Ο παιδίατρος του TLIFE, Δρ. Σπύρος Μαζάνης, απαντά!

Ο παιδίατρος του TLIFE, Δρ. Σπύρος Μαζάνης, πιστός στο ραντεβού του απαντά στις ερωτήσεις των γονιών κάθε εβδομάδα!

Στείλε και εσύ τη δική σου ερώτηση κάνοντας κλικ εδώ!

Απάντηση
Αγαπητή φίλη, χωρίς να το έχω δει, πιθανολογώ ότι πρέπει να είναι ένα επιφανειακό αιμαγγείωμα. Πολύ συχνά τα νεογέννητα έχουν τέτοια αιμαγγειώματα πάνω από τα μάτια και καμιά φορά και πίσω στον αυχένα. Αν είναι αυτό συνήθως μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής σιγά – σιγά υποχωρούν ή ατονούν, με αποτέλεσμα να μην φαίνονται.

Απάντηση
Αγαπητή μανούλα, δεν πρέπει να ξεχνάς ότι το μωρό σου γεννήθηκε πρόωρο, σχεδόν 1,5 μήνα νωρίτερα από το κανονικό. Αυτή η διαφορά ηλικίας την ακολουθεί ακόμα και γι’ αυτό να υπολογίζεις ότι δεν είναι ενός έτους αλλά μικρότερη. Κατά συνέπεια και η συμπεριφορά του παιδιού ακόμα και στη διατροφή είναι ανάλογη. Επίσης επειδή συνήθως σε αυτά τα μικρά παιδιά δίνουμε περισσότερο ενδιαφέρον και κάπως τα καλομαθαίνουμε, επόμενο είναι να μην τη φτάνει να περνάει όλη η νύχτα χωρίς να δει τη μαμά της και γι’ αυτό πιθανόν να ξυπνάει και αυτό το συνδυάζει με το τάισμα. Σίγουρα καθώς μεγαλώνει και θα αποκτήσει και άλλα ενδιαφέροντα και δραστηριότητες θα συνηθίσει σε άλλο πρόγραμμα και δε θα ξυπνάει το βράδυ, δεδομένου ότι θα είναι και πιο κουρασμένη από ότι είναι τώρα. Πάντως μπορείς να ξεκινήσεις τις προσπάθειες προγραμματισμού και από τώρα και ο πιο συνηθισμένος τρόπος είναι όταν θα ξυπνάει να καθυστερείς να της δώσεις να φάει, ώστε σιγά – σιγά να μεγαλώνουν αυτά τα διαστήματα μέχρις ότου συνηθίσει στις καινούργιες συνθήκες.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη, η αλήθεια είναι ότι ο κάθε παιδίατρος έχει ένα διαφορετικό πρόγραμμα ειδικότερα όσον αφορά τη διατροφή των παιδιών που παρακολουθεί, χωρίς όμως αυτό να παρεκκλίνει πολύ, από τις επίσημες θέσεις, της παιδιατρικής που ισχύει στην κάθε χώρα. Έτσι λοιπόν, δεν είναι παράξενο, ένας παιδίατρος να ξεκινάει νωρίτερα ή να καθυστερεί κάποιες τροφές αν και καμιά φορά αυτό μπορεί να έχει σχέση και με το ιστορικό του κάθε παιδιού, που φυσικά καλύτερα το ξέρει ο παιδίατρός του. Επειδή ζητάς την προσωπική μου γνώμη και χωρίς να ξέρω το ιστορικό του παιδιού σου, σου λέω ότι σε γενικές γραμμές, σε αυτή την ηλικία που είναι το αγοράκι σου, εγώ θα έβαζα τις τροφές που αναφέρεις, όπως επίσης θα σου πρότεινα να τον αφήνεις με τα χεράκια του να πιάνει τις τροφές μήπως και έτσι ενεργοποιηθεί το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και η περιέργεια του και αρχίσει να τα βάζει στο στόμα του, όπως επίσης να τον παίρνετε μαζί σας στο τραπέζι της ώρα του φαγητό μήπως παρασυρθεί και αρχίσει να δοκιμάζει τις δικές σας τροφές που φυσικά θα τις έχετε μαγειρέψει μα κάποιο πιο υγιεινό τρόπο. Όσον αφορά τη θάλασσα, εγώ πιστεύω ότι μετά τους δύο πρώτους μήνες της ζωής, το παιδί μπορεί να μπαίνει εφόσον φυσικά η θάλασσα είναι καθαρή, αλλά ακόμα και σε πισίνα εφόσον φυσικά είναι και αυτή καθαρή. Άλλωστε στο baby swimming, δέχονται παιδιά από τριών μηνών και πάνω.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη καταρχάς το βάρος του μωρού σου είναι σε πολύ ικανοποιητικά επίπεδα και αυτό σημαίνει ότι με τον άλφα ή βήτα τρόπο τρέφεται καλά. Πολλά μωρά, δυσκολεύονται στον απογαλακτισμό να φάνε άλλες τροφές, είτε γιατί είναι fan των γαλακτοκομικών, είτε γιατί δεν τους αρέσουν οι γεύσεις της κρεατοχορτόσουπας σε μορφή κρέμας. Δοκίμασε να δώσεις στο παιδί σου, δικές σας τροφές με το χέρι ή το πιρούνι, εφόσον φυσικά τις μαγειρεύεις πιο υγιεινά. Συνήθως όταν το παιδί πιάνει μετ α χέρια του τις τροφές το βρίσκει πιο ενδιαφέρον να το βάλει στο στόμα του. Για παράδειγμα θα μπορούσες να του δώσει ένα κόκκαλο από μπριζόλα χωρίς κρέας ώστε καθώς το γλύφει να νοιώθει τη νοστιμιά και έτσι να παρασυρθεί προς αυτές τις τροφές. Πάντως μην ανησυχείς, μην καταπιέζεις το παιδί σου και μην του δείχνεις πόσο πολύ σε απασχολεί αυτό, γιατί μπορεί να το δει και σαν παιχνίδι για να προκαλεί την προσοχή σου.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη, η εξέταση CRP, όταν είναι αυξημένη, δείχνει ότι υπάρχει κάποιο μικρόβιο, δηλαδή ότι βρίσκεται σε εξέλιξη κάποια λοίμωξη. Γι’ αυτό και η παιδίατρός σου αποφάσισε να χορηγήσει αντιβίωση ώστε να μην αφήσει να χειροτερέψουν τα πράγματα. Η τιμή του σακχάρου που αναφέρεις δεν είναι φυσιολογική, δηλαδή είναι πολύ αυξημένη, αλλά αυτό θα μπορούσε να προκύψει και από το γάλα που ήπιε πριν την εξέταση αλλά και από το στρες που είχε ο οργανισμός κατά τη διάρκεια της λοίμωξης. Εξυπακούεται ότι μόλις το παιδί σου γίνει καλά, πρέπει να επαναλάβεις αυτές τις εξετάσεις, δηλαδή τη CRP, Γενική αίματος, σάκχαρο νηστείας και γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη η οποία δείχνει το μέσο όρο του σακχάρου του αίματος τους τελευταίους τρεις μήνες.

Ερώτηση
“Γιατρέ χρειάζομαι την γνώμη σας. Το παιδί μου είναι 4 μηνών. Ο πρώτος παιδίατρος το ξεκίνησε εμβόλια πενταβακ χωρίς να κάνει ηπατιτιδας β. Τώρα πήγα σε άλλη κ του άλλαξε το σχήμα. Ξεκίνησε με το εξαπλό κ έκανε πυρετό για 24 ώρες 38. Τελικά ποιος κάνει το σωστό; Ο πρώτος δεν έδωσε ντεπον προληπτικά, η άλλη έδωσε αν κ έκανε πυρετό, ενώ με το πενταβακ δεν έκανε τίποτα”.

Απάντηση
Αγαπητή μανούλα, ο τρόπος που γίνονται τα εμβόλια, καθορίζεται από το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού της κάθε χώρας. Υπάρχει δηλαδή ένας «μπούσουλας» όπως λέμε στην καθομιλουμένη, αλλά από κει και πέρα ο κάθε παιδίατρος μπορεί να αλλάξει κάπως το σχήμα των εμβολιασμών χωρίς αυτό αν είναι πρόβλημα διότι στο τέλος θα γίνουν όλα τα εμβόλια που ορίζει το πρόγραμμα. Επίσης τα τελευταία δύο χρόνια έχουν παρατηρηθεί μεγάλες ελλείψεις στην εισαγωγή των εμβολίων, με αποτέλεσμα πολλές φορές να μη μπορεί ο παιδίατρος να ακολουθήσει την προβλεπόμενη σειρά και να αναγκάζεται να αλλάζει σχήμα στην προσπάθειά του να καλύψει το παιδί εμβολιαστικά με ότι υπάρχει στην αγορά. Μάλλον αυτό θα έγινε και στη δική σου περίπτωση. Κατά συνέπεια μην ανησυχείς αρκεί καθώς περνάει ο καιρός να μπορέσει το παιδί σου να εμβολιαστεί με όλα τα προβλεπόμενα εμβόλια. Επίσης εάν ένα παιδί κάνει πυρετό ή όχι σε κάποιο εμβόλιο, δεν εξαρτάται από το σχήμα του εμβολιασμού αλλά περισσότερο από την κατάσταση της υγείας του παιδιού τη στιγμή που εμβολιάζεται αλλά και γενικότερα είναι αναμενόμενο και είναι μέσα στις πιθανές «παρενέργειες» που μπορεί να κάνει ένα εμβόλιο σαν αντίδραση με τον οργανισμό του παιδιού, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα.