Πώς θα κάνω το παιδί μου ανεξάρτητο;

Ίσως είναι η μεγάλη πρόκληση για κάθε μαμά και μπαμπά αυτού του κόσμου. Βέβαια, από τη μία, θες το παιδί σου να γίνει ανεξάρτητο (γιατί η ανεξαρτησία είναι πολύτιμο αγαθό), από την άλλη, όμως, θες να το έχεις υπό τον έλεγχο σου, αφού παιδί είναι και σίγουρα δε θα ξέρει να τα κάνει όλα σωστά από μόνο του – αλλά ακόμα και να μπορεί, εσύ δεν αισθάνεσαι ασφαλής με αυτό.

Το να διδάξεις απλά, σε μία εντελώς θεωρητική βάση, στο παιδί σου τι εστί ανεξαρτησία, καταλαβαίνεις από μόνη σου ότι δεν είναι αρκετό. Και εκεί, ακριβώς, παρουσιάζεται μία νέα δοκιμασία: Να του δείξεις στην πράξη τι ακριβώς σημαίνει να είσαι ελεύθερος άνθρωπος και να μην έχεις εξάρτηση (ούτε εσύ, αλλά ούτε και η ψυχολογία σου) από κάποιον άλλο. Για αυτό, όμως, είμαστε εμείς εδώ. Ψάξαμε, βρήκαμε και, εν τέλει, κρατήσαμε τα πιο χρήσιμα tips που θα σε βοηθήσουν να κάνεις το παιδί σου ανεξάρτητο.

– Εξήγησε του τι σημαίνει “υπευθυνότητα”. Αρχικά, να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά: Ανεξαρτησία και υπευθυνότητα πάνε μαζί. Ένα πραγματικά υπεύθυνο παιδί, μόλις λάβει τα κατάλληλα ερεθίσματα, μπορεί από μόνο του να οργανώσει το πρόγραμμα του, προκειμένου να είναι άριστος παντού. Στο σχολείο, για το οποίο πρέπει να κάνει τις ασκήσεις του. Στο σπορ του, για το οποίο απαιτείται προπόνηση και “ζέσταμα”. Στους φίλους του, στους οποίους θέλει να αφιερώσει χρόνο. Επιπρόσθετα, κράτα στο πίσω μέρος του μυαλού σου ότι μόλις το παιδί σου συνειδητοποιήσει τι σημαίνει “ευθύνη” θα μπορεί να την αναλάβει πολύ ευκολότερα.

– Μάθε του τον τρόπο να κάνει τις βασικές δουλειές του σπιτιού. Δεν είναι ανάγκη να δίνεις αυστηρές εντολές, απλά να του δείξεις που, για παράδειγμα, βρίσκονται τα πιάτα και τα κουζινικά. Επιπλέον, άκου τι μπορείς να κάνεις: Κάθε Σαββατοκύριακο, μετά το μεσημεριανό, να εκτελείτε μαζί από μία δουλειά, όπως παραδείγματος χάρη να στρώνετε μαζί το τραπέζι, να ετοιμάζετε τη σαλάτα και τα συνοδευτικά. Έτσι, με την πάροδο του χρόνου, δε θα χρειάζεται τη βοήθεια σου (και το χρόνο σου) για αυτές τις απλές δουλειές.

– Δείξε υπομονή. Κανείς μας δεν έμαθε κάτι από την πρώτη φορά. Όπως, λοιπόν, και εσύ, όντας παιδάκι, ήθελες κατανόηση, αυτό ακριβώς θέλει και το δικό σου. Όσες φορές και να προσπαθήσει να κάνει ακόμα και το παραμικρό, όσες φορές και να κάνει τα ατοπήματα του, τα λάθη του, άλλες τόσες θα πρέπει να το αφήσεις να το μάθει μέσω της πράξης του.

– Δημιούργησε μία “ζώνη ασφαλείας”, η οποία συγχρόνως θα είναι το περιβάλλον εκμάθησης του. Τοποθέτησε το αγαπημένο του επιτραπέζιο στο πιο κοντό τραπεζάκι, τα snacks του και τα μπολάκια του στο πιο χαμηλό ράφι, την κούπα του και το πιατάκι του στο ντουλάπι κάτω-κάτω. Έτσι, θα τα βρει εύκολα μόνο του. Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

– Υποστήριξε τα ενδιαφέροντα του, ακόμα και αν δε σου αρέσουν. Όσο και να θέλεις να φωνάξεις: “Μα καλά, τι είναι αυτά που μου λες;”, κράτησε αυτή τη φράση μέσα σου. Το μυστικό είναι να εκφράσεις την ανησυχία σου με ένα έμμεσο τρόπο, ώστε και εσύ να διατυπώσεις την αντίρρηση σου, και το παιδάκι να το δεχτεί με ηρεμία. Win – Win η κατάσταση και κανένας δε μένει παραπονεμένος.