ξαναδώσουμε εξετάσεις. Σε διαφορετική περίπτωση εξετάζουμε τις εναλλακτικές επιλογές που έχουμε για την επαγγελματική μας κατάρτιση.
Έπειτα, ας αναρωτηθούμε: έγινε κάτι τραγικό και ανεπανόρθωτο με την αποτυχία μας; Όσα είναι σημαντικά για εμάς (υγεία, αγάπη, οικογένεια, φιλία κ.α.) συνεχίζουμε να τα έχουμε και μετά την αποτυχία μας; Τοποθετούμε έτσι, σε λογικά και σωστά πλαίσια τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις μας.
Οι αποτυχίες είναι κομμάτι της ζωής μας. Είναι κάτι φυσικό να μας συμβεί κάποια ή κάποιες στιγμές στη ζωή μας και γι’ αυτό καλό είναι να μην τρομοκρατούμαστε στην ιδέα της.

Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς;

Οι Πανελλήνιες εξετάσεις είναι μια ιδιαιτέρως αγχογόνα κατάσταση όχι μόνο για τους μαθητές αλλά και για τους γονείς τους. Οι γονείς για να βοηθήσουν το παιδί τους που δίνει Πανελλήνιες πρέπει:

-να σέβονται τις προσπάθειες του παιδιού τους και να αποφεύγουν να προχωρούν σε οποιεσδήποτε αλλαγές την περίοδο των εξετάσεων (αλλαγές στο καθημερινό πρόγραμμα της οικογένειας, σε συμπεριφορές, συναισθηματικές αντιδράσεις) ώστε να μην αναστατώσουν επιπρόσθετα το παιδί.

-να αποφεύγουν να καυγαδίζουν μπροστά του και να προσπαθούν να κυριαρχεί κλίμα ηρεμίας, σταθερότητας, αγάπης και ησυχίας μέσα στην οικογένεια.

-να δείχνουν κατανόηση στην δικαιολογημένη αγωνία και το άγχος του παιδιού και να μην του ακυρώνουν αυτά του τα συναισθήματα, λέγοντάς του ότι δεν θα έπρεπε να αγχώνεται.

-να μην παίρνουν το ρόλο κριτή.

-να ενθαρρύνουν συνεχώς το παιδί τους και να μιλάνε πάντα και μόνο με θετικά σχόλια (πχ. προσπαθείς πολύ, τα καταφέρνεις καλά, συνέχισε έτσι, πιστεύω σε σένα).

-να του δείχνουν άνευ όρων αποδοχή, αγάπη και εμπιστοσύνη (πχ. πιστεύω σε σένα. Ξέρω ότι θα κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Είμαι σίγουρος ότι την επόμενη φορά θα τα καταφέρεις καλύτερα).

Επιπλέον:

-Καλό είναι να πουν στο παιδί: «Ό,τι και να γίνει με τις πανελλήνιες, να ξέρεις ότι είσαι το παιδί μου και σ’αγαπάω όπως είσαι και γι’ αυτό που είσαι» και «Θα είμαι στο πλάι σου, ό,τι και να γίνει με τις πανελλήνιες».

-Θα πρέπει βέβαια να μιλούν με σιγουριά και να πιστεύουν πρώτα οι ίδιοι αυτά που λένε στο παιδί τους.

-Θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ότι ο ρόλος τους είναι υποστηρικτικός. Φωνές, θυμός, απειλές, τιμωρίες, συγκρίσεις, παρακάλια, δεν χωρούν στη σχέση με το παιδί.

-Την περίοδο των εξετάσεων, θα πρέπει να ελέγχουν το άγχος τους, ώστε να μην το μεταδίδουν στο παιδί (πχ. πότε θα διαβάσεις; Θα προλάβεις;).