Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη σου εξηγεί πόσο σημαντικό είναι ένα παιδί να έχει αυτοπεποίθηση, αλλά και τι να κάνεις για να του την αυξήσεις…
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του το παιδί σχηματίζει εικόνα εαυτού και αυτή η εικόνα θα αποτελέσει την βάση για να αναπτύξει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του. Τόσο οι γονείς όσο και οι δάσκαλοι πρέπει να βοηθήσουν ώστε αυτή η αυτοεικόνα να είναι θετική και το παιδί να έχει αυτοπεποίθηση και σεβασμό στον εαυτό του, δηλαδή αυτοεκτίμηση.
Για να χτιστεί η αυτοπεποίθηση πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά να νιώσουν όμορφα με τον εαυτό τους. Γι’ αυτό χρησιμοποιούμε τον έπαινο και την ενθάρρυνση. Αυτό ωθεί τα παιδιά να δοκιμάσουν καινούρια πράγματα. Όταν γνωρίζουν ότι έχουν κι αυτά κάτι να προσφέρουν, είτε στο σπίτι είτε στην σχολική τάξη, είτε στο παιχνίδι, αναπτύσσουν ένα αίσθημα ικανοποίησης και αξίας του εαυτού τους, που βοηθά σημαντικά στο να αναπτύξουν την αυτοπεποίθησή τους.
Για να πετύχουμε την αύξηση της αυτοπεποίθησης, μπορούμε να κάνουμε τα εξής…
1. Στο σπίτι να αναθέτουμε στα παιδιά απλά καθήκοντα, όπως να μαζεύουν τα παιχνίδια τους, να κρεμούν τα ρούχα τους και να μας βοηθούν σε κάτι που κάνουμε, όπως μαγείρεμα, άπλωμα ρούχων, μάζεμα ρούχων, τακτοποίηση των πραγμάτων που φέραμε από το σούπερ μάρκετ κ.α
Όταν τα παιδιά συμμετέχουν πρέπει να τα επαινούμε ακόμη και αν στη διάρκεια της προσπάθειάς τους κάνουν λάθη.
2. Θα πρέπει να τους επιτρέπουμε όποτε είναι δυνατόν να παίρνουν αποφάσεις για πράγματα που τα αφορούν. Για παράδειγμα να αποφασίσουν τι θα φορέσουν διαλέγοντας ανάμεσα σε μία σειρά από ρούχα κατάλληλα για την στιγμή που θα φορεθούν και όχι να τους επιβάλλουμε εμείς το τι ακριβώς θα φορέσουν σετάροντας μόνοι μας τα ρούχα και επιβάλλοντας την άποψή μας στο παιδί.
Ή να διαλέξει το παιδί ποιο παραμύθι θα ακούσει πριν κοιμηθεί ή ακόμη και αν θα πιει πρώτα το γάλα του και μετά θα ακούσει την ιστορία, ή θα ακούσει πρώτα την ιστορία και θα πιει μετά το γάλα του.
3. Να αποφεύγουμε τις συγκρίσεις ανάμεσα στο παιδί και στα αδέρφια του ή στο παιδί και σε άλλα παιδιά ή στο παιδί και στον εαυτό μας όταν είχαμε την ηλικία του. Η προσπάθεια είναι πολύ πιο σημαντική από το αποτέλεσμα κι αυτήν θα πρέπει να ενθαρρύνουμε.
4. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε συχνά επαίνους και επιβραβεύσεις για την καλή συμπεριφορά του παιδιού και να προσέχουμε την αρνητική κριτική και τις επιπλήξεις. Οι επιπλήξεις και οι αρνητικές κριτικές κάνουν το παιδί να νιώθει ότι δεν αξίζει, ότι δεν τα καταφέρνει, ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα σωστό και έτσι παύει να πιστεύει στον εαυτό του και χάνει την αυτοπεποίθησή του.
5. Τέλος θα πρέπει να ξεκινάμε οποιαδήποτε παρατήρηση ή νουθεσία στο παιδί αναφέροντας τα καλά, δυνατά και θετικά του στοιχεία μέσα από τα οποίο θα το καλούμε να διορθώσει τα όποια λάθη ή αδυναμίες έχει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ