Καθώς το μικρό σου μεγαλώνει και εισέρχεται στην προεφηβεία και την εφηβεία, αναγνωρίζεις πως τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται λιγάκι πιο περίπλοκα. Οι φιλίες αποκτούν πολύ σημαντική θέση στην ζωή ενός παιδιού εφηβικής ηλικίας και η οικογένεια μπαίνει πλέον σε δεύτερη (ή και τρίτη/τέταρτη) μοίρα, μιας και η κοινωνική ζωή του είναι εκείνη που το απασχολεί περισσότερο. Και ενώ αυτό μπορεί να μην σε ικανοποιεί ως προοπτική, ωστόσο σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, που διενεργήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Virginia και το James Madison University, η δυνατή σχέση που αναπτύσσουν τα παιδιά στην εφηβεία με τους φίλους τους και μάλιστα του ίδιου φύλου είναι καθοριστική για τον τρόπο που θα συνάπτουν συντροφικές σχέσεις ως ενήλικες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Για τις ανάγκες της έρευνας, εξετάστηκαν οι περιπτώσεις 165 εφήβων διαφορετικών οικονομικών και κοινωνικών στρωμάτων, από την ηλικία των 13 έως τα 30 έτη, τους οποίους η επιστημονική ομάδα μελετούσε σε ετήσια βάση για να διαπιστώσει την εξέλιξή τους. Σε κάθε “εξέταση” τα παιδιά αφηγούνταν στους ερευνητές την πορεία των φιλικών σχέσεών τους, ενώ ακόμη και οι φίλοι τους συμμετείχαν απαντώντας σε ερωτήσεις για να διαμορφωθεί μια σφαιρική εικόνα της σχέσης τους. Έπειτα, μετά την συμπλήρωση των 20 ετών τους, τα άλλοτε παιδιά απαντούσαν επίσης για τρία χρόνια σε ερωτήσεις σχετικά με τις συντροφικές σχέσεις τους. Το συμπέρασμα της πολύχρονης μελέτης επιβεβαίωσε πως οι έφηβοι που είχαν καλές και δυνατές φιλικές σχέσεις με παιδιά του ιδίου φύλου, εμφάνισαν μεγαλύτερες πιθανότητες να συνάψουν ικανοποιητικές σχέσεις στην ηλικία των 27 έως 30 ετών.
“Παρά την μεγάλη σημασία που δίνουν οι έφηβοι στις ρομαντικές σχέσεις που κάνουν σε αυτή την ηλικία, τελικά αποκαλύπτεται πως δεν είναι εκείνες που παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο στην επιτυχία των μελλοντικών δεσμών τους” εξηγεί ο καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Virginia και βασικός συγγραφέας της έρευνας, Joseph P. Allen. Ο ίδιος επισημαίνει: “Αντιθέτως, είναι οι ικανότητες που διδάσκεται το παιδί -όπως η σταθερότητα, η αυτοπεποίθηση, η οικειότητα και η κοινωνικότητα- στις φιλίες του με ομότιμους του ίδιου φύλου, που συνάδουν περισσότερο με τις δεξιότητες που χρειάζονται για μια επιτυχημένη ενήλικη σχέση”.
Επιπλέον, η μελέτη καθόρισε τις παραμέτρους με βάση τις οποίες το παιδί θα ανέπτυσσε συγκεκριμένες δεξιότητες ανά ηλικιακό φάσμα. Έτσι, όταν ένας έφηβος στα 13 του έχει καλές προσδοκίες από τους φίλους του και στα 15 και 16 του έχει κοινωνική ευχέρεια κάνοντας στενές φιλίες και αλληλεπιδρώντας αποτελεσματικά με συνομήλικους του ευρύτερου περιβάλλοντος, τότε θέτει τις βάσεις για πιο ικανοποιητικές ενήλικες σχέσεις στα 30 του.
Όσο για τις ρομαντικές σχέσεις στην εφηβεία, για τις οποίες συνήθως ανησυχούν όλοι οι γονείς, η έρευνα καταλήγει πως: “Οι ερωτικές εφηβικές σχέσεις είναι ως επί το πλείστον φευγαλέες και ως τέτοιες δεν φαίνεται να παίζουν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο που οι έφηβοι διαμορφώνουν ικανότητες σημαντικές για το μέλλον τους” τονίζει η διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Virginia και μέλος της ερευνητικής ομάδας, Rachel K. Narr.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ