Ο παιδίατρος του TLIFE απαντά στις ερωτήσεις των γονιών!

Ερώτηση
“Έχω ένα αγοράκι 32 μηνών. Από νεογέννητο ακόμη έχουμε πρόβλημα με τις αμυγδαλές του. Κάθε ένα με δύο μήνες παίρνουμε αντιβίωση γιατί είναι πυώδεις. Μήπως δεν κάνει που παίρνει τόσο συχνά αντιβίωση; Και τι μπορώ να κάνω εγώ; Η παιδίατρος είπε μετά τα 3 χρόνια θα είναι καλύτερα να τις αφαιρέσουμε. Είμαι σε δίλημμα. Δεν ξέρω τι να κάνω. Θέλω τη γνώμη σας”.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη, φαίνεται πολύ περίεργο ένα μωρό σε αυτή την ηλικία να έχει πυώδεις αμυγδαλές, δεδομένου ότι αυτοί οι αδένες αναπτύσσονται αργότερα. Θα πρέπει λοιπόν καταρχήν να το δει ένας παιδοωτορινολαρυγγολόγος για να διαπιστώσει αν πραγματικά υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τις αμυγδαλές του παιδιού. Γενικά αποφασίζουμε να βγάλουμε τις αμυγδαλές του παιδιού εάν κάνει πάνω από πέντε γνήσιες αμυγδαλίτιδες μέσα σε ένα χρόνο. Γνήσια αμυγδαλίτιδα εννοούμε ότι ο λαιμός είναι κόκκινος με πύον, διότι πολλές φορές λέμε ότι είναι αμυγδαλίτιδα ενώ είναι ένα απλό κρύωμα ή φαρυγγίτιδα ή μία ίωση του λαιμού.

Ερώτηση
“Το παιδί μου είναι 3 χρονών και κάποιες τροφές δεν τις τρώει, όπως το μοσχάρι, το κοτόπουλο. Γενικά δεν είναι πολύ του κρέατος, δεν τρώει τα φρούτα, πολύ σπάνια να φάει μια μπανάνα. Τρώει πολύ τα όσπρια και τα λαχανικά. Τι πρέπει να κάνω; Δεν μου αρέσει να το πιέσω να φάει. Τον αφήνω να φάει όσο θέλει εκείνος”.

Απάντηση
Σε γενικές γραμμές η τακτική να αφήνουμε το παιδί να φάει ό,τι θέλει και όσο θέλει μπορεί να είναι καλύτερη από το να πιέζουμε το παιδί να φάει οπωσδήποτε αυτό που εμείς νομίζουμε σωστό. Παρόλα αυτά πρέπει με μεγάλη φαντασία και έντεχνο τρόπο να κατευθύνουμε το παιδί να τα τρώει όλα και από λίγο όπως λέμε. Όταν δεν τρώει βέβαια μία τροφή, μπορούμε να την αντικαταστήσουμε με κάτι άλλο ισοδύναμης αξίας. Αυτός είναι γενικά ο τρόπος που πρέπει να προσανατολιστείτε ώστε το παιδί σας να φάει όλα όσα εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να τρώει ένα παιδί σε αυτή την ηλικία.

Ερώτηση
“Η κόρη μου είναι 15 ημερών και κάθε βράδυ ρουθουνίζει. Η παιδίατρος μάς είπε ότι είναι φυσιολογικό αλλά εμένα μού ακούγεται έντονος ο ήχος! Υπάρχει περίπτωση να φταίει η υγρασία;”

Απάντηση
Γενικά η υγρασία του χώρου διευκολύνει την αναπνοή του παιδιού, καθώς ρευστοποιεί τις εκκρίσεις και ανοίγει τη μυτούλα. Συνήθως ένα μωράκι τόσων ημερών ρουθουνίζει επειδή υπάρχει φυσιολογικά μία μικρή σκολίωση του ρινικού διαφράγματος και ο υγρός βλενογόνος που είναι έτσι κι αλλιώς φυσιολογικός δημιουργεί θόρυβο καθώς περνάει ο αέρας μέσα από αυτήν την σκολίωση. Συνήθως του βάζουμε πολλές φορές την ημέρα φυσιολογικό ορό ώστε να απελευθερώνουμε την αναπνοή και να ρευστοποιούμε τις εκκρίσεις.

Ερώτηση
“Ο γιος μου είναι 2,5 χρονών και υποφέρει από ωτίτιδες συχνά. Όσον αφορά στο θέμα του μπάνιου, η παιδίατρός μας μάς συμβουλεύει να μην κλείνουμε τα αυτιά του με βαμβάκι και λάδι. Εμείς φυσικά ακολουθούμε τις συμβουλές της. Κάποιοι όμως υποστηρίζουν ότι αυτό είναι λάθος. Τελικά ποιο είναι το σωστό; Να κλείνουμε τα αυτιά του παιδιού κατά τη διάρκεια του μπάνιου ή όχι;”

Απάντηση
Γενικά ένα παιδί όταν δεν έχει ειδικό πρόβλημα, δεν υπάρχει λόγος να κλείνουμε τα αυτάκια του κατά τη διάρκεια του μπάνιου. Τα αυτιά έτσι και αλλιώς είναι εξωτερικά και δέχονται και τον αέρα και το νερό και τις σκόνες. Το δικό σας παιδί, επειδή όπως αναφέρετε υποφέρει πολύ συχνά από ωτίτιδες καλό είναι να προστατεύουμε τα αυτάκια του από διάφορους εξωτερικούς παράγοντες όπως είναι και ο αέρας και το νερό. Πιστεύω ότι είναι καλό να βάζετε ένα βαμβακάκι με λίγη βαζελίνη ή λαδάκι την ώρα που κάνετε μπάνιο ή αν δεν το κάνετε αυτό καλό είναι μετά το μπάνιο εάν νομίζετε ότι έχει μπει νερό στα αυτάκια του να τα στεγνώνετε με ένα πιστολάκι μαλλιών με χλιαρό αέρα, αρκετά μακριά από το αυτάκι του φυσικά για να μην το κάψετε.

Ερώτηση
“Είμαι μητέρα ενός κοριτσιού 3,5 ετών. Πρόσφατα διαπίστωσα ότι το νύχι στο δείκτη του δεξιού της χεριού άρχισε να κουφίζει από τη βάση (να γίνεται λευκό και να αποκολλάται σιγά σιγά), δίνοντας την εντύπωση ότι σύντομα θα πέσει. Η μικρή δεν θυμάται να έχει χτυπήσει κάπου στον παιδικό αλλά ούτε και η υπόλοιπη οικογένεια αντιλήφθηκε κάτι σχετικό καθώς και αν είχε χτυπήσει δεν θα μπορούσε να το κρύψει γιατί θα πονούσε. Παρατηρώντας πιο προσεκτικά είδα ότι και σε δυο νυχάκια στο αριστερό της χέρι δείχνουν κοντά στη βάση τους ότι αρχίζουν να χωρίζονται από αυτήν για να κουφίσουν και να πέσουν. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Είναι δυνατόν να σχετίζεται με κάποια ασθένεια η οποία δεν είναι ακόμα εμφανής;”

Απάντηση
Αγαπητή φίλη, είναι δύσκολο να διαγνώσουμε κάτι τέτοιο χωρίς να το έχουμε δει. Το πιθανότερο απ’ όλα είναι ότι πρόκειται για κάποια μικροβιακή αιτία που κάνει τα νυχάκια του παιδιού έτσι, όπως για παράδειγμα μύκητας. Θα πρέπει οπωσδήποτε να το δει παιδοδερματολόγος ώστε να σας συστήσει την κατάλληλη θεραπεία.

Ερώτηση
“Το αγοράκι μου είναι 15 μηνών. Τον τελευταίο μήνα έβγαλε κάτω από το ένα μάτι και στο άλλο πάνω στο βλέφαρο ένα κουβαράκι. Ο παιδίατρος μού είπε ότι είναι χαλάζιο. Αυτό φεύγει από μόνο του; Είναι επικίνδυνο για την όραση του μωρού μου; Τι μπορώ να κάνω; Θα ήταν καλύτερα να το δει ένας οφθαλμίατρος;”

Απάντηση
Φυσικά, αν το δει κάποιος παιδοοφθαλμίατρος θα έχετε μία σωστότερη διάγνωση και καλύτερη θεραπεία. Γενικά το χαλάζιο το αντιμετωπίζουμε τοπικά με αντιβιοτικές αλοιφούλες και αν δεν υποχωρεί τότε χορηγούμε και αντιβίωση από το στόμα.

Ερώτηση
“Θα ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με την λοιμώδη μονοπυρήνωση. Έχω ένα μωρό 8 μηνών και έχει έρθει σε επαφή με την γιαγιά του, η οποία έπασχε από αυτήν την ασθένεια. Ήρθε σε επαφή ένα μήνα μετά και συγκεκριμένα 10 μέρες μετά απο την τελευταία εξέταση που έκανε η γιαγιά του. Ήθελα να ρωτήσω αν υπάρχει περίπτωση να έχει κολλήσει το μωρό και αν ναι τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό”.

Απάντηση
Καταρχήν να ξέρετε ότι η λοιμώδης μονοπυρήνωση είναι μία ιογενής ασθένεια άρα συνήθως δεν είναι κάτι πολύ σοβαρό. Έτσι όπως το περιγράφετε, το πιθανότερο από όλα είναι η γιαγιά πλέον να μη μεταδίδει τον ιό στο περιβάλλον της και άρα πιστεύω ότι το μωρό σας δεν πρέπει να έχει κάποιο πρόβλημα. Εάν πέσουμε στην εξαίρεση και έχει κολλήσει, θα το καταλάβετε διότι θα κάνει πυρετό και θα βγάλει κάποιο εξανθηματάκι. Σε αυτή την περίπτωση συνήθως δεν χρειάζεται αντιβίωση διότι ο ιός κάνει τον κύκλο του. Αν υπάρξει κάποιου άλλου είδους επιπλοκή τότε μπορεί ο παιδίατρος να χορηγήσει και αντιβίωση γι’ αυτόν τον λόγο.

Ερώτηση
“Έχω ένα αγοράκι 15 μηνών. Η δική του κακή συνήθεια είναι να βάζει το δάχτυλο πιπίλα. Για να το αποφύγω του δίνω πιπίλα. Τα δέχεται και τα δύο. Δεν ξέρω όμως ποιο από τα δύο είναι χειρότερο και πώς να τα σταματήσω”.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη, λογικά η ξένη πιπίλα είναι προτιμότερη σε αυτή τη φάση της ζωής του παιδιού και όχι το δάχτυλο. Ο λόγος είναι σαφής: το δάχτυλο είναι δικό του, το βάζει και το βγάζει όποτε θέλει. Αντίθετα, την ξένη πιπίλα τού τη δίνουμε και προσπαθούμε συνεχώς να του τη βγάζουμε ώστε να μην την ευχαριστιέται πάρα πολύ με αποτέλεσμα σιγά σιγά να υποστεί μία “αποτοξίνωση” από το πιπίλισμα.

Ερώτηση
“Έχω ένα κοριτσάκι 6,5 μηνών. Από τον 5ο μήνα ξεκίνησε να τρέμει μια φορά την ημέρα στον μεσημεριανό θηλασμό, την ώρα που την παίρνει ο ύπνος. Το τρέμουλο εστιάζεται στο κεφάλι και το χέρι. Αυτό το έκανε για 2 εβδομάδες κάθε μέρα, μετά κάθε 3 μέρες για άλλες 2 εβδομάδες. Τώρα είχε σταματήσει για κάποιο διάστημα αλλά μού το ξαναέκανε πάλι εχθές. Κάναμε υπέρηχο για γαστροοισοφαγικη παλινδρόμηση και δεν έχει. Θα ήθελα την γνώμη σας”.

Απάντηση
Υπάρχει ένα τεστ που πρέπει να κάνετε τη στιγμή που το παιδί κάνει αυτό το τρέμουλο. Θα πρέπει να πιάσετε το χεράκι του για να διαπιστώσετε εάν σταματάει να τρέμει ή παρόλο που κρατάτε το χεράκι του εξακολουθείτε να αισθάνεστε ότι μέσα στο χέρι σας το χεράκι του παιδιού τρέμει. Αυτό είναι πολύ καθοριστικό για να καταλάβουμε εάν πρόκειται για νευρολογικό πρόβλημα ή κάτι άλλο. Επίσης καλό είναι να κάνετε εξετάσεις για ασβέστιο, φώσφορο, μαγνήσιο, ζάχαρο και πλήρη έλεγχο του θυρεοειδούς.

Ερώτηση
“Θα ήθελα να με ενημερώσετε αν κάνει να έρθει σε κοινωνική επαφή καρκινοπαθής που έχει υποβληθεί σε ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία με έγκυο ή ακόμα και με μικρό παιδί”.

Απάντηση
Καταρχήν θα πρέπει να ρωτήσετε τους θεράποντες ιατρούς του καρκινοπαθούς για να σας πουν 1) εάν τα φάρμακα που χρησιμοποιεί ο ασθενής είναι επικίνδυνα γι’ αυτούς που τον περιβάλλουν και ειδικότερα για παιδί και 2) εάν ο ίδιος κινδυνεύει από πιθανές ασθένειες π.χ. ιώσεις που μπορεί να έχει το μικρό παιδί, δεδομένου ότι όταν κάποιος καρκινοπαθής κάνει θεραπεία πέφτει το αμυντικό του σύστημα και είναι πιο ευάλωτος στις αρρώστιες.