Γνωρίζατε ότι ένα στα είκοσι παιδιά προσχολικής ηλικίας εμφανίζουν για κάποιο χρονικό διάστημα δυσχέρεια στη ροή της ομιλίας;
Δυσκολεύεται να προφέρει κάποιες λέξεις; Επαναλαμβάνει συλλαβές; Κάνει μεγάλες παύσεις; Πώς θα αναγνωρίσεις αν πρόκειται για τραυλισμό και τι πρέπει να κάνεις;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δυσκολεύεται να προφέρει κάποιες λέξεις; Επαναλαμβάνει συλλαβές; Κάνει μεγάλες παύσεις; Πώς θα αναγνωρίσεις αν πρόκειται για τραυλισμό και τι πρέπει να κάνεις;
Η Ειρήνη Μαρνέρη, λογοθεραπεύτρια, εξηγεί:
Τι είναι τραυλισμός;
Πρόκειται για μια διαταραχή ομιλίας που αφορά στη ροή και το ρυθμό της. Το άτομο γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να πει αλλά εξαιτίας ακούσιων αντιδράσεων παρουσιάζει συμπτώματα τραυλισμού. Η εμφάνισή του μπορεί να είναι απότομη ή σταδιακή ενώ η διαταραχή εμφανίζεται συχνότερα σε αγόρια λόγω διάφορων γενετικών και ψυχολογικών-συμπεριφορικών παραγόντων.
Πρόκειται για μια διαταραχή ομιλίας που αφορά στη ροή και το ρυθμό της. Το άτομο γνωρίζει ακριβώς τι θέλει να πει αλλά εξαιτίας ακούσιων αντιδράσεων παρουσιάζει συμπτώματα τραυλισμού. Η εμφάνισή του μπορεί να είναι απότομη ή σταδιακή ενώ η διαταραχή εμφανίζεται συχνότερα σε αγόρια λόγω διάφορων γενετικών και ψυχολογικών-συμπεριφορικών παραγόντων.
Ποιες ηλικίες αφορά συνήθως;
Ο τραυλισμός μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε περίοδο της παιδικής ηλικίας αλλά συνήθως αφορά σε περιπτώσεις μεταξύ 2-5 ετών.
Μετά το τέταρτο έτος η πιθανότητα εμφάνισης μειώνεται κατά 50% και μετά το 12 έτος ελαχιστοποιείται. Ωστόσο, τραυλισμός μπορεί να εμφανιστεί και μετά από τραυματισμό ή βλάβη του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.
Ο τραυλισμός μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε περίοδο της παιδικής ηλικίας αλλά συνήθως αφορά σε περιπτώσεις μεταξύ 2-5 ετών.
Μετά το τέταρτο έτος η πιθανότητα εμφάνισης μειώνεται κατά 50% και μετά το 12 έτος ελαχιστοποιείται. Ωστόσο, τραυλισμός μπορεί να εμφανιστεί και μετά από τραυματισμό ή βλάβη του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα του τραυλισμού χωρίζονται σε πρωτεύουσες και δευτερεύουσες συμπεριφορές.
Τα συμπτώματα του τραυλισμού χωρίζονται σε πρωτεύουσες και δευτερεύουσες συμπεριφορές.
1. Οι ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΕΣ αφορούν σε:
α. επαναλήψεις:
-φωνημάτων (πχ “έφαγα το μ-μ-μήλο”)
-συλλαβών (πχ “έφαγα το μη-μη-μήλο”)
-λέξεων (πχ “έφαγα το το το μήλο”)
β. επιμηκύνσεις ήχων/φωνημάτων: (πχ θθθθέλω να φύγω). Το σύμπτωμα εμφανίζεται συνήθως στην πρώτη λέξη της πρότασης και μπορεί να διαρκέσει ακόμη και 5 δευτερόλεπτα.
γ. μπλοκαρίσματα: δηλαδή παύσεις πριν τη λέξη, που συνοδεύονται από ένταση στην περιοχή του λαιμού ή του προσώπου. Η αναπνοή κόβεται και οι αρθρωτές μένουν ακίνητοι. Όσο εμμένει ο τραυλισμός ή σε περιπτώσεις που αυξάνεται το άγχος, τα μπλοκαρίσματα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια.
2. Οι ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ συμπεριφορές εμφανίζονται από το άτομο ως άμυνα ή αντίδραση στα πρώτα συμπτώματα:
α. ατελείς φράσεις: το άτομο σταματά πριν τη λέξη που θεωρεί ότι θα τραυλίσει και δεν συνεχίζει την πρόταση.
β. εμβολές ή παρεμβολές: (πχ “εμμμ”, “εεεε”) ώστε το άτομο να αλλάξει τις λέξεις που θεωρεί ότι θα τραυλίσει.
γ. αναθεωρήσεις: το άτομο ξεκινά τη λέξη αλλά αν συνειδητοποιήσει ότι έχει μπλοκάρισμα την αντικαθιστά με συνώνυμη.
δ. αφύσικος ρυθμός ομιλίας και αύξηση της έντασης και του τόνου της φωνής: το άτομο επιλέγει γρήγορο ή αργό ρυθμό αναλόγως με το πως θεωρεί ότι θα αποφύγει τον τραυλισμό.
α. ατελείς φράσεις: το άτομο σταματά πριν τη λέξη που θεωρεί ότι θα τραυλίσει και δεν συνεχίζει την πρόταση.
β. εμβολές ή παρεμβολές: (πχ “εμμμ”, “εεεε”) ώστε το άτομο να αλλάξει τις λέξεις που θεωρεί ότι θα τραυλίσει.
γ. αναθεωρήσεις: το άτομο ξεκινά τη λέξη αλλά αν συνειδητοποιήσει ότι έχει μπλοκάρισμα την αντικαθιστά με συνώνυμη.
δ. αφύσικος ρυθμός ομιλίας και αύξηση της έντασης και του τόνου της φωνής: το άτομο επιλέγει γρήγορο ή αργό ρυθμό αναλόγως με το πως θεωρεί ότι θα αποφύγει τον τραυλισμό.
Τα άτομα με τραυλισμό αναφέρουν ότι υπάρχει ένα φυσικό εμπόδιο, μία αδυναμία να ελέγξουν τους μυς τους. Ακριβώς πριν εκδηλωθεί ένα π.χ. μπλοκάρισμα, νιώθουν δυσφορία (ένα μικρό πανικό) και μετά το επεισόδιο ντροπή, απογοήτευση και αγωνία για το επόμενο επεισόδιο με αποτέλεσμα να αναπτύσσουν φοβικές αντιδράσεις απέναντι στην ομιλία. Όταν τα άτομα περιμένουν τη σειρά τους για να πουν κάτι, ή η ομιλία τους απευθύνεται σε μεγάλο ακροατήριο τα επεισόδια τραυλισμού αυξάνονται. Ωστόσο, όταν τα άτομα τραγουδούν, μιλούν παράλληλα με κάποιον άλλο ή λένε κάτι προκαθορισμένο δεν τραυλίζουν.
Θεραπεία
-Οι γονείς θα πρέπει να συμβουλευτούν ειδικό διαταραχών ομιλίας (λογοθεραπευτή, λογοπαθολόγο, λογοπεδικό) για αξιολόγηση και θεραπεία. Ενδεχομένως να χρειαστεί να απευθυνθούν και σε ψυχολόγο για να εκτιμηθεί αν το παιδί χρειάζεται στήριξη.
-Η θεραπεία στοχεύει στο να επιτευχθεί από το άτομο ο έλεγχος των επεισοδίων τραυλισμού, αλλάζοντας τον τρόπο ομιλίας του. Υπάρχουν δεκάδες σχολές που ασχολούνται με τη θεραπεία του τραυλισμού, ενώ σε κάποιες απ’αυτές χρησιμοποιούνται υπολογιστές και μέσα τεχνολογίας.
Το φαινόμενο της αυτόματης υποχώρησης
Σε μεγάλο ποσοστό τα παιδιά εμφανίζουν παροδικά τραυλισμό που υποχωρεί αυτόματα μέσα σε 18 μήνες από την έναρξη. Οι πιθανότητες υποχώρησης αυξάνονται αν το παιδί είναι γένους θηλυκού και δεν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
Σε μεγάλο ποσοστό τα παιδιά εμφανίζουν παροδικά τραυλισμό που υποχωρεί αυτόματα μέσα σε 18 μήνες από την έναρξη. Οι πιθανότητες υποχώρησης αυξάνονται αν το παιδί είναι γένους θηλυκού και δεν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
