Θα ήθελα να σας ρωτήσω για κάτι που συνέβη στον 8 ετών γιο μου. Παίζοντας με ένα αγοράκι 11 ετών, μου εξομολογήθηκε ότι το μεγαλύτερο παιδί θέλησε να του μιλήσει για το σεξ προτείνοντας μάλιστα να δείξουν ο ένας στο άλλο τα γεννητικά τους όργανα. Ο γιος μου αρνήθηκε να δείξει το δικό του και μάλιστα μου είπε ότι το άλλο παιδάκι το έδειξε και αυτό τον έκανε να μην νιώσει ωραία. Αρχικά του είπα ότι αφού τον ενόχλησε όλο αυτό πρέπει να το αποτρέψει αν ξανασυμβεί και του θύμισα όλα αυτά που έχουμε διαβάσει σε ένα βιβλίο για τις σχέσεις μεταξύ των δυο φύλων. Ίσως όλο αυτό να είναι αναμενόμενο σε αυτήν την ηλικία. Εσείς ως ειδικός τι μου προτείνετε να κάνω, να προσέχω περισσότερο όταν είναι μονοί τους η να μην έχει καθόλου επαφές με το συγκεκριμένο παιδάκι. Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Η Ψυχολόγος, Νίκη Ζαρκάδα απαντά:
Στην παιδική ηλικία αλλά και στην αρχή της εφηβείας τέτοιου τύπου συμπεριφορές είναι αρκετά συχνές και μπορεί να αφορούν παιδιά του ίδιου ή διαφορετικού φύλου ή να εμφανίζονται ακόμα και σε αδέλφια ή ξαδέλφια. Μια τέτοια αποκάλυψη είναι πολύ λογικό να σοκάρει τους γονείς, οι οποίοι δικαίως θορυβούνται και γεμίζουν ερωτηματικά.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι τα παιδιά έχουν την τάση της σωματικής περιέργειας και εξερεύνησης, χωρίς να δίνουν δίνουν απαραίτητα σεξουαλικό νόημα στις πράξεις τους, όπως συμβαίνει με τους ενήλικες. Η σωματική αυτή επαφή μπορεί να επιφέρει αισθήματα ευφορίας και εφόσον το παιδί νιώθει ευχάριστα ίσως έχει την τάση να επαναλάβει μια παρόμοια συμπεριφορά.
Τι υποδηλώνει αυτή η συμπεριφορά;
Μια τέτοια κίνηση δεν σημαίνει ότι το παιδί τείνει προς την ομοφυλοφιλία ή ότι αυτό θα αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα της σεξουαλικής του συμπεριφοράς μελλοντικά. Συχνά, δεν είναι παρά ένα παιχνίδι, μια περιέργεια ή ένα είδος πειραματισμού που δεν καθίσταται ικανό να “σημαδέψει” τη σεξουαλικότητα ή την ψυχολογία του παιδιού.
Τι πρέπει να κάνει ο γονιός;
Ο γονιός που βρίσκεται απέναντι σε μία τέτοια κατάσταση μπορεί να νιώσει αναστάτωση, φόβο, τρόμο και να αναρωτηθεί τι συνέπειες θα υπάρξουν στο ίδιο το παιδί.
Οφείλει όμως να λειτουργήσει με ψυχραιμία και με ήρεμο τρόπο να προσπαθήσει διακριτικά να απομακρύνει τα παιδιά χωρίς να τα κάνει να αισθανθούν άσχημα. Η τιμωρία, η ενοχή και ο αρνητικός σχολιασμός δεν επιδρούν παρά αρνητικά στη ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη του παιδιού.
Δεν είναι απαραίτητο να αποτρέψουν κάθε είδους επαφή αν τα παιδιά επιθυμούν να κάνουν παρέα. Είναι θεμιτό, όμως να επιδιώκουν να μην βρίσκονται μόνα τους, χωρίς την παρουσία κάποιου γονέα.
Οι γονείς είναι απαραίτητο να ενισχύουν την ταυτότητα του παιδιού τους καθώς αυτό μεγαλώνει, δηλαδή το αγόρι να ενισχύει την ταυτότητά του ερχόμενο σε επικοινωνία με τον πατέρα και αντίστοιχα το κορίτσι με την μητέρα, τηρώντας μια σταθερή, τρυφερή, υπεύθυνη και διακριτική συμπεριφορά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ