Δείξε μου μια μητέρα, που να μην την ενδιαφέρει τι θα φάει το παιδί της το μεσημέρι, αν έκανε τα μαθήματά του για την επόμενη ημέρα, αν είναι τα ρούχα του καθαρά ή αν χρειάζεται βοήθεια για μια εργασία και θα σου δώσω €100.000. Έλα, όμως, που δεν υπάρχει αυτός ο τύπος μητέρας εκεί έξω και έτσι δεν θα χρειαστεί να υποθηκεύσω το σπίτι μου, προκειμένου να σου ξεπληρώσω το στοίχημα! Διότι, όλοι οι γονείς θέλουν να βοηθούν τα παιδιά τους και να τους παρέχουν όλα όσα χρειάζονται, φροντίζοντας να μην τους λείψει τίποτα, αλλά και να είναι πάντα ευχαριστημένα. Αυτά τα παιδιά, όμως, είναι πια έφηβοι και σε λίγο καιρό θα αφήσουν την οικογενειακή “φωλιά”, θα ενηλικιωθούν (έστω και απλά… στα χαρτιά) και θα χρειαστεί να αντεπεξέλθουν μόνα τους στην πραγματικότητα που τα περιμένει στην επόμενη γωνία! Τι είναι, λοιπόν, πιο σημαντικό; Να δημιουργούμε ολοκληρωμένους ανθρώπους, οι οποίοι είναι ικανοί, παραγωγικοί και αυτόνομοι ή εξαρτώμενα παιδιά που δεν μεγαλώνουν ποτέ;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εικάζω ότι η απάντησή σου “γέρνει” προς την πρώτη επιλογή της ερώτησης (όσο άβολα κι αν αισθάνεσαι όταν… παραδίδεις τον έλεγχο και την ευθύνη στα παιδιά σου) και γι’ αυτό παρακάτω σου έχω συγκεντρώσει τα πέντε πράγματα που κάθε έφηβος πρέπει να μάθει να κάνει μόνος του -ενόψει του νέου, ενήλικου κεφαλαίου που θα “ανοίξει” σύντομα στην ζωή του!
Να ξυπνά μόνη της/μόνος του το πρωί
Από τον παιδικό σταθμό έως το λύκειο έχεις μάθει και συνηθίσει να ξυπνάς πρώτη το πρωί και να “τρέχεις” να σηκώσεις τους μικρούς… υπναράδες από το κρεβάτι, για να ετοιμαστούν και να φύγουν για το σχολείο τους. Πλέον, όμως, έχει έρθει η στιγμή να αφήσεις το ξυπνητήρι να κάνει αυτή την δουλειά για εσένα και το παιδί να μάθει να ξυπνάει μόνο του, χωρίς να στηρίζεται πάνω σου ακόμη για κάτι τόσο βασικό! Ακόμη κι αν ορισμένα πρωινά πάνε “κατά διαόλου” και πεταχτεί από το κρεβάτι την τελευταία στιγμή, με τον καιρό το παιδί θα μάθει να διαχειρίζεται μόνο του το πρόγραμμά του!
Να ετοιμάζει μόνη της/μόνος του το πρωινό και το μεσημεριανό της/του
Φυσικά και έχεις μάθει να ξυπνάς μία ώρα νωρίτερα από όλους για να ετοιμάσεις πρωινό και να πακετάρεις το μεσημεριανό φαγητό των παιδιών. Φτάνει, όμως, πλέον αυτή η στιγμή που αντιλαμβάνεσαι πως μπορούν να το κάνουν και μόνα τους! Άλλωστε, δεν μιλάμε για… πυρηνική φυσική. Μπορούν, λοιπόν, και μόνα τους να βάλουν δημητριακά με γάλα σε ένα μπολ, όπως και να πακετάρουν το μεσημεριανό γεύμα ή το σνακ για το σχολείο. Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να τους παρέχεις τα τρόφιμα και τα φαγητά και να τα αφήσεις να κάνουν τις επιλογές τους.
Να θυμάται μόνη της/μόνος του όσα θα χρειαστεί στο σχολείο
Το σενάριο είναι γνωστό: είστε στα μέσα της διαδρομής για το σχολείο όταν το ένα παιδί λέει ότι ξέχασε το κινητό, το δεύτερο την φόρμα γυμναστικής και το τρίτο το βιβλίο της Φυσικής. Και πρέπει να κάνεις αναστροφή και να “θυσιάσεις” την ψυχική ηρεμία σου στην κίνηση των δρόμων για να τους εξυπηρετήσεις όλους. Πλέον, όμως, είναι έφηβοι και θα έπρεπε να είναι υπεύθυνοι για τα υπάρχοντά τους. Αν τα ξέχασαν… κακό του κεφαλιού τους. Άλλωστε, δεν υπάρχει περίπτωση να τρέχεις πανικόβλητη στα έδρανα του Πανεπιστημίου, για να βεβαιωθείς πως έχουν ό,τι χρειάζονται!
Να θυμάται μόνη της/μόνος του τις υποχρεώσεις της/του
Ένα βασικό χαρακτηριστικό όλων των παιδιών είναι η εκτενής κωλυσιεργία και η αναβλητικότητα! Αυτό σημαίνει ότι οι σχολικές εργασίες, τα μαθήματα για την επόμενη ημέρα, το διαγώνισμα της άλλης εβδομάδας, όλα είναι πράγματα για τα οποία θα θυμηθούν να προετοιμαστούν το προηγούμενο βράδυ. Και από εδώ και πέρα θα χρειαστεί να σηκώσεις τα χέρια σου ψηλά και να τα αφήσεις το περιθώριο να βρουν μόνα τους την λύση και να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Φυσικά, δεν εννοούμε να τα αφήσεις αβοήθητα στο έλεος του χρόνου και του άγχους, αλλά τουλάχιστον να τα ωθήσεις να αναλάβουν την ευθύνη και να τα καταφέρουν.
Να πλένει μόνη της/μόνος του τα ρούχα της/του
“Μαμά, πού είναι το μπλε πουλόβερ μου;”, “Γιατί δεν έπλυνες το τζιν μου; Εγώ τώρα τι θα βάλω;” και “Δεν το πιστεύω ότι το μπουφάν μου είναι βρώμικο! Ρεζίλι θα γίνω!”. Μερικές μόνο φράσεις καθημερινής… τρέλας που ακούς από τα παιδιά σου. Έλα, όμως, που τους έχεις δείξει εκατομμύρια φορές πού μπαίνει η ταμπλέτα του πλυντηρίου και πού το μαλακτικό, ποια είναι η κατάλληλη θερμοκρασία για τα μαύρα, τα άσπρα και τα χρωματιστά και πώς απλώνονται σωστά τα ρούχα. Είναι, λοιπόν, ώρα να μάθουν να πλένουν τα ρούχα τους μόνα τους, γιατί απλούστατα πολύ σύντομα θα αναγκαστούν να το κάνουν!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ