Ποιες αιτίες μπορεί να προκαλέσουν αποβολή;

Η αυτόματη αποβολή είναι κατά κανόνα μια τραγική απώλεια για ένα ζευγάρι, που προσπαθεί να επιτύχει μια εγκυμοσύνη και μπορεί να συνδεθεί με σημαντικά ψυχολογικά προβλήματα για την γυναίκα, τον σύντροφο και την οικογένεια. Είναι συνήθως ένα μεμονωμένο γεγονός και συχνότατα ακολουθείται από μια επιτυχή κύηση.

Καθ’ έξιν αποβολή ορίζεται ως η απώλεια τριών ή περισσοτέρων συνεχόμενων κυήσεων. Ακόμη και μετά από τρεις συνεχόμενες αποβολές, η πιθανότητα μιας επιτυχημένης κύησης είναι πάνω από 60%. Οι περισσότερες αποβολές συμβαίνουν μέσα στις πρώτες 14 εβδομάδες της κύησης.

Το συχνότερο σύμπτωμα είναι απώλεια αίματος από τον κόλπο. Η ποσότητα μπορεί να ποικίλει από μερικές σταγόνες έως βαριά αιμορραγία με θρόμβους. Η αιμορραγία συνήθως ακολουθείται από κοιλιακούς πόνους περιόδου.

Όταν η απώλεια αίματος είναι μικρή, ο πόνος είναι έως ήπιος, ο τράχηλος είναι κλειστός και η μήτρα στην ψηλάφηση είναι το σωστό για την ηλικία κύησης μέγεθος, υπάρχει η διάγνωση της επαπειλούμενης αποβολής. Συνήθως σύστηνουμε στην γυναίκα ανάπαυση. Πολυ συχνα η αιμορραγία και ο πόνος υποχωρούν και η κύηση μπορεί να προχωρήσει ομαλά.

Όταν το έμβρυο και ο πλακούντας αποβληθούν από την μήτρα μιλούμε για πλήρη αποβολή.

Αν στοιχεία της κύησης παραμείνουν μέσα στην κοιλότητα της μήτρας μετά από αποβολή μέρους της κύησης μιλούμε για ατελή αποβολή. Η ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε γενική αναισθησία, ώστε να καθαριστεί το εσωτερικό της μήτρας, ώστε έτσι να αποφευχθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας και φλεγμονής.

Σε μερικές περιπτώσεις το έμβρυο μπορεί να πεθάνει, χωρίς να αποβληθεί από την μήτρα. Η κατάσταση αυτή καλείται παλίνδρομος κύηση.

Η διάγνωση όλων αυτών των τύπων αποβολών γίνεται μέσω του υπερήχου, κυρίως κολπικού, ενώ πολλές φορές ο προσδιορισμός του επιπέδου της β-χοριακής γοναδοτροπίνης είναι απαραίτητη.

Αν μια γυναίκα με αρνητική ομάδα Rhesus αποβάλει ή αιμορραγήσει κατά την διάρκεια της κύησης είναι σημαντικό να της χορηγηθεί ένεση Anti-D ώστε να αποφευχθεί η παραγωγή αντισωμάτων.

Στην πλειοψηφία των γυναικών, η γονιμότητά τους δεν επηρεάζεται μετά από μια αποβολή.

Για την επίτευξη μιας επιτυχούς εγκυμοσύνης, απαραίτητη είναι η σύναψη ενός χρωμοσωμικά φυσιολογικού ωαρίου με ένα φυσιολογικό σπερματοζωάριο. Τότε, τα γονίδια που βρίσκονται πάνω στα χρωμοσώματα χρειάζεται να συνδυαστούν με τέτοιο τρόπο, που να επιτρέπουν την επιτυχή εμφύτευση του εμβρύου στην μήτρα καθώς και την ανάπτυξή του σε αυτήν. Τέτοιες πολύπλοκες διαδικασίες μερικές φορές αποτυγχάνουν να συμβούν, έτσι όπως θα ήταν επιθυμητό.

Περίπου το 60-70% των εμβρύων που χάνονται τις πρώτες 12 εβδομάδες, παρουσιάζει κύριες χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Αυτές αποτελούν τυχαία συμβάντα που είναι απίθανο να επαναληφθούν.

Σε περίπτωση αποβολής, μπορεί να πραγματοποιηθεί μια εξέταση για την εύρεση πιθανών χρωμοσωμικών ανωμαλιών σε κάποιους ιστούς. Η εξέταση αυτή μπορεί να κανονιστεί από τα εργαστηρίων γενετικής.

Γονικά χρωμοσώματα

Σε ένα μικρό ποσοστό των ζευγαριών, ένας από τους δύο φέρει μια χρωμοσωμική ανωμαλία, η οποία αν μεταβιβαστεί , θα προκύψει ένα μη φυσιολογικό έμβρυο.

Στον φορέα, η χρωμοσωμική ανωμαλία είναι δυνατό να μην προκαλεί κάποιο εμφανές πρόβλημα, καθώς το χρωμοσωμικό ελάττωμα ισορροπείται από το υπόλοιπο φυσιολογικό χρωμοσωμικό υλικό.

Η μελέτη των χρωμοσωμάτων του ζευγαριού μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω μιας εξέτασης αίματος.

Με την αύξηση της ηλικίας, οι τυχαίες χρωμοσωμικές ανωμαλίες που προαναφέρθηκαν γίνονται περισσότερο κοινές και συνεπώς ο κίνδυνος της αποβολής αυξάνει. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για γυναίκες άνω των 35 χρόνων της ηλικίας τους και ακόμη πιο σημαντικό για τις γυναίκες άνω των 40 ετών.

Η εμφύτευση του εμβρύου φυσιολογικά στην μήτρα είναι μεγίστης σημασίας. Ανωμαλίες στο σχήμα της μήτρας, όπως το διάφραγμα μπορεί να σχετίζονται με τις αποβολές. Οι ινώδεις μπορεί να είναι επίσης μία αιτία αποβολής, ιδιαίτερα αν αυτοί εκτείνονται στο εσωτερικό της κοιλότητας της μήτρας ή αν αυτοί είναι μεγάλοι. Αυτές οι ανωμαλίες μπορούν εύκολα να εντοπιστούν και να θεραπευτούν από τους ειδικούς.

Το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να σχηματίσει αντισώματα τα οποία μπορούν να εγγίζουν την εγκατάσταση του πλακούντα. Μια εξέταση αίματος μπορεί να εκπληρεί την ανίχνευση τέτοιων αντισωμάτων και ειδικές θεραπείες μπορεί να θεσπίζονται, αν εγγυώνται.

Κάποιες περιπτώσεις εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο θρόμβωσης με αποτέλεσμα τον φραγμό των αιμοφόρων αγγείων του σχηματιζόμενου πλακούντα. Επίσης, αυτές οι γυναίκες εμφανίζουν υψηλότερο κίνδυνο φλεβικής θρόμβωσης άλλων αιμοφόρων αγγείων. Η πιο κοινή αυτών είναι η βαθιά φλεβική θρόμβωση (DVT).

Ορμονικές ασθένειες, όπως διαταραχές του θυρεοειδούς και μη ελεγχόμενος σακχαρώδης διαβήτης έχουν συσχετισθεί με τα αυξανόμενα περιστατικά αποβολών. Προφανώς, πολλές άλλες σοβαρές ιατρικές καταστάσεις μπορούν να εγγίζουν την ευεξία μιας πρόωρης εγκυμοσύνης.

Οι ορμονικές διαταραχές στην πρώιμη φάση μετά από την σύλληψη παραμένουν μια αμφιλεγόμενη αιτία των αποβολών και της υπογονιμότητας.

Τελικά, χρειάζεται να αναφερθεί, ότι η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η υπερβολική πρόσληψη καφεΐνης μπορεί να συνδέονται με τον αυξημένο κίνδυνο αποτυχίας μιας εγκυμοσύνης.