Ο παιδίατρος του TLIFE, Δρ. Σπύρος Μαζάνης, απαντά!

Ερώτηση
“Γεια σας! Έχω ένα αγοράκι που είναι στην ηλικία των 20 μηνών. Η όλη ανάπτυξή του είναι πολύ καλή στους δείκτες ανάπτυξης, όπως λέει η παιδίατρός μας (βέβαια γεννήθηκε πρόωρα στις 36 εβδομάδες με επείγουσα καισαρική, λόγω πρόωρης ρήξης υμένα, κοινώς έσπασαν τα νερά ξαφνικά). Γεννήθηκε 2,200 κιλά και νοσηλεύτηκε σε θερμοκοιτίδα για λίγες μόνο ημέρες. Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι δεν μιλάει καθόλου και ενώ σε αυτή την ηλικία η παιδίατρος μας λέει πως έπρεπε να λέει μια γκάμα λέξεων, εμάς δεν λέει ούτε καν πέντε λέξεις -μην πω τρεις! Είπε μπαμπά κάποιες φορές ασυναίσθητα και κάποιες… άτα- άτα και ντα- μαμ. Ανησυχώ γιατί δεν λέει κάτι παραπάνω. Βέβαια εκτελεί όλες τις εντολές, για παράδειγμα να με φιλάει, να μου δίνει παιχνίδια, να τρώει κλπ. Δηλαδή, δεν φαίνεται να αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα επικοινωνίας. Η αλήθεια είναι πως είναι χαϊδεμένος πολύ και δυστυχώς του βάζουμε να βλέπει βίντεο με τραγουδάκια στην τηλεόραση… Η γιατρός λέει πως πρέπει να περιμένουμε και θα μιλήσει γιατί δεν βλέπει κάποιο εμφανές πρόβλημα. Εγώ όμως ανησυχώ. Τι γνώμη έχετε εσείς; Σας ευχαριστώ.”

Ερώτηση
“Έχω ένα κοριτσάκι 17 μηνών, υγιέστατο, πρόσχαρο, κοινωνικό, όλα καλά και φυσιολογικά για τους μήνες της. Υπάρχει κάτι όμως που με ανησυχεί… Μπουσουλάει από 11 μηνών με τον ποπό. Δηλαδή είναι καθιστή και πάει οπουδήποτε με τον ποπό. Σηκώνεται, πιάνεται από τα έπιπλα, από τοίχο σε τοίχο όρθια, αλλά όταν την πιάνουμε από το χεράκι (περπατάει κρατώντας μόνο το ένα μας δάχτυλο σφιχτά) και την αφήσουμε απότομα κάθεται αμέσως και μπουσουλάει πάλι! Στηρίζεται στα πόδια της, κρατάει το βάρος του σώματός της, έχει δύναμη στα πόδια, το βλέπω όταν πάμε στις κούνιες ή βόλτα. Έχω καταργήσει φυσικά το καρότσι και πάμε με τα πόδια, που της αρέσει πολύ, κρατώντας με πάντα από κάποιο δάχτυλό μου -ίσως και το μικρό! Φοβάται, το νιώθω, αλλά γιατί τόσο πολύ; Και εγώ και ο μπαμπάς της περπατήσαμε 16 μηνών. Λέτε να υπάρχει κάποιο πρόβλημα πίσω από την άρνηση αυτή η τον φόβο; Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και συγνώμη, αλλά η αγωνία μου είναι στο ζενίθ.”

Ερώτηση
“Έχω ένα γιο 77 ημερών που εδώ και δύο εβδομάδες δεν ενεργείται καθόλου. Στις πρώτες 3 ημέρες βάλαμε υπόθετο γλυκερίνης, όλα καλά, αλλά εδώ και 5 ημέρες τίποτα. Η γιατρός μας είπε ότι μέχρι 1 εβδομάδα είναι φυσιολογικό για παιδάκια που θηλάζουν… Φοβάμαι, τι μπορεί να συμβαίνει;”

Ερώτηση
“Γεια σας. Ο γιος μου είναι 3 ετών και έχει κοκκινίλες σε όλο το σώμα εκτός των ποδιών! Ο παιδίατρος μας είπε ότι είναι σπυράκια από ιδρώτα και δεν μας χορήγησε καμία φαρμακευτική αγωγή. Έβγαλε αρχές του καλοκαιριού για 20 μέρες, έφυγαν μετά και τώρα ξανά τα ίδια. Μπορούμε να κάνουμε κάτι; Απόψε ανέβασε πυρετό και το πρόβλημα είναι ακόμη πιο έντονο.”

Ερώτηση
“Καλησπέρα κ. Μαζάνη, έχω μία μπέμπα 8 μηνών η οποία γεννήθηκε με φυσικό τοκετό στις 38 εβδομάδες (2,5 κιλά και 47 πόντους). Τώρα είναι 7.800 γρ. και 69 πόντους. Από 2 μηνών γυρνούσε από ανάσκελα μπρούμυτα, από 5,5 μηνών μπουσουλάει και εδώ και ένα μήνα στέκεται όρθια στηριζόμενη και κάνει μικρά βηματάκια. Το θέμα μας είναι ότι ακόμα δεν κάθεται, ενώ όταν την βάζω να κάτσει αμέσως κάνει κίνηση για να μπουσουλήσει. Είναι πρόβλημα που δεν κάθεται ακόμα; Ευχαριστώ πολύ.”

Ερώτηση
“Γιατρέ έχω ένα κοριτσάκι τριών χρόνων το οποίο περνάει περιόδους με αρκετά νεύρα. Τόσο εγώ όσο κι ο μπαμπάς της είμαστε αρκετά μαζί της και προσπαθούμε να περνάμε δημιουργικό χρόνο. Δεν υπάρχουν εντάσεις στο περιβάλλον της, αφού είμαστε κι οι δυο πολύ υπομονετικοί και προτιμάμε το δρόμο της λεκτικής επικοινωνίας. Είναι ανυπόμονη και αρκετά δύστροπη. Νομίζει ότι οι φίλοι μας την κοροϊδεύουν όταν της κάνουν κάποιο αστείο και τους μιλάει απότομα. Δεν έχει εκρήξεις θυμού, αλλά θυμώνει συχνά και κρατάει λίγο. Αναρωτιέμαι τι έχουμε κάνει λάθος… Ευχαριστώ!”