Ο παιδίατρος του TLIFE, Δρ. Σπύρος Μαζάνης, απαντά!

Ο παιδίατρος του TLIFE, Δρ. Σπύρος Μαζάνης, πιστός στο ραντεβού του απαντά στις ερωτήσεις των γονιών κάθε εβδομάδα!

Στείλε και εσύ τη δική σου ερώτηση κάνοντας κλικ εδώ!

Ερώτηση
“Γιατρέ θα ήθελα να μάθω την γνώμη σας για την ύπαρξη και χρήση wifi στο σπίτι, καθώς υπάρχει η άποψη ότι μπορεί να προκαλέσει ζημιά σε εγκύους και σε μικρά παιδιά. Ισχύει κάτι τέτοιο; Και έστω και αν δεν έχουμε ασύρματο ίντερνετ στο σπίτι μας τι γίνεται εκτός σπιτιού;”

Απάντηση
Αγαπητή φίλη και εγώ έχω προβληματιστεί πολύ για το τι πρέπει να κάνουμε με αυτό το θέμα που προβάλλεις. Έχω μελετήσει παρά πολλές εργασίες και τελικά έχω σχηματίσει μια άποψη που την λέω και σε όσες μανούλες μου κάνουν την ίδια ερώτηση. Δηλαδή: το wi-fi δηλαδή το ρούτερ εκπέμπει κάποια ποσότητα ακτινοβολίας που από ότι φαίνεται δεν είναι πολύ μεγάλη, είναι δηλαδή σαν να κάνεις έναν περίπατο με τα πόδια στον ήλιο. Κατά συνέπεια τα αποτελέσματα της βλάβης στον οργανισμό μας εξαρτώνται από το πόσο κοντά είμαστε στην πηγή της ακτινοβολίας και πόση ώρα είμαστε εκτεθειμένοι σε αυτή. Αν τώρα λάβουμε υπόψη μας ότι καθημερινά μέσα και έξω από το σπίτι δεχόμαστε πολλή ακτινοβολία από παρά πολλές πηγές που μερικές φορές ούτε καν τις υποψιαζόμαστε όπως διάφορες ηλεκτρικές συσκευές του σπιτιού (τηλέφωνα, τηλεοράσεις, ηλεκτρικές συσκευές κουζίνας, καλωδιώσεις των συσκευών, καλωδιώσεις μέσα στους τοίχους, ραδόνιο και αλλά ραδιενεργά υλικά που υπάρχουν μέσα στα οικοδομικά υλικά που δομούνται τα σπίτια μας και τα κτίρια που εργαζόμαστε κλπ κλπ) θα συμφωνήσεις ότι μάλλον δεν μπορούμε να προφυλαχτούμε επαρκώς και ιδιαίτερα τα παιδιά που ο οργανισμός τους βρίσκεται σε ανάπτυξη αλλά και οι έγκυες. Γι’ αυτό καταλήγω ότι όσο μπορούμε να μειώσουμε με δική μας πρωτοβουλία την έκθεσή μας στην ακτινοβολία τόσο το καλύτερο. Επομένως το wi-if είναι μια πηγή ακτινοβολίας που μπορούμε να την περιορίσουμε αφού μπορούμε να κλείνουμε το ρούτερ όταν δεν το χρησιμοποιούμε.

Ερώτηση
“Αγαπημένε κ. Μαζάνη θα ήθελα να σας ρωτήσω τα εξής: από ποια ηλικία και μετά σταματάμε να δίνουμε πολτοποιημένα τα φαγητά και τα φρούτα; Έχει να κάνει φαντάζομαι και με τον αριθμό δοντιών του μωρού; Ελλοχεύει ο κίνδυνος πνιγμού το πρώτο διάστημα; Σας ευχαριστώ πολύ”.

Απάντηση
Αγαπητή μανούλα, μάλλον τα δόντια δεν είναι ο μόνος καθοριστικός παράγοντας για να φάει ένα παιδί μη πολτοποιημένη τροφή. Για σκέψου τι έκαναν οι μανούλες πριν ανακαλυφθούν τα μίξερ; Μασούσαν λίγο την τροφή στο στόμα τους πριν την δώσουν στο μωρό τους ή την έκοβαν με τις πέτρες! Θέλω να σου πω δηλαδή ότι στην πράξη εξαρτάται από τις ικανότητες της κάθε μητέρας και του κάθε παιδιού. Στην πράξη βλέπουμε ότι όσο πιο γρήγορα ξεκινούν οι προσπάθειες τόσο πιο εύκολα θα επιτευχθεί το πέρασμα σε πιο σχηματισμένη τροφή.

Ερώτηση
“Συγχαρητήρια για την στήλη σας! Η ερώτηση μου έχει να κάνει με τις σωματομετρικές διαστάσεις του γιου μου. Γεννήθηκε στις 38 εβδομάδες, 48 εκατοστά και 2800kg βάρος. Τώρα είναι σχεδόν 15 μηνών και είναι 76εκ και 8500kg. Σε σχέση με άλλα παιδιά στην ηλικία του βλέπω πως είναι ιδιαίτερα μικρόσωμος. Τον θήλασα αποκλειστικά μέχρι 6 μηνών και εξακολουθώ να τον θηλάζω και σήμερα. Επίσης ευτυχώς είναι πολύ εύκολος στο φαγητό και τρώει από όλα και γενικά τρώει όλο το φαΐ του. Πρωί γάλα με μπισκότα, δεκατιανό με φρουτόκρεμα, μετά μεσημεριανό με διάφορα λαχανικά και κρέας η τυρί, μετά για κολατσιό η ψωμί η γιαουρτάκι, το βράδυ άλλη μια μερίδα από το μεσημεριανό και βράδυ πριν κοιμηθεί θηλασμός. Πάντα ήταν μικρόσωμος αλλά με ανησυχεί που δεν μεγαλώνει αρκετά. Εν τω μεταξύ και εγώ και ο σύζυγος μου είμαστε φυσιολογικοί στις διαστάσεις (εγώ 170 και ο σύζυγος 178). Κατά τα άλλα είναι ένα πολύ δραστήριο παιδί, κινείται συνέχεια, πολύ έξυπνος και παρατηρητικός. Ο γιατρός μας μας λέει να μην ανησυχούμε μιας και τρώει απ´όλα, απλά έτσι είναι το σκαρί του. Μήπως θα πρέπει να κάνουμε περαιτέρω εξετάσεις; Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σας και συγνώμη για το μεγάλο κείμενο. Ελίζα από Φλωρεντία”.

Απάντηση
Buon giorno mamma από Φλωρεντία! Σίγουρα έχεις παρατηρήσει πόσο κομψοί είναι οι Ιταλοί και πόσο προσέχουν την εμφάνισή τους, αντίθετα με εμάς τους Έλληνες που μάλλον τα πολυταΐζουμε αφού τα παιδιά μας είναι τα δεύτερα παχύτερα στον κόσμο!Θα σου έλεγα να μην ανησυχείς δεδομένου ότι το μωρό σου σιτίζεται ποιοτικά και δεν αρρωσταίνει. Επίσης τα παιδιά κάνουν αυτό που λέμε άλματα ανάπτυξης δηλαδή κατά διαστήματα σταματάει η ανάπτυξή τους και μετά πάλι ξαναξεκινά. Δεν ξέρω ποιες εξετάσεις έχεις κάνει αλλά θα σου πρότεινα να κανείς μια ακτινογραφία άκρας χειρός για οστική ηλικία για να δεις αν ο σκελετός του συμβαδίζει με την χρονολογική του ηλικία και εξετάσει θυρεοειδή.

Ερώτηση
“Είδα στο βρακάκι της κόρης μου 3.5 ετών αίμα. Τι μπορεί να είναι; Σκεφτόμαστε αύριο να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα, μπορούμε; Τι πρέπει να κάνω;”

Απάντηση
Αγαπητή φίλη εξαρτάται από πολλά πράγματα. Το αίμα είναι μπροστά, από το αιδοίο της ή από πίσω δηλαδή από τον πρωκτό της; Είναι ένας τραυματισμός; Είναι μια ραγάδα; Είναι ουρολοίμωξη; Είναι ίωση; Όπως καταλαβαίνεις πριν κανείς οτιδήποτε πρέπει να την εξετάσει παιδίατρος για να κάνει διάγνωση και να σου προτείνει θεραπεία.

Ερώτηση
“Αγαπητέ γιατρέ, έχω ένα αγοράκι 8 μηνών. Γεννήθηκε στις 40 εβδομάδες με καισαρική, 4,2 κιλά, 55 εκατοστά ύψος, 35 εκατοστά περίμετρο κεφαλής. Εγκυμοσύνη εξαιρετική, ο ίδιος υγιέστατος. Οκτώ εβδομάδων και ύστερα από πολλαπλά επεισόδια άρνησης λήψης τροφής διαγνώστηκε με σιωπηρή παλινδρόμηση και ξεκίνησε αγωγή με υποαλλεργική φόρμουλα, ξεχωριστό πηκτικό (οικολογικό χαρουπάλευρο) και PPI. Τεσσάρων μηνών, ύστερα από συμβουλή του παιδιάτρου του, ξεκινήσαμε και στερεές τροφές: βιολογικό ρύζι, πατάτα, καρότο, αχλάδι, μήλο, δαμάσκηνο. Έμαθε να καταπίνει πολύ γρήγορα, όμως δυο εβδομάδες μετά και αφού είχε αρχίσει να τρώει καλές ποσότητες (70-80 γραμμάρια) σταμάτησε. Για την ακρίβεια, τον σταμάτησα εγώ εξ αιτίας του συριγμού του κατά τη διάρκεια του φαγητού. Πέντε μηνών περίπου και χωρίς ποτέ να έχει πραγματικά ανακουφιστεί από την παλινδρόμηση, άρχισε να χάνει βάρος παρά τις επαρκείς ποσότητες φόρμουλας που έπινε. Αμέσως έγινε γαστροσκόπηση που αποκάλυψε γαστρίτιδα και οισοφαγίτιδα. Οι βιοψίες έδειξαν και ηωσινόφιλα στον δωδεκαδάκτυλο. Η φόρμουλα άλλαξε σε στοιχειακή κι ο γιος μου γρήγορα άρχισε ν᾽ αναλαμβάνει. Τρεις περίπου εβδομάδες αργότερα (6+ μηνών), ξεκινήσαμε ξανά τις στερεές τροφές. Ίδιες όπως και την πρώτη φορά, όμως δυο εβδομάδες μετά, αφού είχε φτάσει να τρώει 150+ γραμμάρια σε κάθε γεύμα, σταμάτησε και πάλι. Αυτή τη φορά η άρνηση ξεκίνησε με βήχα κατά τη διάρκεια του φαγητού και κλάμα λίγες μέρες αργότερα. Βλέννη και καφέ κηλίδες εμφανίστηκαν στην πάνα, ενώ καθ᾽ όλη τη διάρκεια της σίτισης με στερεή τροφή χειροτέρευε η παλινδρόμησή του. Σταμάτησα τις στερεές μόλις άρχισαν τα κλάματα. Λίγες μέρες αργότερα, ανέτειλε το πρώτο δοντάκι του. Τον άφησα ήσυχο για περίπου ένα μήνα και η βλέννη εξαφανίστηκε από τις πάνες του. Πριν από δυο εβδομάδες (7,5 μηνών) ξαναξεκινήσαμε, αυτή τη φορά με κάτι εντελώς νέο και χωρίς ρυζάλευρο, στο οποίο είμαι σχεδόν βέβαιη ότι αντιδρά (ίσως ν᾽αντιδρά και σε περισσότερες τροφές, όμως αυτό δεν μπορώ να το ξέρω επειδή δυστυχώς το ρυζάλευρο του το έδινα με κάθε τί που έτρωγε). Αυτή τη φορά ήταν αβοκάντο. Δυο ελάχιστα κουταλάκια στην αρχή, τρία την επόμενη μέρα, τέσσερα τη μεθεπόμενη κλπ. Εκτός του ότι έκλεινε το στόμα του στα τέσσερα-πέντε κουταλάκια και γύριζε το κεφάλι του στο πλάι, η βλέννη εμφανίστηκε στις πάνες του και πάλι. Κι εκεί που ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι αντιδρά και στο αβοκάντο, το τρίτο δοντάκι του άρχισε να κάνει την εμφάνισή του εχθές και τώρα δεν είμαι βέβαιη πια. Τί νομίζετε ότι συμβαίνει; Ο αλλεργιολόγος που τον παρακολουθεί δεν πιστεύει ότι πάσχει από πολλαπλές τροφικές αλλεργίες (δεν έχουν γίνει ειδικές εξετάσεις), ο γαστρεντερολόγος του δεν είναι βέβαιος, οι τρεις(!) του παιδίατροι θεωρούν ότι του χρειάζεται λίγο παραπάνω χρόνος κι ότι «ατυχήσαμε» με την ανατολή των δοντιών που δυσκολεύει την κατάστασή του και κατά πάσα πιθανότητα ευθύνεται και για μέρος έστω της βλέννης στις πάνες. Εγώ υποπτεύομαι ότι είτε δεν είναι έτοιμος για στερεές τροφές ακόμα παρά την ηλικία του είτε το σύστημά του, καταταλαιπωρημένο για τους έξι πρώτους μήνες της ζωής του, θα ήθελε κι άλλο χρόνο για να συνέλθει εντελώς. Ίσως να συμβαίνουν και τα δυο ταυτόχρονα; Ποια είναι η γνώμη σας και τί θα με συμβουλεύατε; Είναι δυνατόν ν᾽ αντιδρά σε ΟΛΕΣ τις τροφές/πρωτεΐνες και πώς θα βεβαιωθούμε για κάτι τέτοιο; Τί σημαίνει η καινούριου τύπου άρνηση του φαγητού ύστερα από λίγα κουταλάκια μόνο, όταν πριν από ενάμιση μήνα άδειαζε ένα μπολ σπιτικής κρέμας; Προστατεύει τον εαυτό του από κάτι, έχει πάθει φοβία με το φαγητό ή απλά αποφάσισε ότι δεν θέλει ακόμα να φάει και πρέπει να του δώσουμε χρόνο; (Δεν έχω αντίρρηση να του δώσω όσο χρόνο θέλει, τί θα γίνει όμως με το βάρος και την ανάπτυξή του εν τω μεταξύ;). Και λίγες ακόμα πληροφορίες: Την περασμένη εβδομάδα ζύγιζε 9,15 κιλά, είχε ύψος 75 εκατοστά και περίμετρο κεφαλής 45. Συνεχίζει αγωγή καταστολής του γαστρικού οξέος, όμως με ρανιτιδίνη (η οποία τον βοήθησε πολύ περισσότερο από το ΡΡΙ, ακόμα και πριν γίνει η αλλαγή της φόρμουλας σε στοιχειακή). Τρώει από 1.100 έως 1.300 γραμμάρια στοιχειακής φόρμουλας την ημέρα, όμως χωρίς στερεές τροφές φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσει ν᾽ ακολουθήσει την καμπύλη του για πολύ ακόμα αφού τελευταία δεν παίρνει παραπάνω από 80 γραμμάρια την εβδομάδα. Έχει εξεταστεί από πολλούς ειδικούς κι έχει βρεθεί εξαιρετικός σε όλα του (ψυχοκινητικά, νευρολογικά, ανατομικά). Είναι εξαιρετικά χαρούμενος, γελαστός, ενεργητικός (αεικίνητος σχεδόν), η βλεμματική επαφή μ᾽ εμάς αλλά και με ξένους είναι αδιάλειπτη, γύρισε από την πλάτη στην κοιλίτσα όταν ήταν 4,5 μηνών και λίγο αργότερα από την κοιλίτσα στην πλάτη, άρχισε να κάθεται χωρίς υποστήριξη λίγο μετά τους 5 μήνες, εχθές (8 μηνών) κάθισε για πρώτη φορά μόνος του από ξαπλωμένος. Γελάει πολύ αλλά «μιλάει» σποραδικά και δεν μπουσουλάει ακόμα. Το προσπαθεί εντατικά και όλο κοντεύει να το καταφέρει, αλλά δεν το καταφέρνει προς το παρόν. Σας έχουν τύχει μωρά που ακόμα και χωρίς τα προβλήματα του γιου μου και παρά την φυσιολογική τους ανάπτυξη σε άλλους τομείς καθυστερούν με τις στερεές τροφές ή ξεκινούν «κανονικά» αλλά διακόπτουν επειδή απλώς δεν είναι έτοιμα ακόμα; Συγγνώμη για το τεράστιο γράμμα μου και για τις τόσες ερωτήσεις, όμως ο γιος μου έχει περάσει πολλά κι απελπίζομαι στην σκέψη ότι μπορεί και να μην έχει τελειώσει ακόμα η ταλαιπωρία του κι ότι εγώ ίσως να μην μπορώ να τον βοηθήσω παραπάνω γιατί δεν ξέρω πια τί άλλο να κάνω. Η παλινδρόμηση των βρεφών είναι ένα ΜΑΡΤΥΡΙΟ. Είμαι σίγουρη ότι είναι θαύμα του Θεού το ότι ο γιος μου έχει την εξέλιξη και την ανάπτυξη που έχει με ό,τι έχει περάσει. Περιμένω με μεγάλη αγωνία την απάντησή σας και σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων. Έλενα”

Απάντηση
Αγαπητή μανούλα Έλενα, θα σου πω και εγώ την γνώμη μου μια που το μωρό σου το έχετε “ξετινάξει” όπως λέμε στον έλεγχο! Καταρχάς νομίζω ότι ξεκίνησε πολύ νωρίς να τρώει στέρεες τροφές σε μια ήδη υπάρχουσα γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η οποία του προκαλούσε καούρες και τσουξίματα και τελικά του έκανε οισοφαγίτιδα! Πολύ πιθανόν να συνυπάρχει και κάποια δυσανεξία ή αλλεργία η οποία επιδεινώνει την κατάσταση. Τελικά όλα αυτά δημιούργησαν στο μωρό μια ψυχολογική αντίδραση: συνδυάζει το φαγητό με πόνο! Ο συριγμός που περιγράφεις προερχόταν από αναγωγή των τροφών προς τους βρόγχους δηλαδή προς το αναπνευστικό σύστημα και γι’ αυτό εμφάνιζε και βήχα. Δεν μου αναφέρεις αν στο οικογενειακό ιστορικό των δυο γονιών υπάρχουν αλλεργίες. Νομίζω ότι σας λείπει ένας πολύ καλός και λεπτομερής αλλεργιολογικός έλεγχος που να συμπεριλαμβάνει και κοιλιοκάκη, θυρεοειδή κλπ. Επίσης δεν μου αναφέρεις αν το μήκος του οισοφάγου είναι κανονικό ή είναι κατατί πιο κοντό. Γενικά πιστεύω ότι υπάρχει και αλλεργία που επιδεινώνει την παλινδρόμηση.