Όταν το παιδί, μου εμπιστεύεται τα μυστικά του επιτρέπεται ή όχι να τα μοιραστώ με το σύζυγό μου; Αν ανησυχώ και χρειάζομαι τη συμβολή του τι πρέπει να κάνω; Προδίδω έτσι την εμπιστοσύνη του παιδιού και είναι κάτι που μπορεί να διαταράξει τη σχέση μου μαζί του;
Η Ψυχολόγος-Νατάσα Πατεράκη απαντά:
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Συνήθως τα παιδιά από την μικρή ηλικία βρίσκονται πιο κοντά στη μητέρα τους και τη νιώθουν πιο οικεία στο να της εμπιστευτούν τα μυστικά τους, τις ανησυχίες τους καθώς και οτιδήποτε τα απασχολεί. Πολλές φορές ο ένας από τους γονείς, η μητέρα κυρίως, κρύβει μυστικά από τον πατέρα, ιδιαίτερα όταν το παιδί της εκμυστηρευτεί κάτι μυστικό ή απαγορευμένο, και γίνεται έτσι “συνεργός’’ με το παιδί παραγκωνίζοντας το ρόλο του άλλου γονιού, δίνει την εντύπωση δηλαδή ότι δεν υπάρχει η απαραίτητα επικοινωνία μεταξύ τους.
Εδώ, καλό είναι να αναφερθούμε στην καλή συνεργασία μεταξύ των δύο γονιών η οποία είναι απαραίτητη για την ομαλή επικοινωνία και με τα παιδιά τους. Οι γονείς που λειτουργούν σαν ομάδα, αλληλοσυμπληρώνονται και συγχρονίζονται προσφέρουν στο παιδί την ασφάλεια και την υποστήριξη που χρειάζεται, διατηρώντας ταυτόχρονα την προσωπική τους ξεχωριστή “σφραγίδα”.
Καλό θα είναι όσο μεγαλώνουν τα παιδιά να καλλιεργείται η οικειότητα που υπάρχει μεταξύ παιδιού-μητέρας και με τον πατέρα ώστε να νιώθουν άνετα και απευθύνονται και σε αυτόν, σε περιπτώσεις όπως για παράδειγμα το αγόρι όταν έχει απορίες σχετικές με το φύλο και τη σεξουαλικότητα, όπως συνήθως κάνει το κορίτσι αντίστοιχα με τη μητέρα του.
Σίγουρα δεν είναι απαραίτητο ο πατέρας π.χ. να γνωρίζει τα πάντα στη σχέση της μητέρας με την κόρη ή και το αντίστροφο και είναι καλό να υπάρχει σεβασμός στην ιδιαίτερη επικοινωνία μεταξύ τους αρκεί να κρατούν όσο μπορούν τις ισορροπίες.
Βέβαια υπάρχουν περιπτώσεις που η μητέρα ίσως ακούσει κάτι από το παιδί και ανησυχήσει και χρειαστεί τη βοήθεια του συζύγου ώστε να το αντιμετωπίσουν μαζί. Ανάλογα με την ηλικία που βρίσκεται το παιδί και τη σχέση που υπάρχει μεταξύ τους, μπορεί να χειριστεί τέτοιες καταστάσεις με το να μιλήσει πρώτα με το παιδί και να το ενημερώσει ότι καλό θα είναι να ζητήσουν και τη γνώμη του πατέρα, να λειτουργήσουν ως οικογένεια και να το αντιμετωπίσουν από κοινού.
Το σημαντικό είναι το παιδί να νιώσει ότι το άκουσαν, να το βιώσει ως ανακουφιστικό μοίρασμα ώστε να πάρει υποστήριξη και φροντίδα, να βρει απαντήσεις στις απορίες και λύσεις στα προβλήματα και φυσικά να νιώθει απόλυτη ασφάλεια να το επαναλάβει σε ανάλογες περιπτώσεις.
Το ζητούμενο για το γονιό είναι να προσπαθήσει να δουλέψει με το παιδί του το πλησίασμα και την επικοινωνία ώστε να εξασφαλίσει το βασικό προνόμιο αυτής της σχέσης, το διάλογο και μέσω αυτού να καλλιεργηθεί η απαραίτητη εμπιστοσύνη μεταξύ τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ