Ο παιδίατρος του TLIFE, Δρ. Σπύρος Μαζάνης, απαντά!

Ο παιδίατρος του TLIFE, Δρ. Σπύρος Μαζάνης, πιστός στο ραντεβού του απαντά στις ερωτήσεις των γονιών κάθε εβδομάδα! Στείλε και εσύ τη δική σου! Όλα τα θέματα που απασχολούν τους γονείς έχουν απαντήσεις!

Ερώτηση
“Έχω ένα αγοράκι 3 χρονών και ενώ ξεκίνησε παιδικό μια χαρά και ήθελε να πηγαίνει, μια μέρα πόνεσε στο σχολείο η κοιλιά του, έβαλε τα κλάματα και πήγα και τον πήρα. Είχαμε βέβαια και ένα πρόβλημα με δυσκοιλιότητα αλλά το λύσαμε. Από εκείνη τη μέρα δεν θέλει να πάει. Πάμε με τα κλάματα. Νομίζει πως θα πάει σχολείο και θα πονέσει πάλι η κοιλιά του. Το έχει συνέχεια στο μυαλό του. Τι μπορώ να κάνω γι’ αυτό;”

Απάντηση
Αγαπητή φίλη μην ανησυχείς καθόλου. Το πρόβλημα του παιδιού σου είναι προσωρινό. Όπως λέει και ο λαός μας “ο χρόνος είναι γιατρός”. Σιγά-σιγά δηλαδή θα ηρεμήσει και θα το ξεχάσει. Μην το πιέζεις, μην του υπενθυμίζεις, μπορείς όμως αφού περάσει ένα μικρό χρονικό διάστημα και τα πράγματα έχουν ηρεμήσει να πάτε μαζί στον παιδικό σταθμό και να καθίσεις μαζί του κάποιες ώρες προκειμένου να αντιληφθεί ότι δεν είναι ο σταθμός που του δημιουργεί το πρόβλημα στην κοιλίτσα του. Παρόλα αυτά καλό θα ήταν να ψάξεις να δεις μήπως στο σταθμό υπάρχει κάτι άλλο που ενόχλησε το παιδί και απλώς το εμφάνισε με τον πόνο στην κοιλιά και στη συνέχεια το προβάλλει σαν αιτία προκειμένου να μην πηγαίνει, αν για παράδειγμα κάποιο παιδί του παίρνει τα παιχνίδια, κάποιο άλλο το σπρώχνει κλπ κλπ. Επομένως προσπάθησε με την δασκάλα να δεις μήπως υπάρχει και κάτι άλλο.

Ερώτηση
“Γεια σας κ. Μαζάνη! Καλή χρονιά σας εύχομαι! Ήθελα την συμβουλή σας στο εξής: Η μικρή γεννήθηκε 32 εβδομάδων και 2 ημερών! Σήμερα είμαστε επτά μηνών, 6.800 και 62 πόντους. Σε επτά μήνες επιστρέφω στην εργασία μου, μπορώ να την πάω βρεφονηπιακό σταθμό ή να μείνει σπίτι με κάποια κυρία; Τι πιστεύετε ότι είναι καλύτερο για εκείνη; Ευχαριστώ”.

Απάντηση
Αγαπητή μανούλα, είναι μία δημοφιλής ερώτηση που κάνουν αρκετές μαμάδες όταν τα παιδιά τους πρόκειται να πάνε στον σταθμό. Η γνώμη μου είναι ότι εάν υπάρχει ένας άνθρωπος απόλυτης εμπιστοσύνης, να μείνει το παιδί ακόμα στο σπίτι διότι σε αυτή την ηλικία, εκτός από την παραμονή του στο σταθμό επειδή εσύ δουλεύεις, δεν του προσφέρει τίποτε άλλο. Ο άνθρωπος αυτός θα πρέπει όμως να είναι απόλυτης εμπιστοσύνης όπως μία γιαγιά ή ένας συγγενής. Στην περίπτωση που δεν υπάρχει άνθρωπος εμπιστοσύνης τότε η δεύτερη λύση, το αναγκαίο κακό όπως λέμε, είναι σε αυτή την ηλικία να πάει στον βρεφονηπιακό σταθμό όπου θα βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που θα υπάρχουν πολλά μάτια για να ελέγχουν και το παιδί σου και τον άνθρωπο που αποκλειστικά θα ασχολείται μαζί του.

Ερώτηση
“Γιατρέ γεια σας κ ευχαριστούμε για τις συμβουλές. Έχω δυο αγοράκια, 4 χρονών ο ένας κ 8 μηνών ο μικρός. Μένουμε στην επαρχία κ δεν μπορούμε να σας επισκεφτούμε. Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: το μωρό όταν ήταν 5,5 μηνών ο γιατρός του έδωσε amoxil χωρίς πυρετό με λίγο κόκκινο λαιμό κ του έκανε αλλεργία με εξανθήματα. Tωρα αρρώστησε με 38 πυρετό κ λίγο κόκκινο λαιμό κ του έδωσε πάλι αντιβίωση. Έχω αγωνία αν πρέπει να τη δώσω. Στο μεγάλο μου γιο πάλι με λίγο κόκκινο λαιμό κ βήχα έδωσε αντιβίωση. Θεωρείτε ότι είναι σωστή η τακτική αυτή;”

Απάντηση
Αγαπητή φίλη η αλήθεια είναι, όπως και θα έχεις ακούσει πολλές φορές ότι πρέπει να χορηγούμε όσο γίνεται λιγότερα φάρμακα στα παιδιά και αυτό να το κάνουμε μόνο όταν πραγματικά υπάρχει ανάγκη. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που ο γιατρός εξετάζει ένα παιδί βάζει από τη μία μεριά της ζυγαριάς την αρρώστια και από την άλλη τα φάρμακα και βλέπει προς τα πού “γέρνει” η ζυγαριά, δηλαδή ποιο θα κάνει λιγότερο κακό εκείνη τη στιγμή, τα φάρμακα ή η αρρώστια του, και έτσι αποφασίζει. Επομένως σε κάθε περίπτωση το σκεπτικό είναι διαφορετικό και η απόφαση επίσης. Σίγουρα στην Ελλάδα κάνουμε μεγάλη κατανάλωση αντιβιοτικών γι’ αυτό θα πρέπει μειωθεί, όμως εάν ένα παιδί έχει πραγματικά ανάγκη μια θεραπεία με αυτές τις ουσίες τότε θα πρέπει να τις χορηγήσεις προκειμένου να μη συμβούν χειρότερα.

Ερώτηση
“Θα ήθελα αν μπορούσατε να γράψετε λίγα λόγια για την ατοπική δερματίτιδα. Το 18 μηνών παιδί μου έχει γεμίσει κοκκινίλες στο λαιμό και στα πόδια, εντελώς ξαφνικά, και δεν υποχωρούν παρά τις κρέμες και τα καθαριστικά που μας συνέστησε η παιδίατρος μας. Δεν έχω καταλάβει αν πρόκειται για αλλεργία ή για πάθηση του δέρματος. Αν μπορείτε να μας διαφωτίσετε λίγο για το τι πρέπει να προσέχουμε”.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη, είναι πολύ δύσκολο κάποιος να δώσει μία συμβουλή για κάποιο δερματολογικό πρόβλημα επειδή η οπτική εικόνα είναι απαραίτητη προκειμένου να καταλάβει περί τίνος πρόκειται και να δώσει τη σωστή θεραπεία ή απάντηση. Η ατοπική δερματίτιδα είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιούμε για να δείξουμε ότι αυτό που βλέπουμε στο δέρμα είναι αλλεργικής αιτιολογίας. Δηλαδή κάτι σαν έκζεμα. Με άλλα λόγια, είναι όπως όταν το παιδί έχει πυρετό αλλά δεν ξέρουμε από πού προέρχεται. Είναι αμυγδαλίτιδα; Είναι ωτίτιδα, είναι βρογχίτιδα; Έτσι, λοιπόν, και ο όρος ατοπική δερματίτιδα χρησιμοποιείται για να δείξει ότι γενικώς αυτό που βλέπουμε στο δερματάκι είναι μάλλον αλλεργικής αιτιολογίας. Εάν υπάρχει μία άλλη πάθηση του δέρματος έχει άλλα χαρακτηριστικά, μπορεί να είναι πιο έντονα, μπορεί να μην έχει φαγούρα, μπορεί να έχει πύον μέσα στις βλάβες, μπορεί να συνδυάζεται με πυρετό κλπ. Επομένως μόνο όταν κάποιος δει το παιδί, και το εξάνθημά του αλλά και να το εξετάσει για να δει και το λαιμό του και τα αυτιά του και τα πνευμόνια του, τότε μπορεί να έχει μια πιο συγκεκριμένη διάγνωση και να συστήσει μια θεραπεία προς όφελος του παιδιού. Μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για την ατοπική δερματίτιδα στο σχετικό άρθρο μου εδώ

Ερώτηση
“Γεια σας κ. Μαζάνη. Θα ήθελα τη γνώμη σας για το εξής θέμα. Έχω ένα κοριτσάκι 6 ετών και ένα αγοράκι 17 μηνών το οποίο από τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι σήμερα είναι άρρωστο, ενώ δεν πηγαίνει παιδικό σταθμό. Ο παιδίατρος μας είπε ότι ο μικρός έχει βρογχιολίτιδα και ωτίτιδα μας χορήγησε αντιβίωση και μάσκες για δέκα μέρες. Ο μικρός μετά από 7 μέρες έδειξε μια βελτίωση αλλά μετά από 2 μέρες είχαμε τα ίδια. Πάλι πυρετό 38-38,5 , καταρροή κίτρινη, μπούκωμα, βήχα και τα μάτια του άρχισαν να μαζεύουν τσίμπλες κυρίως στα βλέφαρα και έγιναν κατακόκκινα. Ξαναπήγα στο γιατρό μου είπε πως ο μικρός κόλλησε κάποια ίωση αυτή τη φορά και να συνεχίσω τις μάσκες και ξοζαλ και τοβρεξ για τα μάτια. Έχουν περάσει 5 μέρες ο μικρός δεν έχει καμιά βελτίωση ως προς το μπούκωμα, τον πυρετό, βήχα, μύξες μόνο στα μάτια οι τσίμπλες υποχώρησαν στις 5 μέρες που έριχνα τοβρεξ. Μόλις το σταμάτησα ξανά τα ίδια και με τα μάτια πάλι. Αυτή τη στιγμή αυτό που με προβληματίζει είναι το μπούκωμα που έχει από το Δεκέμβρη μέχρι σήμερα που δεν λέει να φύγει. Το μωρό δεν ανασαίνει καθόλου από τη μύτη κυρίως τη νύχτα. Έχω κάνει τα πάντα, έριχνα ορό κάθε 2 ώρες αλλά τίποτα. Έχω απελπιστεί. Ο μικρός έχει να κοιμηθεί βράδυ ένα μήνα. Έχω κάνει τα πάντα όσον αφορά αερισμό χώρου, χαμηλή θερμοκρασία δωματίου, συχνά ορό στη μύτη τα φάρμακα όλα στην ώρα κτλ αλλά τίποτα. Θα ήθελα πολύ να μου πείτε και την δικιά σας γνώμη πάνω σε αυτό”.

Απάντηση
Αγαπητή μανούλα, καταλαβαίνω τη μεγάλη σου ανησυχία και την ταλαιπωρία που έχει υποστεί το παιδί το τελευταίο διάστημα. Υπάρχει ένα ερωτηματικό: το μεγάλο σου παιδί σίγουρα πηγαίνει στο σχολείο. Αυτό λοιπόν θα μπορούσε να είναι η αιτία της μεταφοράς μικροβίων στο μικρότερο παιδί που λόγω της ηλικίας είναι πολύ ευάλωτο, και ειδικότερα αυτή την εποχή που λόγω των καιρικών συνθηκών υπάρχει μεγάλη αύξηση των λοιμώξεων στα παιδιά, στα σχολεία κλπ. Άρα λοιπόν σε πρώτη φάση θα πρέπει να μειώσεις την επαφή του μωρού με οποιοδήποτε φέρει μικρόβια στο σπίτι, χωρίς βέβαια να υποτιμάμε και τα μικρόβια που μεταφέρονται από τα άλλα πρόσωπα όπως οι γονείς, γιαγιάδες, κλπ. Ένας τρόπος για να προφυλαχτεί το παιδί είναι όσοι έρχονται σε επαφή μαζί του αυτό το χρονικό διάστημα να φοράνε μάσκα και στη μύτη και στο στόμα, να τηρούν ευλαβικά την προσωπική υγιεινή, δηλαδή να πλένουν τα χέρια τους, να αλλάζουν ρούχα και γενικότερα ό,τι νομίζεις και πέσει στην αντίληψή σου ότι θα μπορούσε να μειώσει τη μεταφορά μικροβίων στο παιδί σου. Εάν παρόλα αυτά βλέπεις ότι το παιδί εξακολουθεί να βήχει, θα πρέπει να προσωρήσεις και σε έναν περαιτέρω έλεγχο όπως για παράδειγμα εργαστηριακό, δηλαδή μία ακτινογραφία θώρακος θα ήταν απαραίτητη προκειμένου να δεις μήπως έχει κάποια χρόνια βλάβη ή μήπως έχει εισροφήσει στη μύτη του ή στους βρόγχους κάποιο ξένο σώμα όπως για παράδειγμα ένα κομμάτι ψωμάκι ή ρύζι ή κάποιο κομμάτι χαρτιού ή σκόνη που θα μπορούσαν δρώντας τοπικά να δημιουργούν τοπικές λοιμώξεις και να επαναλαμβάνεται αυτή η ιστορία. Επίσης θα πρέπει να γίνει ένας καλός έλεγχος σε παιδοΩΡΛ για να δεις εάν έστω και σε αυτή την μικρή ηλικία υπάρχουν αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) τα οποία θα μπορούσαν να δημιουργούν εμποδιο στην αναπνοή του παιδιού και να “φρακάρουν” τα μικρόβια που εισπνέει ώστε σε δεύτερο χρόνο να δημιουργεί τις λοιμώξεις του αναπνευστικού όπως περιγράφεις.

Ερώτηση
“Έχω δυο αγοράκια 2.5 ετών το μεγάλο, 2 μηνών το μικρο. Ο μεγάλος μου γιος πάει φέτος για πρώτη χρόνια στον παιδικό σταθμό και συνεχώς αρρωσταίνει. Ήδη μια φορά κόλλησε ο μικρός κ ήταν μια βδομάδα νοσοκομείο με βρογχιολίτιδα. Τώρα στον παιδικό πολλά παιδάκια εμφάνισαν οστρακιά. Κράτησα το μεγάλο 2 βδομάδες σπίτι γιατί τρομοκρατήθηκα κυρίως επειδή έχω και το μωρό. Είμαι ακόμα τρομοκρατημένη γι’ αυτό ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι η γνώμη σας, μπορώ να στείλω το παιδί στον παιδικό ή υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να κολλήσει οστρακιά και φυσικά μετά κ από το μεγάλο μου γιο να κολλήσει και ο μικρός; Ευχαριστώ πολύ”.

Απάντηση
Αγαπητή φίλη, καταλαβαίνω την ανησυχία σου γιατί το μικρό παιδί σου είναι πολύ μικρό και ευάλωτο στο παραμικρό μικρόβιο που θα έρθει σε επαφή μαζί του και πολύ περισσότερο με μικρόβιο που δημιουργεί οστρακιά δηλαδή τον στρεπτόκοκκο. Εάν θα ήθελες να αποκλείσεις όσο γίνεται σε μεγαλύτερο βαθμό το βρέφος να κολλήσει κάποιες αρρώστιες τότε θα πρέπει να σταματήσεις το μεγάλο σου αγοράκι από τον παιδικό σταθμό ώστε έτσι να μειώσεις τη μεταφορά των μικροβίων. Από την άλλη βέβαια αυτό θα είναι κακό για το 2,5 ετών αγοράκι σου το οποίο στο σταθμό απολαμβάνει πολλά εκπαιδευτικά προνόμια. Βέβαια και το μεγάλο σου αγοράκι αρρωσταίνει συνεχώς διότι ειδικά αυτούς τους δύο τελευταίους μήνες η νοσηρότητα σε μέρη που συγχρωτίζονται παιδιά είναι πάρα πολύ αυξημένη. Δεν υπάρχει άλλη λύση παρά μόνο να μειώσεις τη μεταφορά των μικροβίων από το εξωτερικό χώρο προς τα παιδιά σου.