Πατέρας και γιος. Μια ιδιαίτερη σχέση…

Συνέχεια ακούς να γίνεται λόγος για το μητρικό φίλτρο, το ένστικτο της μητέρας. Μάνα είναι μόνο μία, σύμφωνοι. Όμως οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα πως και ο πατέρας είναι μοναδικός! Τι σημαίνει αυτό… Ο εγκέφαλος των ανδρών που μόλις έχουν γίνει μπαμπάδες αντιδρά και να «συμπεριφέρεται» παρόμοια με αυτόν των γυναικών. Σύμφωνα με νέα έρευνα οι διεργασίες που συμβαίνουν στον εγκέφαλο μιας γυναίκας και ενδυναμώνουν το δεσμό μεταξύ μητέρας και βρέφους εμφανίζονται και στον ανδρικό εγκέφαλο, δηλαδή μεταξύ πατέρα και βρέφους.

Μητέρα γεννιέσαι…πατέρας εκπαιδεύεσαι!

Η ψυχολόγος Νατάσσα Πατεράκη εξηγεί πως “η μητέρα έχει έμφυτο το ‘μητρικό’ φίλτρο ενώ ο πατέρας αντιλαμβάνεται τί του συμβαίνει, καθώς και το ρόλο του, μετά τη γέννηση του παιδιού και κατά τη διάρκεια της ανατροφής του”. Πιο απλά ένας άνδρας μαθαίνει να είναι μπαμπάς.

Πατέρας και γιος. Μια σχέση, πολλά στάδια!

Η σχέση μεταξύ πατέρα και γιου είναι ιδιαίτερη, ενώ παρατηρείται πιο έντονα σε συγκεκριμένες φάσεις της ζωής των δύο. Ιδιαίτερα σήμερα που ο μπαμπάς έχει πιο ενεργό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών, η συμβολή του είναι καθοριστική ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται για αγόρι.

Στη νηπιακή ηλικία, που αρχίζει από τα τρία και φτάνει μέχρι τα έξι χρόνια, η επίδραση του πατέρα στην αγωγή του παιδιού γίνεται πιο άμεση. Το παιδί συνειδητοποιεί ότι εκτός από την μητέρα υπάρχει και το πρόσωπο του πατέρα στη ζωή του και παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο. Για το παιδί της ηλικίας αυτής, ο πατέρας είναι ο σύνδεσμος με τον έξω κόσμο, ο φορέας δύναμης και εξουσίας, το κυρίαρχο ανδρικό πρότυπο. Στην ηλικία αυτή, το παιδί ερευνά το σώμα του κι αρχίζει να ενδιαφέρεται για την σεξουαλικότητά του. Ο πατέρας γίνεται και σεξουαλικό πρότυπο για το αγόρι και είναι το πρόσωπο αναφοράς στο οποίο θα στραφεί όταν νιώσει ότι οι απαντήσεις της μητέρας του δεν είναι αρκετές. Το αγόρι της ηλικίας αυτής έχει ως ίνδαλμα τον πατέρα, ταυτόχρονα όμως τον μισεί και τον ζηλεύει και θέλει να πάρει τη θέση του, μιας και θεωρεί ότι παίρνει την μητέρα του από κοντά του.

Σύνήθως τα μικρά αγόρια αισθάνονται πιο οικεία με κάποια γυναικεία φιγούρα. “Τα μικρά αγόρια αντιμετωπίζουν τον μπαμπά τους αρχικά ανταγωνιστικά, καθώς θεωρούν ότι η αγάπη της μητέρας ανήκει μόνο σε αυτά και ο πατέρας είναι αυτός που τη διεκδικεί, δε θέλουν λοιπόν να τη μοιράζονται με κανέναν” εξηγεί η Νατάσσα Πατεράκη.

Όσο τα αγόρια μεγαλώνουν, ο μπαμπάς παίζει κεντρικό ρόλο στη ζωή τους. “Οι πατεράδες παίζουν πιο ενεργό ρόλο στη ζωή τους με το να παίζουν παιχνίδια (περισσότερο σωματικά απ΄ ότι λεκτικά), δίνουν περισσότερη σημασία στην αγωγή των αγοριών, όσον αφορά σε κανόνες συμπεριφοράς, ηθικούς κώδικες, συμπεριφορές προς το άλλο φύλο αλλά και να επιβραβεύουν ή να τιμωρούν με λιγότερη συχνότητα αλλά μεγαλύτερη ένταση”.

Ο πατέρας με τη γενικότερη συμπεριφορά του αλλά και ειδικότερα με τον τρόπο που αντιμετωπίζει και προσεγγίζει το γιο του, συμβάλλει στην πνευματική ανάπτυξή του και στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του, καθώς ο γιος μιμείται τις κινήσεις, τον τρόπο που μιλάει και αντιδρά, ακόμα και το χιούμορ του. Τον θεωρεί ‘ήρωά’ του, ικανό να κάνει τα πάντα και όταν μεγαλώσει θέλει να του μοιάσει.

Στην περίοδο της εφηβείας τα πράγματα συνήθως δυσκολεύουν για τους πατεράδες αλλά και για τους γιούς, καθώς οι έφηβοι υιοθετούν μια κριτική στάση και αμφισβητούν τους γονείς, που μέχρι πρότινως θαύμαζαν. Ο αντιδραστικός γιος και ο υπερπροστατευτικός πατέρας συγκρούονται συχνά, καθώς κάθε πλευρά προσπαθεί να υπερασπιστεί τη θέση της. Φυσικά, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που οι σχέσεις μεταξύ τους είναι πιο ομαλές, απλά αυτό συνήθως συμβαίνει όταν πλέον ο γιος μπει στη φάση της ενηλικίωσης.