Προσοχή στα δόντια του!

Για να αποκτήσει σωστή οδοντοστοιχία το μωρό σου πρέπει ως μανούλα να γνωρίζεις βασικά πράγματα….

Για να μεγαλώσει το παιδί χωρίς δυσμορφίες προσώπου, για να βγάλει σωστά τα πρώτα του δόντια υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις… Η χειρουργός-οδοντίατρος Δέσποινα Κωστομοίρη εξηγεί το τι πρέπει να κάνεις για να έχει το παιδάκι σου το τέλειο χαμόγελο!

Η ανάπτυξη του παιδιού ξεκινάει από έμβρυο και ολοκληρώνεται η μεν σωματική του ανάπτυξη σε ηλικία 18 ετών η δε ψυχική του κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Είναι πρωταρχικής σημασίας λοιπόν η σωστή διατροφή της εγκυμονούσας για την ανάπτυξη του εμβρύου, η έλλειψη φαρμάκων κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και στη συνέχεια όχι μόνο η σωστή διατροφή του παιδιού αλλά και να προλάβουμε επίκτητους παράγοντες οι οποίοι θα επηρεάσουν την ανάπτυξή του.

Έτσι π.χ. το να αποκτήσει το παιδί μας στη ζωή του σαν ενήλικας ένα ωραίο χαμόγελο με σωστή διάταξη δοντιών και αρμονία στην ανάπτυξη της γνάθου του σε σχέση με τη συνολική συμμετρία του προσώπου έχει άμεση σχέση όχι μόνον με την κληρονομικότητα, αλλά και με επίκτητες συνήθειες όπως χρόνιος θηλασμός δακτύλου ή πιπίλας.

Στόχος καταρχάς των γονέων είναι το παιδί να μεγαλώσει χωρίς δυσμορφίες προσώπου, με σωστή ανατολή των δοντιών του και κατά συνέπεια με ένα παιδί το οποίο σίγουρα έχοντας ένα ωραίο χαμόγελο δεν θα έχει επιβαρημένη ψυχική ισορροπία.

Από την άλλη πλευρά στόχος του σωστού ιατρού ο οποίος είναι γνώστης της επιστήμης του είναι να θεραπεύσει, αποκαταστήσει κατά το φυσιολογικό και ταυτόχρονα να ενημερώσει τους γονείς για τη σημασία της σωστής ψυχοσωματικής ανάπτυξης του παιδιού τους.

Η πρώτη λοιπόν διάγνωση για την σωστή ανάπτυξη του στοματογναθικού συστήματος αφορά καταρχάς τον παιδίατρο, ο οποίος οφείλει να γνωρίζει και να διακρίνει τη σωστή ανάπτυξη των γνάθων του παιδιού και ο οποίος πρέπει να κατευθύνει τον γονέα στον ειδικό παιδοδοντίατρο και στη συνέχεια στον ορθοδοντικό.

Ο παιδοδοντίατρος είναι ο ειδικός οδοντίατρος, με εξειδίκευση στα παιδιά όχι μόνο σε ό, τι αφορά τη θεραπεία των δοντιών τους, αλλά ταυτόχρονα και στην ψυχική προσέγγιση του παιδιού, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η θεραπεία των δοντιών του παιδιού χωρίς να ενεργοποιείται ο φόβος του παιδιού και χωρίς εντέλει ο οδοντίατρος να αποτελεί τον μπαμπούλα του παιδιού, όπως δυστυχώς πολλοί ενήλικες μέχρι σήμερα έχουν ανάλογα βιώματα.

Ο παιδοδοντίατρος λοιπόν σε συνεργασία με τον ορθοδοντικό θα ολοκληρώσουν ένα θεραπευτικό σχήμα τέτοιο που σε συνεργασία με το παιδί και τον γονέα και αν ακόμα υπάρχουν δυσμορφίες λόγω κληρονομικότητας να μπορούν να αποκατασταθούν οι τυχόν δυσμορφίες του προσώπου.

Στη συνέχεια κάθε έξι μήνες να γίνεται ο τακτικός επανέλεγχος στον παιδοδοντίατρο και υπενθυμίζεται στο παιδί το καθημερινό βούρτσισμα, νήμα και η σημασία της σωστής στοματικής υγιεινής για να μην υπάρχουν προβλήματα ουλίτιδας, τερηδόνας και εν γένει να ξεχασθεί ότι αφορά ξανά θεραπεία με τον οδοντίατρο.

Εάν υπάρχουν προβλήματα γνάθου ή στραβών δοντιών ο ειδικός οδοντίατρος είναι ο ορθοδοντικός.

Η ορθοδοντική είναι μια ειδικότητα της οδοντιατρικής η οποία ασχολείται με τη διάγνωση, την πρόληψη και τη θεραπεία των οδοντικών και σκελετικών ανωμαλιών των γνάθων. Σκοπός της θεραπείας είναι η αποκατάσταση της καλής λειτουργίας του στόματος, η επίτευξη ισορροπίας και αρμονίας μεταξύ δοντιών και προσώπου, με στόχο την απόκτηση ενός υγιούς χαμόγελου και τη βελτίωση της αισθητικής του προσώπου.

Ο ορθοδοντικός είναι ειδικευμένος οδοντίατρος, ο οποίος έχει συμπληρώσει τουλάχιστον τρία χρόνια μεταπτυχιακών σπουδών σε αναγνωρισμένα πανεπιστημιακά προγράμματα ορθοδοντικής και ασχολείται αποκλειστικά με τη θεραπεία ορθοδοντικών προβλημάτων.

Ο τύπος και η σοβαρότητα του ορθοδοντικού προβλήματος καθορίζουν τον κατάλληλο χρόνο για την έναρξη της θεραπείας.

Γενικά συνίσταται η πρώτη επίσκεψη στον ορθοδοντικό να πραγματοποιείται σε ηλικία 6-7 ετών, προκειμένου να διαγνωσθούν τυχόν προβλήματα που μπορούν να αντιμετωπισθούν με προληπτική θεραπεία και με χαμηλότερο κόστος.

Τέτοιου είδους προβλήματα είναι η πρόωρη απώλεια των παιδικών δοντιών, ο θηλασμός του δακτύλου, η ασυμμετρία της κάτω ή άνω γνάθου, η έκτοπη ανατολή των δοντιών κ.λ.π. Η έγκαιρη επέμβαση δύναται να προλάβει την επιδείνωση και να διευκολύνει την τελική θεραπεία.

Η κυρίως επανορθωτική ορθοδοντική θεραπεία συνήθως αρχίζει σε ηλικία άνω των 10 ετών, και σίγουρα πριν την εφηβεία, ώστε η σωματική αύξηση να επιτρέπει την τροποποίηση της αύξησης των γνάθων.

Δεν υπάρχει όριο ηλικίας για την ορθοδοντική θεραπεία. Τα δόντια και οι ιστοί που τα στηρίζουν είναι πρακτικά τα ίδια, σε παιδιά και σε ενήλικες. Σε ορισμένες χώρες, όπως στις ΗΠΑ, το ποσοστό των ενηλίκων ασθενών αγγίζει το 30%. Σε περίπτωση σοβαρών σκελετικών δυσμορφιών, η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει συνδυασμό ορθοδοντικών και γναθοχειρουργικών επεμβάσεων.

Κατά την πρώτη επίσκεψη, ο ορθοδοντικός εξετάζει τον ασθενή και γίνεται η εξέταση του προβλήματος. Αν ο ασθενής χρήζει άμεσης θεραπείας, τότε λαμβάνονται διαγνωστικά αποτυπώματα για εκμαγεία μελέτης από γύψο, φωτογραφίες του ασθενή και ακτινογραφίες (πανοραμική και πλάγια κεφαλομετρική). Μετά την ανάλυση των παραπάνω διαγνωστικών στοιχείων, αποφασίζεται το σχέδιο θεραπείας, το οποίο παρουσιάζεται στον ασθενή στο επόμενο ραντεβού αναλυτικά, μαζί με τις πιθανές εναλλακτικές λύσεις.

-κινητοί, όταν το παιδί μπορεί να τους αφαιρέσει μόνο του από το στόμα του, και

-ακίνητοι, που μένουν σταθεροί στα δόντια κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Τα κινητά μηχανήματα χρησιμοποιούνται κυρίως για τη διεύρυνση του οδοντικού τόξου και τη διόρθωση σκελετικών προβλημάτων, με καθοδήγηση της αύξησης της γνάθου. Υπάρχουν επίσης και εξωστοματικά μηχανήματα, τα οποία στηρίζονται στο κεφάλι και δημιουργούν χώρο στα δόντια ή αναστέλλουν την αύξηση της γνάθου σε σκελετικό πρόβλημα.

Η ορθοδοντική θεραπεία συνήθως διαρκεί από 12-24 μήνες. και μεταξύ των επισκέψεων μεσολαβεί χρόνος 3-6 εβδομάδων . Με την ολοκλήρωση της θεραπείας και την αφαίρεση των μηχανισμών είναι απαραίτητη η διατήρηση του αποτελέσματος για μια περίοδο, η οποία ποικίλλει, εξαρτώμενη από διάφορους παράγοντες. Η διατήρηση γίνεται με κινητούς ή ακίνητους μηχανισμούς τους ονομαζόμενους συγκρατητικούς.

-Σωστός σχεδιασμός από οδοντίατρο της αποκατάστασης του παιδιού.

-Συγκρατητικοί μηχανισμοί μετά το πέρας της ορθοδοντικής θεραπείας

-Καθημερινό βούρτσισμα και νήμα

-Εξαμηνιαίος επανέλεγχος στον οδοντίατρο που περιλαμβάνει καθαρισμό – γυάλισμα – φθορίωση

-Σωστή διατροφή