Σεισμός και παιδιά: Τι μπορεί να προκαλέσει και τι πρέπει να κάνετε

Ο σεισμός που συνέβη την προηγούμενη Παρασκευή στην Αθήνα, μας βρήκε σχεδόν όλους απροετοίμαστους και άφησε πολλούς από εμάς σε κατάσταση σοκ. Την ίδια κατάσταση βίωσαν και χιλιάδες μικρά παιδιά, τα οποία το πιο πιθανό ήταν να μην έχουν ξαναβιώσει σεισμό, γεγονός που σημαίνει ότι το σοκ που υπέστησαν εκείνα, ήταν μάλλον μεγλύτερο από αυτό των ενηλίκων. Στο παρακάτω άρθρο, ο παιδίατρος του TLife, Σπύρος Μαζάνης, σου εξηγεί ακριβώς τι μπορεί να προκαλέσει ένας σεισμός στην ψυχολογία ενός παιδιού και σε συμβουλεύει για το τι πρέπει να κάνεις.

Στη χώρα μας οι σεισμοί είναι πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Συνήθως οι ενήλικες δεν αντιλαμβάνονται ότι ο φόβος και ο πανικός που τους δημιουργεί ένας σεισμός, μπορεί να έχει επιπτώσεις και στην ψυχολογία των παιδιών.

Οι συνέπειες του σεισμού στα παιδιά εξαρτώνται από την ηλικία του παιδιού, αλλά και από την συμπεριφορά των ενηλίκων που βρίσκονται κοντά τους εκείνη τη στιγμή.

Οι σεισμοί έρχονται πάντα αιφνιδίως και χωρίς καμία προειδοποίηση. Προκαλούν απώλεια ζωής, τραυματισμούς και υλικές ζημιές που στον συναισθηματικό κόσμο των παιδιών μεταφράζεται σε καταστροφή της απόλυτης ασφαλείας και προστασίας που προσφέρουν το σπίτι ( η φωλιά του παιδιού) και οι γονείς του ( οι προστάτες).

Το μεγαλύτερο πλήγμα στην ψυχολογία τους το δέχονται τα παιδιά ηλικίας από 4-7 ετών. Και τούτο διότι την στιγμή του σεισμού οι γονείς τα καλούν να τρέξουν μαζί τους για να σωθούν καθώς λόγω της ηλικίας τους είναι ικανά για να το πράξουν. Εκείνη την στιγμή, είναι ίσως η πρώτη φορά που αυτή η ηλικία των παιδιών καλούντα να προστατέψουν σχεδόν μόνα τους την ζωή τους. Αυτή η ευθύνη θα τα σημαδέψει για όλη τη ζωή τους.

Οι μικρότερες ηλικίες θα προστατευθούν επειδή θα τα πάρουν αγκαλιά οι γονείς τους και οι μεγαλύτερες είναι αρκετά ώριμες να καταλάβουν την διαδικασία της προστασίας από τον σεισμό.

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο να ακούς ενηλίκους να διηγούνται τις τραυματικές εμπειρίες που έζησαν από ένα σεισμό σε παιδική ηλικία και που τους ακολουθούν σε όλη τη ζωή.

Δυστυχώς οι ενήλικες μέσα στον πανικό τους και στην προσπάθεια να διασώσουν τη ζωή, ξεχνούν τα πιθανά ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργούνται στα παιδιά από την εκδήλωση ενός σεισμού.

Οι μετατραυματικές διαταραχές των παιδιών αρχίζουν αμέσως μετά τον σεισμό και μπορούν να διαρκέσουν από έξι μήνες μέχρι και αρκετά χρόνια.

Τα συμπτώματα αυτών των διαταραχών εκδηλώνονται μέσα από σημαντικές λειτουργίες όπως:

-παλινδρόμηση και απώλεια των ήδη αποκτηθέντα ικανοτήτων τους.

-μπορεί να σταματήσουν να μιλούν και να ξαναρχίσουν την μωρουδίστικη διάλεκτο ή να περιορίσουν τον λόγο ή να αρχίσουν να κεκεδιζουν.

-μπορεί να χάσουν τον έλεγχο των σφιγκτήρων τους και να αρχίσουν πάλι να κάνουν τα τσίσα πάνω τους ή να αφοδεύουν πάνω τους.

-παρατηρούνται διαταραχές του ύπνου όπως: αρχίζουν να κοιμούνται λιγότερες ώρες ή να αντιδρούν υπερβολικά στο ξύπνημα.

-φοβούνται να πάνε στην τουαλέτα μόνα τους όταν είναι σκοτάδι και φοβούνται να κλείσουν τις πόρτες.

-αρχίζουν να υπνοβατούν.

-εμφανίζουν γαστρεντερικά προβλήματα όπως εμετούς και διάρροια.

-εμφανίζουν κεφαλαλγία αγνώστου αιτιολογίας, αίσθημα αδυναμίας και μείωση της αυτοσυγκέντρωσης.

-εμφανίζουν σωματικούς πόνους αγνώστου αιτιολογίας , ταχυκαρδία η’ αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

-σε εφήβους έχει παρατηρηθεί ότι αυξάνονται τα κρούσματα αυτοκτονιών, χρήσης αλκοόλ, το κάπνισμα, ακόμη και η χρήση ναρκωτικών ουσιών.

Συνήθως οι γονείς και το σχολείο δεν είναι σε θέση να βοηθήσουν αποτελεσματικά αυτές τις κατηγορίες των παιδιών, καθώς και οι ίδιοι οι ενήλικες συνήθως είναι θύματα σεισμών που τους έχουν προκαλέσει την κατάρρευση της παντοδυναμίας τους.

Πολλές φορές, λοιπόν, η ψυχολογική παρέμβαση από τους ειδικούς μπορεί να διαρκέσει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να αποκατασταθούν και οι υλικές ζημιές και να γυρίσουν τα παιδιά στην εστία τους.

Μην ξεχνάμε ότι πολλές φορές μετά από ένα σεισμό τα παιδιά ζουν σε σκηνές ή τροχόσπιτα και αντίστοιχα κάνουν μάθημα σε πρόχειρα σχολεία.

Είναι αυτονόητο, λοιπόν, ότι σε μια χώρα που οι σεισμοί είναι ένα συχνό φαινόμενο, η δημιουργία εκτενών προγραμμάτων εκπαίδευσης και διαχείρισης των σεισμών από γονεύς, παιδιά και δασκάλους είναι απαραίτητη.

ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΣΤΟ ΔΡ. ΣΠΥΡΟ ΜΑΖΑΝΗ; ΚΑΝ’ ΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟ BANNER ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ