Πέντε επιστημονικά αποδεδειγμένοι τρόποι να μεγαλώσεις… καλούς μαθητές!

Ένα από τα μεγαλύτερα άγχη με τα οποία μεγαλώσαμε (αν ανήκεις στη γενιά των millennials), ήταν να είμαστε καλοί μαθητές, να φέρνουμε καλούς βαθμούς στο σπίτι και γενικά η σχολική και ακαδημαϊκή πορεία μας να είναι ανοδική και να στέφεται με επιτυχία. Άλλοι καιροί, διαφορετικές νοοτροπίες και σίγουρα εντελώς διαφορετικό κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο. Έλα, όμως, που και ως σύγχρονοι γονείς τείνουμε να “αντιγράφουμε” τις συμπεριφορές που γνωρίσαμε μεγαλώνοντας και να τις μεταθέτουμε στα δικά μας παιδιά! Κάπως έτσι, ακόμα θέλουμε τα παιδιά μας να είναι άριστοι μαθητές, να φέρνουν καλούς βαθμούς και να έχουν ανοδική σχολική και αργότερα ακαδημαϊκή πορεία! Έλα, όμως, που οι συνθήκες έχουν αλλάξει και μαζί τους έχει δεχθεί… διαφοροποιήσεις και το σκεπτικό των γονιών!

Αν κάνουμε ένα βήμα πίσω και κοιτάξουμε πως πραγματικά είναι η ζωή μας, αν αφαιρέσουμε τις “ταμπέλες” και τις μεγάλες προσδοκίες, τότε μπορούμε να κάνουμε focus σε πιο ρεαλιστικές αξίες για να αντιληφθούμε πως το μόνο που θέλουμε για τα παιδιά μας είναι να παίρνουν επαρκείς γνώσεις, να παιδαγωγούνται και να γίνονται καλύτεροι άνθρωποι, έτσι δεν είναι; Και το παραδοσιακό γονεϊκό όνειρο της Ιατρικής Σχολής ή της Νομικής, μπορούν να… περιμένουν! Άλλωστε, τα μικρά είναι ακόμα στο δημοτικό!

Γι’ αυτό και παρακάτω μπορείς να δεις πέντε επιστημονικά αποδεδειγμένους παράγοντες που βοηθούν και εμπνέουν στα παιδιά την όρεξη για μάθηση και προσωπική επιτυχία!

⇒ Βοηθώντας τα παιδιά να θέσουν τις δικές τους μεγάλες προσδοκίες
Σε πρόσφατη (2014) έρευνα που διενεργήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας και η οποία έθεσε ως αντικείμενο μελέτης τις ασιατικές οικογένειες και τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά τους ώστε να επιτύχουν σε επιστημονικούς τομείς, οι επιστήμονες επικεντρώθηκαν σε εκείνες που αντιμετώπιζαν κοινωνικο-οικονομικά μειονεκτήματα. Σύμφωνα με τα ευρήματά τους: “Οι νεαροί Ασιάτες της Αμερικής μπορούν να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας. Οι οικογένειες, ακόμη και εκείνες με περιορισμένους οικονομικούς πόρους, καταφέρνουν να αναζητήσουν και να μετακομίσουν σε γειτονιές με καλά σχολεία. Και επιπλέον, εμπνέουν στα παιδιά τους την επιτυχία, θέτοντας συγκεκριμένους στόχους, όπως η ιατρική, η νομική, η μηχανική και η φαρμακευτική επιστήμη. Και στοχεύουν στα καλύτερα σχολεία. Δεν πρόκειται για κάποιον εξαναγκασμό των παιδιών ή για κάποιο μυστήριο πολιτισμικό ‘δώρο’, αλλά για τον τρόπο που βλέπουν τη ζωή τους και τις εξαιρετικά μεγάλες προσδοκίες που έχουν από αυτή”.

⇒ Ενθαρρύνοντας τα παιδιά να “δουλεύουν” σε χαρτί και όχι με ηλεκτρονικά μέσα
Σύμφωνα με ακόμη πιο πρόσφατη έρευνα (2017), το 88,5% των γονιών, που έλαβαν μέρος στη μελέτη, πιστεύει πως τα παιδιά θυμούνται και καταλαβαίνουν καλύτερα τις εργασίες τους όταν τις γράφουν σε χαρτί με το χέρι. Αντίστοιχα, σχεδόν το ίδιο ποσοστό δήλωσε πως: “έχουμε προσέξει ότι τα παιδιά δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν στα μαθήματά τους, όταν τα κάνουν σε υπολογιστή ή tablet”, θεωρώντας πως για αυτό ευθύνεται ο… πειρασμός των social media. Μάλιστα, η επιστήμη υποστηρίζει αυτές τις απόψεις, αφού όπως εξηγεί και η ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Princeton, Pam A. Mueller,: “Οι μαθητές που κρατούν γραπτές σημειώσεις στα μαθήματά τους, αναγκάζονται να είναι περισσότερο επιλεκτικοί -επειδή δεν μπορείς να γράψεις όσο γρήγορα μπορείς να πληκτρολογήσεις. Και αυτή η περαιτέρω επεξεργασία του υλικού που χρειάζεται να κάνουν είναι ιδιαιτέρως εποικοδομητική για εκείνα, αφού αφομοιώνουν καλύτερα τις πληροφορίες”.

⇒ Βοηθώντας τα παιδιά να αναπτύξουν τις κοινωνικές δεξιότητές τους
Σε ακόμη μία έρευνα (2015), από το Penn State της Πενσιλβάνια και το Πανεπιστήμιο Duke, διαπιστώθηκε μια δυνατή σύνδεση ανάμεσα στις κοινωνικές δεξιότητες που αναπτύσσουν τα παιδιά στη νηπιακή ηλικία και την επιτυχημένη πορεία τους στα πρώτα ενήλικα χρόνια! “Τα παιδιά που ήταν διατεθειμένα να ‘μοιραστούν’ και να είναι ‘βοηθητικά’ στο νηπιαγωγείο ήταν επίσης πιο πιθανό να επιτύχουν στα ανώτατα πανεπιστημιακά ιδρύματα και να κατακτήσουν καλές θέσεις στην αγορά εργασίας, μόλις δύο δεκαετία αργότερα” εξηγεί ο ερευνητής Damon Jones και συνεχίζει: “Είναι ξεκάθαρο πως τα παιδιά που αναπτύσσουν τις κοινωνικές και συναισθηματικές ικανότητές τους αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας τους στο σχολείο, τη δουλειά και τη ζωή γενικότερα”.

⇒ Αφιερώνοντας ποιοτικό χρόνο στα παιδιά
Σε μελέτη που διενεργήθηκε σε συνεργασία του Πανεπιστημίου του Τορόντο, του Μέριλαντ και του Bowling Green State University στο Οχάιο, βρέθηκε ότι: “η ποσότητα του χρόνου που οι γονείς περνούν με τα παιδιά τους ανάμεσα στις ηλικίες των τριών και των 11 ετών, δεν έχει καμία σχέση με το πώς εξελίσσονται τα παιδιά μεγαλώνοντας”, μιλώντας σε επίπεδο ακαδημαϊκών επιτευγμάτων και συναισθηματικής κατάστασης. Επιπλέον, όταν η μητέρα είναι εμφανώς στρεσαρισμένη, μπορεί να καθυστερήσει την επιτυχία του παιδιού της. “Το στρες των μαμάδων, ιδιαίτερα όταν προκύπτει από τη χρονική πίεση της δουλειά και της οικογενειακής ζωής, μπορεί να επηρεάζει αρνητικά τα παιδιά τους” εξηγεί η μία εκ των ερευνητών, Kei Nomaguchi. Ποια είναι, λοιπόν, η απάντηση; Ο ποιοτικός χρόνος των γονιών με τα παιδιά τους, ακόμη κι αν είναι χρονικά περιορισμένος, μπορεί να βοηθήσει στο μεγάλωμα παιδιών με υψηλές επιδόσεις στο σχολείο.

⇒ Επαινώντας την προσπάθεια και όχι τη ευφυΐα
Έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Columbia υπό την καθοδήγηση της ψυχολόγου Carol Dweck και με δείγμα αποτελούμενο από παιδιά δημοτικού, κατέληξε πως το 90% των παιδιών που επαινέθηκαν για τη σκληρή δουλειά τους επέλεξε να δοκιμαστεί ακαδημαϊκά και να βελτιωθεί στις βαθμολογίες του. Το συμπέρασμα, λοιπόν, της Dweck είναι πως: “Δίνοντας έμφαση στην προσπάθεια, προσφέρουμε στα παιδιά μια μεταβλητή που μπορούν να διαχειριστούν και να ελέγξουν. Αρχίζουν να βλέπουν τον εαυτό τους ως υπεύθυνο για την επιτυχία τους. Αντιθέτως, δίνοντας έμφαση στην ευφυΐα, αφαιρούν τον έλεγχο από τα χέρια των παιδιών και δεν τους παρέχει τον τρόπο να αντιδράσουν στην αποτυχία”.