Το σπίτι σου έχει γεμίσει παιχνίδια και αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν ένα μικρό πλασματάκι, όπως το παιδί σου, να έχει ανάγκη από τόσα πολλά… γκατζετάκια και να δημιουργεί τόση “φασαρία” στο χώρο; Μήπως αντιλαμβάνεσαι επιπλέον ότι όσο περισσότερα παιχνίδια του αγοράζεις, τόσο περισσότερα σου ζητάει και μάλιστα αρνείται να αποχωριστεί τα παλιά του; Είναι μάλλον μία πολύ κοινή εμπειρία για κάθε σπίτι με παιδιά και συμβαίνει ακόμη και στις… καλύτερες οικογένειες! Ωστόσο, γνώριζες ότι η Γερμανία θεσπίζει ένα καινούριο καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο οι παιδικοί σταθμοί δεν θα διαθέτουν πλέον παιχνίδια για το… καλό των παιδιών;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Βασιζόμενο σε μια έρευνα του 1980, που συνέδεε την ανάπτυξη εθισμών κατά την ενηλικίωση με αυτές ακριβώς τις συνήθειες της παιδικής ηλικίας, αλλά και σύμφωνα με μία πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Johns Hopkins Carey που υποστηρίζει ότι η έλλειψη πραγμάτων αναδεικνύει τη δημιουργικότητα περισσότερο από την αφθονία, το προσχολικό εκπαιδευτικό σύστημα της Γερμανίας ξεκινά την προσπάθεια να δώσει διαφορετικά και πιο έντονα ερεθίσματα στα παιδιά, ώστε να βρουν τρόπους να διοχετεύσουν τη φαντασία και τη δημιουργικότητά τους σε άλλους τομείς, πέρα από τα παιχνίδια τους. Το σκεπτικό πίσω από αυτή την ενέργεια είναι πως μέσα από την ενασχόληση με τα παιχνίδια τους, τα παιδιά προσπαθούν και καταφέρνουν να “αποδράσουν” από την πραγματικότητα και να βρεθούν σε έναν φαντασιακό κόσμο. Αντίθετα, στην απουσία παιχνιδιών καλούνται να βρουν νέους τρόπους για να διαχειριστούν τη… βαρεμάρα ή το άγχος, τους φόβους και τη λύπη τους, αναπτύσσοντας περισσότερες κοινωνικές και πνευματικές δεξιότητες, μιας και καταλήγουν να συναναστρέφονται άλλα παιδιά και να σκαρφίζονται διαφορετικές τακτικές για να αντεπεξέλθουν στη… νωχελικότητα.
Παρ’ ότι μέχρι τώρα μπορεί να θεωρούσες πως με τα παιχνίδια αναπτύσσεται ο τρόπος σκέψης, η εφευρετικότητα και η αντίληψη των παιδιών, στην πραγματικότητα η αποκλειστική ενασχόληση με τα παιχνίδια τους μπορεί να έχει τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Διότι, σκέψου πόσο πιο “εμπνευσμένο” μπορεί να είναι το σκεπτικό τους, αν αντί να περνούν όλη την ημέρα με τα παιχνίδια τους, αφιέρωναν λίγο χρόνο σε περισσότερο “ενεργητικές” ασχολίες, όπως οι κατασκευές, οι χειροτεχνίες, το παιχνίδι σε εξωτερικό χώρο με άλλα παιδιά και η οργάνωση ενός ολοκληρωμένου παιχνιδιού γύρω από έναν κοινό στόχο! Σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσαν ίσως να αναπτύξουν πιο πολλές δεξιότητες και να “δουλέψουν” με τις κοινωνικές ικανότητές τους.
Αν, λοιπόν, “φλερτάρεις” και εσύ με την ιδέα να μειώσεις τον “όγκο” των παιχνιδιών που μπαίνει στο σπίτι και να βοηθήσεις το παιδί σου να διοχετεύσει αλλού την ενέργειά του, δες παρακάτω μερικά tips για να το καταφέρεις!
Θέσπισε τον “κανόνα των 20”
Υπάρχει ένας άγραφος κανόνας, που λέει ότι τα παιδιά καλό είναι να έχουν στην κατοχή τους έως 20 παιχνίδια. Με αυτό τον τρόπο, μαθαίνουν να εκτιμούν τα αντικείμενά τους και να μην κουράζονται από την αφθονία, ζητώντας συνεχώς καινούρια. Ταυτόχρονα, μειώνεται η… φασαρία που δημιουργούν και αυξάνεται η επιθυμία τους να απασχοληθούν με διαφορετικές δραστηριότητες. Ωστόσο, αν βλέπεις ότι υπάρχει μεγάλη αντίσταση, μπορείς να βρεις τις δικές σου παραλλαγές, ανάλογα με τις ανάγκες της οικογένειάς σας και να αυξομειώσεις των αριθμό των 20 παιχνιδιών!
Κάνε μικρά βήματα
Η αλλαγή μπορεί να είναι δύσκολη για το παιδί. Όταν έχει μεγαλώσει γνωρίζοντας πως τα παιχνίδια είναι… κτήμα και δικαίωμά του να τα έχει, είναι βέβαιο πως θα αντιδράσει στη μείωσή τους! Σε αυτή την περίπτωση, λοιπόν, θα πρέπει να αφιερώσεις χρόνο και υπομονή απέναντι στο παιδί, ώστε να συμφιλιωθεί με την ιδέα πως δεν χρειάζεται να έχει τόσα παιχνίδια. Επίσης, μπορείτε να συμφωνήσετε ότι κάποια από τα παιχνίδια του θα “φιλοξενούνται” στο σπίτι της γιαγιάς ή της θείας, ώστε να παίζει κάθε φορά που τους επισκέπτεται.
Μίλησε στο παιδί σου
Είναι πολύ βασικό να εξηγήσεις στο παιδί σου τους λόγους για τους οποίους δεν έχει “ανάγκη” όλα αυτά τα παιχνίδια. Να θυμηθεί ότι τα περισσότερα από αυτά, όσο και αν δεν θέλει να τα αποχωριστεί, στην πραγματικότητα έχει πολύ καιρό να παίξει μαζί τους και πως είναι πολύ πιο σημαντικό να δωρίσει αυτά τα παιχνίδια σε άλλα παιδιά που τα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, μιας και δεν μπορούν να τα αποκτήσουν.
Δώσε το καλό παράδειγμα
Όπως γνωρίζεις πλέον πολύ καλά τα παιδιά μιμούνται και παίρνουν ως παράδειγμα τη συμπεριφορά των γονιών. Εάν, λοιπόν, θέλεις το παιδί σου να “διδαχθεί” την έννοια του… μινιμαλισμού και να αντιληφθεί πως δεν χρειάζεται να κρατά με νύχια και με δόντια και να είναι “δεμένο” συναισθηματικά με τόσα αντικείμενα, θα πρέπει να δώσεις και εσύ το καλό παράδειγμα! Αν αφιερώνεις και εσύ τακτικά χρόνο στο να… ξεφορτώνεσαι πράγματα που δεν χρειάζεσαι, η εικόνα και η πρακτική είναι ίσως πιο εύκολο να εντυπωθεί στην αντίληψη του παιδιού.
Ζήτησε τη βοήθεια φίλων και συγγενών
Αν θέλεις να μειώσεις την… εισροή παιχνιδιών στο σπίτι θα χρειαστεί να ζητήσεις το κοντινό περιβάλλον σας να σεβαστεί την επιλογή και την επιθυμία σου και να μην δωρίζουν με την πρώτη ευκαιρία παιχνίδια στο παιδί σου. Ζήτησέ τους για παράδειγμα εισιτήρια για εκθέσεις, παραστάσεις, μουσεία και δραστηριότητες σε πάρκα ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσαν να σκεφτούν, πέρα από παιχνίδια.
Βρες διαφορετικές διεξόδους
Αν από τα… 3000 παιχνίδια καταλήξετε τελικά στα 20, αντιλαμβάνεσαι πως προκύπτει ένα κάποιο… χρονικό χάσμα! Που σημαίνει πως το παιδί θα έχει πλέον περισσότερο χρόνο και “χώρο” για άλλου είδους δραστηριότητες. Επομένως, καλείσαι να βρεις νέους τρόπους και να ενθαρρύνεις το παιδί να ασχοληθεί με άλλα πράγματα από αυτά που είχε συνηθίσει. Περισσότερη ώρα στο πάρκο και την παιδική χαρά, περισσότερα βιβλία, χειροτεχνίες και κατασκευές με νέα υλικά, ή οτιδήποτε άλλο σκαρφιστείτε παρέα!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ