Ο παιδίατρος του TLIFE, Δρ. Σπύρος Μαζάνης, πιστός στο ραντεβού του απαντά στις ερωτήσεις των γονιών κάθε εβδομάδα!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ερώτηση:
“Κύριε Μαζάνη, καλησπέρα. Το μωρό μου κοριτσάκι γεννήθηκε με περίμετρο κεφαλής 31,5 και τώρα που είναι έξι μηνών η περίμετρος έχει φτάσει 40. Το θεωρείτε ικανοποιητικό, επειδή βρίσκεται χαμηλά στις καμπύλες. Έχει βάρος 6.300 (γέννησης 2.400) και ύψος 67 πόντους (γέννηση 48). Σας ευχαριστώ.”
Απάντηση:
Αγαπητή μανούλα, θα σε βοηθήσω να υπολογίσεις μόνη σου την κατάσταση της κορούλας σου. Ένα κοριτσάκι στους 12 μήνες της ζωής του θα πρέπει να πάρει 12 πόντους στο κεφάλι, 20 πόντους στο ύψος και να έχει τριπλασιάσει το βάρος γέννησης. Κάνε λοιπόν τη σύγκριση και θα βγάλεις τα συμπεράσματά σου.
Ερώτηση:
“Κύριε Μαζάνη,καλησπέρα! Ήθελα να ρωτήσω ποια είναι η γνώμη σας για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Έχω ένα μωράκι εννέα μηνών και σκέφτομαι να τον στείλω στο σταθμό, γιατί θα επιστρέψω στη δουλειά! Θεωρείτε πως είναι πολύ μικρό; Σε αυτή την ηλικία είναι πιο ευάλωτο στις ιώσεις; Θα με ενδιέφερε η άποψή σας! Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.”
Απάντηση:
Αγαπητή φίλη, επειδή αυτή η ερώτηση είναι πολύ δημοφιλής, μας έχει απασχολήσει αρκετά για να δώσουμε την καλύτερη απάντηση. Σε γενικές γραμμές, θεωρούμε τα τρία χρόνια σαν την καλύτερη ηλικία για να πάει ένα παιδί στο σταθμό, διότι έχει αναπτυχθεί ικανοποιητικά το αμυντικό σύστημα, έχει κόψει πιθανόν την πάνα και ελέγχει τους σφιγκτήρες και έχει αρχίσει να μιλάει και να συνεννοείται για κάτι που το προβληματίζει στο σταθμό. Από εκεί και πέρα, η κάθε οικογένεια έχει τις δικές της ανάγκες και ιδιαιτερότητες, όπως εσύ που επιστρέφεις στην εργασία σου, και αν δεν υπάρχει άνθρωπος στο σπίτι για να κρατήσει το παιδί, τότε θα πάει στο σταθμό και θα πρέπει να προσεχείς περισσότερο.
Ερώτηση:
“Καλησπέρα γιατρέ. Θα ήθελα να ρωτήσω για την κόρη μου η οποία είναι δύο χρονών. Γεννήθηκε 2,250 kg, 49 cm, περίμετρος κεφαλής 32 cm στις 36 εβδομάδες λόγω αποκόλλησης. Νοσηλεύτηκε στη ΜΕΝΝ για 14 ημέρες λόγω ταχύπνοιας και δερματικού σταφυλόκοκκου. Από τον Οκτώβρη που πήγαμε στο γιατρό για μια ιωσούλα ζύγιζε 10,090 kg και ύψος 85 cm. Σήμερα ζυγίζει πάλι 10 kg, έχει ύψος 88 cm και περίμετρο κεφαλής 47,7 cm. Να σημειώσω ότι ξεπερνάμε την ίωση. Την πιέζω για να φάει ή αν δει κάποιον άλλο να τρώει θα καθίσει και εκείνη. Κάναμε και εξετάσεις πριν τέσσερις με πέντε μήνες, μήπως συμβαίνει κάτι άλλο, αλλά όλα βγήκαν καθαρά. Επίσης, να πω ότι είναι ένα δραστήριο παιδί, για την ηλικία της λέει αρκετά λογάκια, τραγουδάει και κάνει προτασούλες. Πώς σας φαίνεται η ανάπτυξή της; Η γνώμη και η συμβουλή σας για κάτι παραπάνω θα μου ήταν πολύτιμη. Σας ευχαριστώ.”
Απάντηση:
Αγαπητή φίλη, αν λάβουμε υπόψιν ότι το μωράκι σου γεννήθηκε λίγο πρόωρα και με χαμηλό βάρος γέννησης και ύψος, τότε θα πρέπει να είσαι ευχαριστημένη για την πορεία της. Επίσης, έχει σημασία και η κληρονομικότητα των γονέων και των συγγενών πρώτου βαθμού. Αφού οι “εξετάσεις”, όπως λες, είναι όλες φυσιολογικές τότε δεν πρέπει να ανησυχείς, αφού κατά τα άλλα το μωρό σου είναι υγιές και δεν αρρωσταίνει .Φρόντιζε να τρώει όσο γίνεται πιο συχνά αυτά που λέμε “υγιεινή διατροφή”, τα οποία προσφέρουν βιταμίνες και στοιχεία για τη σωστή ανάπτυξή της.
Ερώτηση:
“Αγαπητέ κύριε Μαζάνη, θα ήθελα τη συμβουλή σας σε δύο θέματα σχετικά με τον γιο μου που είναι τριών ετών και δύο μηνών. Ξεκίνησε τον περασμένο Σεπτέμβριο παιδικό σταθμό με μεγάλη δυσκολία προσαρμογής (μέχρι τότε τον κρατούσε η γιαγιά του). Έκτοτε, καθημερινά ξυπνάει με κλάματα και ειδικά όταν τον αφήνω. Οι δασκάλες του μου λένε ότι έπειτα από λίγο -πλέον- σταματάει και ενσωματώνεται στην ομάδα και όλα καλά. Παρ’ όλα αυτά, δείχνει τρομερή προσκόλληση σε μια συγκεκριμένη δασκάλα την οποία όταν δεν την δει (απουσιάζει) κλαίει με αναφιλητά. Επίσης, στο σπίτι τους τελευταίους μήνες οι εκρήξεις του είναι έντονες (πετάει πράγματα, κάνει χειρονομίες), τις οποίες προσπαθούμε με ήρεμο τρόπο να αντιμετωπίσουμε (αν και κάποιες φορές του έχω φωνάξει, πιστεύοντας ότι θα σταματήσει αλλά μάταια)… Πιστεύετε ότι θα έπρεπε να το ψάξω περαιτέρω ή να εστιάσω σε τι μπορεί να μην κάνω καλά; Θα εκτιμούσα μια απάντησή σας. Επίσης, τις τελευταίες δύο μέρες μετά από μια μέρα με δέκατα, η θερμοκρασία του είναι 35,4- 35,8. Θα πρέπει να κάνουμε ίσως κάποιες εξετάσεις ή θεωρείται φυσιολογικό;” -Νάνσυ
Απάντηση:
Αγαπητή Νάνσυ, θα σου απαντήσω με την εμπειρία που έχουμε αποκτήσει με ανάλογα περιστατικά όλα αυτά τα χρόνια. Ξέρουμε ότι όταν ένα παιδάκι πηγαίνει για πρώτη φορά σε σταθμό, δικαιολογείται να κλαίει και να διαμαρτύρεται για μία- δύο εβδομάδες μέχρι να συνηθίσει. Από εκεί και πέρα το παιδί πρέπει να πηγαίνει ευχάριστα και μάλιστα μερικά ζητάνε να πάνε και το Σαββατοκύριακο καθώς πλέον έχουν κάνει και φιλίες και περνάνε καλά. Αν μετά από αυτό το διάστημα συνεχίζει να έχει πρόβλημα τότε σημαίνει ότι μάλλον δεν περνάει καλά στο σταθμό. Συνήθως κάποιο άλλο παιδί του παίρνει τα παιχνίδια ή το σπρώχνει ή δεν έχει καλή χημεία με τη δασκάλα του ή υπάρχει πρόβλημα κατά τη μεταφορά του, αν πηγαίνει με σχολικό, κλπ. Επίσης, μερικά παιδάκια είναι πιο ευαίσθητα και συναισθηματικά και το αντιμετωπίζουν με περισσότερη δυσκολία και αργούν να προσαρμοστούν. Μάλλον και το δικό σου είναι σε αυτή την κατηγορία. Γι’ αυτό σου προτείνω να το συζητήσεις με τις δασκάλες στο σχολείο και να προσέξουν λίγο περισσότερο το δικό σου παιδί μέχρι να βρουν το “κουμπί” του, όπως λέμε. Εξάλλου, τόσο καιρό τα άλλα παιδιά έχουν προσαρμοστεί και έτσι θα μπορούσαν να αφιερώσουν λίγο περισσότερο χρόνο για το δικό σου.
Ερώτηση:
“Θα ήθελα να σας ρωτήσω για το μωρό μου, πέντε μηνών, που έχει πολλά φλέματα και ο παιδίατρος μας έδωσε αντιβίωση για δέκα ημέρες και αερολίν. Σε φίλες μου με αντίστοιχη περίπτωση, ο δικός τους γιατρός έδωσε αερολίν και φιξοτέντ. Τι πιστεύετε είναι σωστότερο να παίρνει ένα παιδί, αντιβίωση ή φιξοτέντ; Γιατί και στον μεγαλύτερο γιο μου, που είναι οκτώ χρόνων, όταν έχει πολλά φλέματα του δίνει πάντα αντιβίωση! Ευχαριστώ πολύ.”
Απάντηση:
Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε φορά που αρρωσταίνει είναι μια διαφορετική αρρώστια. Αυτό σημαίνει ότι ο γιατρός αποφασίζει κατά περίπτωση και δεν πρέπει να συγκρίνεις το παιδί σου με κάποιο άλλο, διότι δεν μπορείς να ξέρεις τι ευρήματα έχει δει ο παιδίατρος για να χορηγήσει τη συγκεκριμένη θεραπεία. Καλό θα ήταν σε κάθε περίπτωση, να ζητάς από τον παιδίατρο να σου εξηγεί -στο μέτρο του δυνατού- γιατί χορήγησε τη θεραπεία και ποια διάγνωση έχει στο μυαλό του.
Ερώτηση:
“Καλησπέρα. Έχω ένα γιο πέντε χρονών και δύο μηνών. Έχει κάνει όλα τα εμβόλια συμπεριλαμβανόμενου και της μηνιγγίτιδας (μένει η δεύτερη δόση) και εκκρεμεί αυτό της φυματίωσης. Μόλις έκανε το μαντού επαναληπτικό και ο γιατρός είπε άμεσα να κάνουμε και αυτό. Διάβασα ότι γίνεται στην ηλικία των έξι και ότι δεν το συνιστούν όλοι οι παιδίατροι. Ποια είναι η γνώμη σας; Αν συμφωνείτε να γίνει, είναι εντάξει να γίνει πιο νωρίς; Ευχαριστώ εκ των προτέρων.”
Απάντηση:
Το εμβόλιο της φυματίωσης γίνεται σε οποιαδήποτε ηλικία κριθεί ότι είναι απαραίτητο από το θεράποντα γιατρό. Σε μερικά κράτη γίνεται ακόμη και μέσα στο μαιευτήριο, αμέσως μετά τη γέννηση. Εξαρτάται από το περιβάλλον στο οποίο ζει το παιδί και την επικινδυνότητα να μολυνθεί από τη νόσο Επομένως, πρέπει να συζητήσεις με τον παιδίατρό σου να σου εξηγήσει για ποιο λόγο σου προτείνει το συγκεκριμένο εμβολιασμό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ